- “A ihtiyar, Muhammed’i ne çeşit arayış bu? Biz onun yüzünden işten kalacak, hor hakir olacağız!
- که برو ای پیر این چه جست و جوست ** آن محمد را که عزل ما ازوست
- Biz onun yüzünden yüz üstü düşeceğiz, taşlanacağız... Onun yüzünden kârımıza kesat gelecek, ayarımız mahvolacak!
- ما نگون و سنگسار آییم ازو ** ما کساد و بی‌عیار آییم ازو
- Fetret zamanında hevâ ve heves ehlinin arada bir bizden gördükleri o hayaller,
- آن خیالاتی که دیدندی ز ما ** وقت فترت گاه گاه اهل هوا
- Onun devri gelince yok olacak... Su görününce teyemmümün hükmü kalmayacak!
- گم شود چون بارگاه او رسید ** آب آمد مر تیمم را درید
- A ihtiyar, uzaklaş bizden sınama ateşini alevlendirme; Ahmed’in kıskançlığıyla bizi yakma! 960
- دور شو ای پیر فتنه کم فروز ** هین ز رشک احمدی ما را مسوز
- Allah aşkına uzaklaş ey ihtiyar... Uzaklaş da takdir ateşi, seni de bizimle beraber yakmasın!
- دور شو بهر خدا ای پیر تو ** تا نسوزی ز آتش تقدیر تو
- Biliyor musun ki bu, âdeta ejderhanın kuyruğunu sıkmaktır... hiç biliyor musun, bu ne çeşit haber getiriştir?
- این چه دم اژدها افشردنست ** هیچ دانی چه خبر آوردنست
- Bu haberden denizin de yüreği coşar, madenin de... Bu haberden yedi kat gök bile tir tir titrer!” dediler.
- زین خبر جوشد دل دریا و کان ** زین خبر لرزان شود هفت آسمان
- O güngörmüş, yaş yaşamış ihtiyar, taşlardan bu sözleri duyunca sopasını yere attı.
- چون شنید از سنگها پیر این سخن ** پس عصا انداخت آن پیر کهن
- Titremeye başladı... o seslerden korkmuştu; dişleri takır takır birbirine vuruyordu. 965
- پس ز لرزه و خوف و بیم آن ندا ** پیر دندانها به هم بر می‌زدی
- Kışın çıplak adamın titremesi gibi titremekte “Eyvahlar olsun, helâk olduk” demekteydi.
- آنچنان که اندر زمستان مرد عور ** او همی لرزید و می‌گفت ای ثبور
- Halime ihtiyarın bu halini görünce büsbütün şaşırdı, ne yapacağını unuttu.
- چون در آن حالت بدید او پیر را ** زان عجب گم کرد زن تدبیر را
- Dedi ki: “A ihtiyar, ben de mihnetteyim ama şimdi temelli şaşırdım kaldım!
- گفت پیر اگر چه من در محنتم ** حیرت اندر حیرت اندر حیرتم
- An olur rüzgâr bana hatiplik eder, zaman gelir taşlar edep öğretir!
- ساعتی بادم خطیبی می‌کند ** ساعتی سنگم ادیبی می‌کند
- Rüzgâr, bana söz söyler... Taş ve dağ, eşyanın hakikatini anlatır! 970
- باد با حرفم سخنها می‌دهد ** سنگ و کوهم فهم اشیا می‌دهد
- Gâh olur gayb erleri, gökyüzünün yeşil kanatlı melekleri çocuğumu kaparlar!
- گاه طفلم را ربوده غیبیان ** غیبیان سبز پر آسمان
- Kime ağlayıp sızlanayım... Kime şikâyet edeyim? Yüzlerce gönülle sevdalara kapılanlara döndüm şimdi.
- از کی نالم با کی گویم این گله ** من شدم سودایی اکنون صد دله
- O çocuğun gayreti, gayb sırlarını söyletmiyor, ağzımı yumuyor benim... Şu kadar söyleyeyim: Çocuğum kayboldu!
- غیرتش از شرح غیبم لب ببست ** این قدر گویم که طفلم گم شدست
- Fakat şimdi başka bir şey söylesem halk, beni delirdi sanır, zincirlere vurur!”
- گر بگویم چیز دیگر من کنون ** خلق بندندم به زنجیر جنون
- İhtiyar dedi ki: “Halime, şad ol... Şükür secdesine kapan, yüzünü pek yırtma. 975
- گفت پیرش کای حلیمه شاد باش ** سجده‌ی شکر آر و رو را کم خراش
- Gam yeme... O kaybolmaz, belki bütün âlem onda kaybolur!
- غم مخور یاوه نگردد او ز تو ** بلک عالم یاوه گردد اندرو
- Her an onun önünde, ardında yüzbinlerce gözcü bekçi var; onu korurlar.
- هر زمان از رشک غیرت پیش و پس ** صد هزاران پاسبانست و حرس
- Görmedin mi? O hünerli putlar, çocuğun adını duyunca nasıl yerlere kapandılar, secde ettiler!
- آن ندیدی کان بتان ذو فنون ** چون شدند از نام طفلت سرنگون
- Bu devir yeryüzünde acayip bir devir... Ben ihtiyarladım gittim de buna benzer bir şey görmedim.
- این عجب قرنیست بر روی زمین ** پیر گشتم من ندیدم جنس این
- Bu haberden taşlar nasıl feryada geldiler? Bilmem artık suçlulara neler olur? 980
- زین رسالت سنگها چون ناله داشت ** تا چه خواهد بر گنه کاران گماشت