Firavun'un harmanını o, yele verdi. Hiçbir padişahın böyle veziri olmasın!
خرمن فرعون را داد او به باد ** هیچ شه را این چنین صاحب مباد
Musa aleyhisselâm'ın Haman'ın sözlerinin tesiriyle Firavun'un imana gelmesinden ümidini kesmesi
نومید شدن موسی علیه‌السلام از ایمام فرعون به تاثیر کردن سخن هامان در دل فرعون
Musa dedi ki: Ben sana lütuflar gösterdim, cömertliklerde bulundum, fakat ne yapayım? Allah, sana kısmet etmemiş!
گفت موسی لطف بنمودیم وجود ** خود خداوندیت را روزی نبود
Hakikî olmayan padişahlığı ne el bil, ne yen!2775
آن خداوندی که نبود راستین ** مر ورا نه دست دان نه آستین
Çalma, çırpma padişahlık, cansız, gönülsüz ve gözsüzdür.
آن خداوندی که دزدیده بود ** بی دل و بی جان و بی دیده بود
Sana padişahlığı halk verdiyse borç alır gibi yine senden alır!
آن خداوندی که دادندت عوام ** باز بستانند از تو هم‌چو وام
İğreti padişahlığı Allah' ya ver de Allah sana herkesin kabul edeceği hakikî bir padişahlık versin!
ده خداوندی عاریت به حق ** تا خداوندیت بخشد متفق
Arap beylerinin, ülkeyi ve devlet! Aramızda bölüşelim de kavga, gürültü kalmasın diye Mustafa aleyhisselâm'a müracaatları, Mustafa aleyhisselâm'ın "Ben, bu beyliği yapmaya memurum" diye cevap vermesi, iki tarafın da birbirleriyle bahse girişmeleri
منازعت امیران عرب با مصطفی علیه‌السلام کی ملک را مقاسمت کن با ما تا نزاعی نباشد و جواب فرمودن مصطفی علیه‌السلام کی من مامورم درین امارت و بحث ایشان از طرفین
Arap beyleri toplanıp Peygamber' in yanına gelerek çekişmeye başladılar.
آن امیران عرب گرد آمدند ** نزد پیغامبر منازع می‌شدند
Dediler ki: Sen bir beysin... Bizim de her birimiz birer beyiz! Şu beyliği bölüşelim, ülkenin sana düşen kısmını al!2780
که تو میری هر یک از ما هم امیر ** بخش کن این ملک و بخش خود بگیر
Her birimiz, kendisine düşen bölüğe razı olsun; sen de artık bizim hissemizden el yıka!
هر یکی در بخش خود انصاف‌جو ** تو ز بخش ما دو دست خود بشو
Peygamber dedi ki: Bana beyliği Allah verdi... O, bana başbuğluk ve mutlak bir beylik ihsan etti.
گفت میری مر مرا حق داده است ** سروری و امر مطلق داده است
Buyurdu ki: Bu devir, Ahmed’in devridir, bu zaman, Ahmed’in zamanı... Kendinize gelin de onun emrine uyun!
کین قران احمدست و دور او ** هین بگیرید امر او را اتقوا
Kavim, biz de Allah’ın takdiri ile hükmediyoruz... Bize de beyliği veren Allah’tır dedi.
قوم گفتندش که ما هم زان قضا ** حاکمیم و داد امیریمان خدا
Peygamber fakat dedi... Allah, bana beyliği bir mülk olarak verdi, sizeyse bir vesileyle iğreti.2785
گفت لیکن مر مرا حق ملک داد ** مر شما را عاریه از بهر زاد
Benim beyliğim kıyamete dek bakidir... İğreti beylikse çabucak geçip gider!
میری من تا قیامت باقیست ** میری عاریتی خواهد شکست
Kavim “ey emîr... Çok söyleme; üstün olduğunu iddia ediyorsun, delilin nedir?” dediler.
قوم گفتند ای امیر افزون مگو ** چیست حجت بر فزون‌جویی تو
Derhal Allah’ın kahır emri ile gökyüzünde bir bulut peydahlandı. Sel bastı, bütün o civarı kapladı.
در زمان ابری برآمد ز امر مر ** سیل آمد گشت آن اطراف پر
O pek korkunç sel şehre yüz tuttu... Şehirliler feryat ederek korkudan kaçışmaya başladılar.
رو به شهر آورد سیل بس مهیب ** اهل شهر افغان‌کنان جمله رعیب
Sınama zamanı gelmişti... Şüphenin kalkacağı hakikatin apaçık ortaya çıkacağı zamandı. Peygamber dedi ki:2790
گفت پیغامبر که وقت امتحان ** آمد اکنون تا گمارد گردد عیان
Her bey mızrağını atsın da şu sel dursun! Beyliğinizi bir sınayalım! Hepsi mızraklarını attılar.
هر امیری نیزه‌ی خود در فکند ** تا شود در امتحان آن سیل‌بند
Mustafa’da elindeki sopayı, o buyruklar yürüten inanmayanları âciz bırakan sopayı attı.
پس قضیب انداخت در وی مصطفی ** آن قضیب معجز فرمان روا
O coşkun inatçı ve şiddetli sel, bütün o mızrakları saman çöpü gibi önüne katıp sürükledi.
نیزه‌ها را هم‌چو خاشاکی ربود ** آب تیز سیل پرجوش عنود
Bütün mızraklar kayboldu... Sopaysa bir gözcü gibi suyun üstünde duruyordu!
نیزه‌ها گم گشت جمله و آن قضیب ** بر سر آب ایستاده چون رقیب
O sopanın himmetiyle o şiddetli sel, şehirden yüz çevirdi, başka bir tarafa akıp gitti.2795
ز اهتمام آن قضیب آن سیل زفت ** روبگردانید و آن سیلاب رفت
Bu büyük işi gören Arap beyleri, korkularından hep Mustafa’nın beyliğini tasdik ettiler.
چون بدیدند از وی آن امر عظیم ** پس مقر گشتند آن میران ز بیم
Yalnız hasetleri pek üstün olan üç kişi inanmadı... İnatlarından büyücü ve kâhin dediler.
جز سه کس که حقد ایشان چیره بود ** ساحرش گفتند و کاهی از جحود