- Sonra bu öğüt de emirlik vehmi de az olur... Bu yüzden halka adamakıllı tesir eder!
- اندر آن وهم امیری کم بود ** در حشم تاثیر آن محکم بود
- Allah razı olsun, Osman’ın ilk halifeliğindeki hutbesi, işe öğüt veren, sözle öğüt verenden yeğdir.
- قصه‌ی آغاز خلافت عثمان رضی الله عنه و خطبه‌ی وی در بیان آنک ناصح فعال به فعل به از ناصح قوال به قول
- Osman, halife olur olmaz hemen koşup minbere çıktı.
- قصه‌ی عثمان که بر منبر برفت ** چون خلافت یافت بشتابید تفت
- Ulular ulusu peygamberin minberi üç basamaktı. Ebubekir, minbere çıkınca ikinci basamağa,
- منبر مهتر که سه‌پایه بدست ** رفت بوبکر و دوم پایه نشست
- Ömer de zamanında İslam’a ve dine saygısı dolayısıyla üçüncü basamağa oturmuştu.
- بر سوم پایه عمر در دور خویش ** از برای حرمت اسلام و کیش
- Osman’ın devri gelince o üst basamağa çıktı, o bahtı kutlu, oraya oturdu. 490
- دور عثمان آمد او بالای تخت ** بر شد و بنشست آن محمودبخت
- Herzevekilin biri ona sordu: “İlk iki halife, Peygamberin yerine oturmadılar.
- پس سالش کرد شخصی بوالفضول ** که آن دو ننشستند بر جای رسول
- Sen nasıl oldu da onlardan üstün olmaya kalkışıyorsun? Hâlbuki mertebe bakımından onlardan aşağısın sen.”
- پس تو چون جستی ازیشان برتری ** چون برتبت تو ازیشان کمتری
- Osman dedi ki: “Üçüncü basamağa otursaydım beni Ömer’e benziyorum sanırlardı.
- گفت اگر پایه‌ی سوم را بسپرم ** وهم آید که مثال عمرم
- İkinci basamağa otursaydım diyebilirlerdi ki bu Ebubekir’e benziyor, onun misli!
- بر دوم پایه شوم من جای‌جو ** گویی بوبکرست و این هم مثل او
- Bu üst basamak, Mustafa’nın makamı... O padişaha benzememe zaten imkânı yok. 495
- هست این بالا مقام مصطفی ** وهم مثلی نیست با آن شه مرا
- Ondan sonra o merhametli halife, hutbe okuyacak yerde ta ikindiye yakın bir zamana kadar sustu kaldı.
- بعد از آن بر جای خطبه آن ودود ** تا به قرب عصر لب‌خاموش بود
- Kimsede, hadi okusana diyecek bir kudret de yoktu, mescitten çıkıp gidecek kudret de!
- زهره نه کس را که گوید هین بخوان ** یا برون آید ز مسجد آن زمان
- Halkın ileri olanlarına da bir heybet çökmüştü, bayağılarına da. Mescidin içi, damı nurla dolmuştu!
- هیبتی بنشسته بد بر خاص و عام ** پر شده نور خدا آن صحن و بام
- Can gözü açık olanlar o nuru görüyorlardı... Bırak onları, körler bile o nurla hararete gelmiş coşmuşlardı!
- هر که بینا ناظر نورش بدی ** کور زان خورشید هم گرم آمدی
- Körün gözü, güneşin doğduğunu hararetinden anlar. 500
- پس ز گرمی فهم کردی چشم کور ** که بر آمد آفتابی بی‌فتور
- Fakat bu hararet, her duyulanın hakikati görülsün diye gözü açar...
- لیک این گرمی گشاید دیده را ** تا ببیند عین هر بشنیده را
- Ve hararetinde bir sıkıntı bir hal vardır... Hakiki güneşin hararetiyle gönlü açar, gönle bir ferahlık, bir genişlik verir!
- گرمیش را ضجرتی و حالتی ** زان تبش دل را گشادی فسحتی
- Kör, evveline evvel olmayan Allah nuruyla hararetlendi mi ferahından, ben görüyorum, gözlerim açıldı benim der.
- کور چون شد گرم از نور قدم ** از فرح گوید که من بینا شدم
- Güzelim, adamakıllı ve hoş bir sarhoşluktur bu... Yalnız can gözünün açılması için aşılacak az bir yol vardır.
- سخت خوش مستی ولی ای بوالحسن ** پاره‌ای راهست تا بینا شدن
- Bu körün güneşten nasibidir... Allah doğrusunu daha iyi bilir ya... Bunun gibi belki yüzlerce nasibi de var! 505
- این نصیب کور باشد ز آفتاب ** صد چنین والله اعلم بالصواب
- O nuru gören kişinin ahvalini anlatmak, hiç Ebu Ali Sina’nın harcı mıdır?
- وآنک او آن نور را بینا بود ** شرح او کی کار بوسینا بود
- Yüz kat kuvvetli bile olsa bu dil, kim oluyor ki eliyle görüş perdesini oynatmaya kalkışıyor?
- ور شود صد تو که باشد این زبان ** که بجنباند به کف پرده‌ی عیان
- Perdeye elini sürerse vay ona... Allah kılıcı elini kesiverir!
- وای بر وی گر بساید پرده را ** تیغ اللهی کند دستش جدا
- Hatta el de nedir ki? Bilgisizliğinden serkeşlik eden başı bile keser, koparır!
- دست چه بود خود سرش را بر کند ** آن سری کز جهل سرها می‌کند
- Bunu söz olsun diye söyledim... Yoksa onun eli nerede, o nerede? 510
- این به تقدیر سخن گفتم ترا ** ورنه خود دستش کجا و آن کجا