English    Türkçe    فارسی   

4
1-25

  • Ey Hak Ziyası Hüsameddin, sen öyle bir ersin ki Mesnevi, senin nurunla ayı bile geçti, aydan bile parlak bir hale geldi.
  • ای ضیاء الحق حسام الدین توی ** که گذشت از مه به نورت مثنوی

  • Ey lütfu, keremi ile umulan, yüce himmetin bu Mesnevi’yi nereye çekmekte? Allah bilir.
  • همت عالی تو ای مرتجا ** می‌کشد این را خدا داند کجا

  • Bu Mesnevi’nin boynunu bağlamış, bildiğin yere doğru çekmektesin.
  • گردن این مثنوی را بسته‌ای ** می‌کشی آن سوی که دانسته‌ای

  • Mesnevi, koşup gitmekte... Çeken gizli. Fakat görecek gözü olmayan gafilden gizli.
  • مثنوی پویان کشنده ناپدید ** ناپدید از جاهلی کش نیست دید

  • Mesnevi’nin yazılmasına önce sen sebep olmuşsun... Artar, uzarsa arttıran, uzatan yine sensin. 5
  • مثنوی را چون تو مبدا بوده‌ای ** گر فزون گردد توش افزوده‌ای

  • Mademki sen böyle istiyorsun. Allah da böyle istiyor... Allah, takva sahiplerinin dileğini ihsan eder.
  • چون چنین خواهی خدا خواهد چنین ** می‌دهد حق آرزوی متقین

  • Evvelce sen, varlığını Allah’a verdin... Karşılık olarak Allah da varlığını sana verdi.
  • کان لله بوده‌ای در ما مضی ** تا که کان الله پیش آمد جزا

  • Mesnevi, sana binlerce şükretmede... Ellerini kaldırıp dualar eylemede...
  • مثنوی از تو هزاران شکر داشت ** در دعا و شکر کفها بر فراشت

  • Allah, Mesnevi’nin diliyle, eliyle sana şükrettiğini gördü de ihsanlarda bulundu, lütuflar etti, keremini çoğalttı.
  • در لب و کفش خدا شکر تو دید ** فضل کرد و لطف فرمود و مزید

  • Çünkü Allah, şükredenin nimetini çoğaltmayı vadetmiştir. Nitekim secdenin karşılığı, Allah’a yakın olmaktır. 10
  • زانک شاکر را زیادت وعده است ** آنچنانک قرب مزد سجده است

  • Allah’ımız “Secde et de yaklaş” dedi... Bedenlerimizin secde etmesi, canlarımızın Allah’a yaklaşmasına sebeptir.
  • گفت واسجد واقترب یزدان ما ** قرب جان شد سجده ابدان ما

  • Mesnevi, ziyadeleşiyorsa, uzuyorsa bu yüzden ziyadeleşiyor, bu yüzden uzuyor... Fazla ve büyük görünmek için değil!
  • گر زیادت می‌شود زین رو بود ** نه از برای بوش و های و هو بود

  • Üzüm çubuğu, yazdan nasıl hoşlanırsa, onunla nasıl bağdaşmışsa biz de seninle öyle bağdaşmışız, senden öyle hoşlanmaktayız... İstiyorsan emret, çek de çekip götürelim!
  • با تو ما چون رز به تابستان خوشیم ** حکم داری هین بکش تا می‌کشیم

  • Ey sabır, varlığın anahtarıdır sırrının emîri, bu kervanı güzel güzel ta hacca kadar çek, götür!
  • خوش بکش این کاروان را تا به حج ** ای امیر صبر مفتاح الفرج

  • Hac, Allah evini ziyarettir, ev sahibini ziyaretse erliktir. 15
  • حج زیارت کردن خانه بود ** حج رب البیت مردانه بود

  • Hüsameddin, sen bir güneşsin, onun için sana ziya dedim... bu iki söz, Hüsam ve Ziya, senin vasıflarındır.
  • زان ضیا گفتم حسام‌الدین ترا ** که تو خورشیدی و این دو وصفها

  • Bu Hüsam ve Ziya birdir... Şüphe yok ki güneşin kılıcı ziyadandır.
  • کین حسام و این ضیا یکیست هین ** تیغ خورشید از ضیا باشد یقین

  • Nur, ayındır, bu ziya da güneşin... Kuran’ı oku da bak!
  • نور از آن ماه باشد وین ضیا ** آن خورشید این فرو خوان از نبا

  • Babacığım, Kuran güneşe ziya dedi, aya da nur... hele bak da gör!
  • شمس را قرآن ضیا خواند ای پدر ** و آن قمر را نور خواند این را نگر

  • Güneş, aydan daha üstündür ya... Şu halde Ziya’yı da mertebe bakımından nurdan üstün bil! 20
  • شمس چون عالی‌تر آمد خود ز ماه ** پس ضیا از نور افزون دان به جاه

  • Hiç kimse gidilecek yolu ay ışığıyla görmedi de güneş doğunca yol meydana çıktı, göründü.
  • بس کس اندر نور مه منهج ندید ** چون برآمد آفتاب آن شد پدید

  • Güneş, alınacak, satılacak şeyleri güzelce gösterdi de bu yüzden pazarlar gündüzleri kuruldu.
  • آفتاب اعواض را کامل نمود ** لاجرم بازارها در روز بود

  • Kalp akçeyle sağlam akçe iyice ayırt edilsin, kimse hileye kapılmasın, aldanmasın diye.
  • تا که قلب و نقد نیک آید پدید ** تا بود از غبن و از حیله بعید

  • Güneşin nuru yeryüzüne adamakıllı vurdu, alışveriş edenler için âlemlere rahmet kesildi.
  • تا که نورش کامل آمد در زمین ** تاجران را رحمة للعالمین

  • Fakat bu, kalpazanların istemedikleri bir şeydir. Onlara pek ağır gelir bu iş... Çünkü güneşin nuru, onların işine kesat verir, kalp akçeleri görünür, fark edilir de geçmez olur? 25
  • لیک بر قلاب مبغوضست و سخت ** زانک ازو شد کاسد او را نقد و رخت