Ne yapayım? Bu yoksula seni vermek zorunda kaldım. Bu adamı garip say, garipte vefa olmaz.
کز ضرورت بود عقد این گدا ** این غریب‌اشمار را نبود وفا
Ansızın her şeyi bırakır, kaçıp gider. Çocuğu, başına dert olur kalır.
ناگهان به جهد کند ترک همه ** بر تو طفل او بماند مظلمه
Kız dedi ki: Babacığım, dediğini tutarım, öğüdün pek doğru, kabulüm.
گفت دختر کای پدر خدمت کنم ** هست پندت دل‌پذیر و مغتنم
Babası, her iki üç günde bir kere kızına aman ha sakın diye öğüt veriyordu.
هر دو روزی هر سه روزی آن پدر ** دختر خود را بفرمودی حذر
Derken kız, birdenbire gebe kalıverdi; ikisi de gençti.3725
حامله شد ناگهان دختر ازو ** چون بود هر دو جوان خاتون و شو
Kız, bunu babasından gizledi. Çocuk, karnında beş, yahut altı aylık oldu.
از پدر او را خفی می‌داشتش ** پنج ماهه گشت کودک یا که شش
Artık iyiden iyiye belli oldu. Babası dedi ki: Bu ne? Ben sana ondan kendini koru demedim mi?
گشت پیدا گفت بابا چیست این ** من نگفتم که ازو دوری گزین
Öğütlerim, yelmiydi ki hiç sana tesir etmedi?
این وصیتهای من خود باد بود ** که نکردت پند و وعظم هیچ سود
Kız, baba dedi, nasıl tahammül edeyim? Erkekle kadın, şüphe yok ki ateşle pamuk.
گفت بابا چون کنم پرهیز من ** آتش و پنبه‌ست بی‌شک مرد و زن
Pamuk, ateşten nasıl çekinebilir? Yahut da ateş nasıl olur da pamuğu yakmaz, çekinir?3730
پنبه را پرهیز از آتش کجاست ** یا در آتش کی حفاظست و تقاست
Babası dedi ki: A kızım, ben sana onun yanına gitme demedim. Yalnız menisinden kendini koru dedim.
گفت من گفتم که سوی او مرو ** تو پذیرای منی او مشو
Tam zevk anında onun beli gelirken kendini çekmeliydin.
در زمان حال و انزال و خوشی ** خویشتن باید که از وی در کشی
Kız, peki, beli ne vakit gelecek, ben ne bileyim? Bu, pek gizli bir şey, anlaşılmaz ki dedi.
گفت کی دانم که انزالش کیست ** این نهانست و بغایت دوردست
Babası, gözleri süzüldü mü anla ki beli geliyor deyince,
گفت چشمش چون کلاپیسه شود ** فهم کن که آن وقت انزالش بود
Kız dedi: Onun gözü süzülünceye kadar benim bu iki gözüm de kör oluyor a baba!3735
گفت تا چشمش کلاپیسه شدن ** کور گشتست این دو چشم کور من
Her bayağı akıl, hırs ve öfke zamanı, yerinde durmaz ki!
نیست هر عقلی حقیری پایدار ** وقت حرص و وقت خشم و کارزار
Nefsiyle savaşmamış, aşk derdi çekmemiş, gölgede yetişmiş, yalnız halkın kendisine secde etmesini, elini öpmesini, hürmetle bakıp "işte zamanede sofi budur" diye parmakla göstermesini dilediğinden sofilik yoluna girmiş biri vardı. Çocukların, sen hastasın diyerek hasta ettikleri muallim gibi bu da kendine gururlanıp vehimle hasta olarak ben cihat eriyim, bu yolda bana pehlivan diyorlar. Büyük savaşta eşim yoktur, küçük savaş bence nedir ki! Gazilerle savaşa gidip zahiren de hünerler göstermeliyim dedi ve savaşa gitti, ve savaşta yüreksizlik ve gevşeklik gösterdi. Âdeta aslanın hayalini görmüş, erlikler göstermiş, bu erliklerle sarhoş olup ormana aslan avlamaya gitmişti. Halbuki aslan hal diliyle ona diyordu ki: "Öyle değil.. Yakında bilir anlar., sonra yine yakında bilir, anlarsınız."
وصف ضعیف دلی و سستی صوفی سایه پرورد مجاهده ناکرده درد و داغ عشق ناچشیده به سجده و دست‌بوس عام و به حرمت نظر کردن و بانگشت نمودن ایشان کی امروز در زمانه صوفی اوست غره شده و بوهم بیمار شده هم‌چون آن معلم کی کودکان گفتند کی رنجوری و با این وهم کی من مجاهدم مرا درین ره پهلوان می‌دانند با غازیان به غزا رفته کی به ظاهر نیز هنر بنمایم در جهاد اکبر مستثناام جهاد اصغر خود پیش من چه محل دارد خیال شیر دیده و دلیریها کرده و مست این دلیری شده و روی به بیشه نهاده به قصد شیر و شیر به زبان حال گفته کی کلا سوف تعلمون ثم کلا سوف تعلمون
Bir sofi, askerle savaşa gitti. Ansızın savaş başladı.
رفت یک صوفی به لشکر در غزا ** ناگهان آمد قطاریق و وغا
Sofi, ağırlıklarla çadırda kalan zayıflarla beraber kaldı. Erler, ta savaş yerine kadar at sürdüler.
ماند صوفی با بنه و خیمه و ضعاف ** فارسان راندند تا صف مصاف