- Hatta ot yese bile, neden beslendiğini bilseydi hiç o otu hazmedebilir miydi?
- ور بخوردی کی علف هضمش شدی ** گر ز مقصود علف واقف بدی
- Şu halde âlemin direği gafletten ibarettir... Devlet nedir? Dev yani koş kelimesiyle let yani dayak kelimesinden meydana gelme bir kelime! 1330
- پس ستون این جهان خود غفلتست ** چیست دولت کین دوادو با لتست
- Önce koş... Koş da sonunda dayak ye! Bu yıkık yerde devlet sahibine eşekçesine ölümden başka hiçbir şey yok!
- اولش دو دو به آخر لت بخور ** جز درین ویرانه نبود مرگ خر
- Sen, bir işe el atar, o işe iyice sarılırsın... O işteki ayıp ve noksan o anda sana örtülüdür.
- تو به جد کاری که بگرفتی به دست ** عیبش این دم بر تو پوشیده شدست
- Allah, senden o işin ayıbını örttüğünden canla başla o işe girişebilirsin.
- زان همی تانی بدادن تن به کار ** که بپوشید از تو عیبش کردگار
- Hararetle sahip olduğun fikrin de ayıbı senden gizlidir.
- همچنین هر فکر که گرمی در آن ** عیب آن فکرت شدست از تو نهان
- Sana o fikirdeki ayıp ve kusur belli olsaydı ondan kaçardın... Canın, bu fikirle aramda keşke mağriple maşrik arası kadar uzaklık olsaydı der! 1335
- بر تو گر پیدا شدی زو عیب و شین ** زو رمیدی جانت بعد المشرقین
- Nihayet ondan usanır, pişman olursun ya... Bu hal, evvel olsaydı hiç ona koşar mıydın?
- حال که آخر زو پشیمان می‌شوی ** گر بود این حال اول کی دوی
- Şu halde ona girişelim, kaza ve kadere uygun olarak o işi görelim diye önce ondaki ayıbı, kusuru, bizden gizlemiştir.
- پس بپوشید اول آن بر جان ما ** تا کنیم آن کار بر وفق قضا
- Kaza ve kader, hükmünü izhar edince göz açılır, pişmanlık gelir, çatar!
- چون قضا آورد حکم خود پدید ** چشم وا شد تا پشیمانی رسید
- Bu pişmanlıkta ayrı bir kaza ve kaderdir... Bu pişmanlığı bırak da Allah’a tap!
- این پشیمانی قضای دیگرست ** این پشیمانی بهل حق را پرست
- Pişman olmayı kendine âdet edinirsen boyuna pişman olur durur, nihayet bu pişmanlığı da daha ziyade pişman olursun! 1340
- ور کنی عادت پشیمان خور شوی ** زین پشیمانی پشیمان‌تر شوی
- Ömrünün yarısı perişanlıkta geçer, öbür yarısı da pişmanlıkta heder olur gider!
- نیم عمرت در پریشانی رود ** نیم دیگر در پشیمانی رود
- Bu fikri, bu pişmanlığı terk et de daha iyi bir hal, daha iyi bir dost ve daha iyi bir iş ara!
- ترک این فکر و پریشانی بگو ** حال و یار و کار نیکوتر بجو
- Elinde daha iyi bir iş yoksa pişmanlığın neye? Neyi fevt ettin de pişman oluyorsun ki?
- ور نداری کار نیکوتر به دست ** پس پشیمانیت بر فوت چه است
- Eğer biliyorsan bilirsin ki doğru yol, Allah’a tapmaktan ibarettir... Yok bilmiyorsan herhangi bir şeyin kötü olduğunu nasıl bilirsin ki?
- گر همی دانی ره نیکو پرست ** ور ندانی چون بدانی کین به دست
- İyiyi bilmedikçe kötüyü bilemezsin... Ey yiğit zıt, zıddıyla görülebilir. 1345
- بد ندانی تا ندانی نیک را ** ضد را از ضد توان دید ای فتی
- Mademki bu fikri terk etmekten âcizsin... O vakit günah işlememekten de âcizdin!
- چون ز ترک فکر این عاجز شدی ** از گناه آنگاه هم عاجز بدی
- Âciz olduktan sonra pişmanlık neden? O acizlik, kimin takdiriyle, onu ara!
- چون بدی عاجز پشیمانی ز چیست ** عاجزی را باز جو کز جذب کیست
- Âlemde bir kâdir olmadıkça hiç kimse, ne bir âcizi görmüştür, ne de böyle bir şey olur... Bunu böyle bil!
- عاجزی بی‌قادری اندر جهان ** کس ندیدست و نباشد این بدان
- Böylece, olmasına çalıştığın her isteğin ayıbından bihabersin... Onun ayıbı ve noktası, sana örtülüdür!
- همچنین هر آرزو که می‌بری ** تو ز عیب آن حجابی اندری
- O istediğin ayıp ve noksanı sana görünseydi canın o araştırmadan kaçıverirdi! 1350
- ور نمودی علت آن آرزو ** خود رمیدی جان تو زان جست و جو
- O işin ayıp ve noksanı sence belli olsaydı seni hiç kimse o işe, hatta çeke çeke bile götüremezdi!
- گر نمودی عیب آن کار او ترا ** کس نبردی کش کشان آن سو ترا
- Nefret ettiğin öbür iş yok mu? Ondan neden nefret ettin? Çünkü ayıbı, noksanı meydana çıktı da ondan!
- وان دگر کار کز آن هستی نفور ** زان بود که عیبش آمد در ظهور
- Ey sırları bilen güzel sözlü Allah, kötü işlerin ayıbını, noksanını bizden gizleme!
- ای خدای رازدان خوش‌سخن ** عیب کار بد ز ما پنهان مکن