هم‌چو جان باشد شه و صاحب چو عقل ** عقل فاسد روح را آرد بنقل
Akıl meleği Harut’laşınca yüzlerce kötü kişiye sihir öğretir!
آن فرشته‌ی عقل چون هاروت شد ** سحرآموز دو صد طاغوت شد
Cüz’i aklı kendine vezir yapma. Aklı küllü vezir yap padişahım.
عقل جزوی را وزیر خود مگیر ** عقل کل را ساز ای سلطان وزیر
Heva ve hevesini kendine vezir yapma da pak canın namazdan, niyazdan kalmasın.
مر هوا را تو وزیر خود مساز ** که برآید جان پاکت از نماز
Çünkü bu heva ve heves, hırslarla doludur ve içinde bulunduğu hali görür... Aklın düşüncesiyse din gününün düşüncesidir.1260
کین هوا پر حرص و حالی‌بین بود ** عقل را اندیشه یوم دین بود
Aklın gözleri işin sonunu gözetir... Akıl, bir gül için diken zahmetini çeker durur!
عقل را دو دیده در پایان کار ** بهر آن گل می‌کشد او رنج خار
Fakat o gül, öyle bir güldür ki ne solar, ne de güzün dökülür... Koku almayan her kötü kişinin burnu ondan uzak olsun!
که نفرساید نریزد در خزان ** باد هر خرطوم اخشم دور از آن
Devin, Süleyman aleyhisselâm’ın makamına geçip oturması ve Süleyman aleyhisselâm işlerine benzer işler yapması, her ikisi arasında görünüp duran fark ve devin, kendisine Davut oğlu Süleyman adını takması
نشستن دیو بر مقام سلیمان علیه‌السلام و تشبه کردن او به کارهای سلیمان علیه‌السلام و فرق ظاهر میان هر دو سلیمان و دیو خویشتن را سلیمان بن داود نام کردن
Aklın varsa başka bir akılla dost ol, görüş, danış!
ورچه عقلت هست با عقل دگر ** یار باش و مشورت کن ای پدر
İki akılla birçok belâlardan kurtulur, ayağını göklerin ta yücesine korsun!
با دو عقل از بس بلاها وا رهی ** پای خود بر اوج گردونها نهی
Dev kendine Süleyman adını taktı, devleti elde etti, ülkeyi hükmüne aldı.1265
دیو گر خود را سلیمان نام کرد ** ملک برد و مملکت را رام کرد
Süleyman’ın yaptığı işleri görmüştü, onun gibi hareket ediyordu... Fakat iç yüzden yine devliği suratına vurmakta, devliği görünüp durmaktaydı!
صورت کار سلیمان دیده بود ** صورت اندر سر دیوی می‌نمود
Halk, bu Süleyman’da o nur o temizlik yok; Süleyman’dan Süleyman’a ne farklar var.
خلق گفتند این سلیمان بی‌صفاست ** از سلیمان تا سلیمان فرقهاست
O uyanıklığa benziyordu, buysa derin bir uyku gibi. Âdeta o Hasanla bu Hasan gibi aralarında pek büyük bir fark var diyordu.
او چو بیداریست این هم‌چون وسن ** هم‌چنانک آن حسن با این حسن
Dev de, “Allah benim şeklimde güzel bir dev yaratmıştır.
دیو می‌گفتی که حق بر شکل من ** صورتی کردست خوش بر اهرمن
Bir dev’e benim suretimi vermiştir; sakın o, sizi aldatmasın.1270
دیو را حق صورت من داده است ** تا نیندازد شما را او بشست
Meydana çıkar da Süleyman benim diye dâvaya kalkışırsa sakın onun suretine itibar etmeyin” diyordu.
گر پدید آید به دعوی زینهار ** صورت او را مدارید اعتبار
Dev, hileyle onlara bu sözleri söylüyordu ama iyi adamların gönüllerinde bunun aksi görünmekteydi.
دیوشان از مکر این می‌گفت لیک ** می‌نمود این عکس در دلهای نیک
İyiyi kötüyü fark eden adamla oyun olmaz; hele o adamın bu fark edişi ve aklı, gaypları görür söylerse!
نیست بازی با ممیز خاصه او ** که بود تمییز و عقلش غیب‌گو
Hiçbir büyü hiçbir şeytanlık ve hile, devlet sahibi olanların gönüllerine perde geremez.
هیچ سحر و هیچ تلبیس و دغل ** می‌نبندد پرده بر اهل دول
Onlar, kendi kendilerine “A eğri sözlü, tersine gidiyorsun...1275
پس همی گفتند با خود در جواب ** بازگونه می‌روی ای کژ خطاب