- Herkes, korkudan, gürültüden bir felaket düşünmede, bir başka çeşit düşünceye kapılmada, yüzlerce hayallere düşmedeydi.
- از نفیر و فتنه و خوف نکال ** هر دلی رفته به صد کوی خیال
- Hırkamıza düşen bu ateş nedir, diye herkes aklınca bir şeyler kuruyordu.
- هر کسی فالی همی‌زد از قیاس ** تا چه آتش اوفتاد اندر پلاس
- Delkak, huzuruna gitmek istedi. Padişah derhal izin verdi. Yeri öpünce padişah “Ne oldu yahu” dedi. 2525
- راه جست و راه دادش شاه زود ** چون زمین بوسید گفتش هی چه بود
- Kim, o ekşi suratlı adama bir şey sorduysa parmağını ağzına götürüp sus demekteydi.
- هرکه می‌پرسید حالی زان ترش ** دست بر لب می‌نهاد او که خمش
- Bu hareketinden halkın, vehmi artıyor, herkes derleniyor, şaşırıp kalıyordu.
- وهم می‌افزود زین فرهنگ او ** جمله در تشویش گشته دنگ او
- Delkak, padişahın emri üzerine ey kerem sahibi padişahım dedi, bir an dur da nefes alayım.
- کرد اشارت دلق که ای شاه کرم ** یک‌دمی بگذار تا من دم زنم
- Aklım başıma gelsin. Çünkü acayip bir âleme düştüm.
- تا که باز آید به من عقلم دمی ** که فتادم در عجایب عالمی
- Bir an geçti ama padişah da vehme, zanna kapıldı. Boğazı da acıdı, ağzının tadı da kaçtı. 2530
- بعد یک ساعت که شه از وهم و ظن ** تلخ گشتش هم گلو و هم دهن
- Çünkü Delkak’ı hiç böyle görmemişti. Ondan daha hoş bir nedimi yoktu.
- که ندیده بود دلقک را چنین ** که ازو خوشتر نبودش هم‌نشین
- Daima hikâyeler söyler, lâtifeler eder, padişahı sevindirir, güldürürdü.
- دایما دستان و لاغ افراشتی ** شاه را او شاد و خندان داشتی
- Huzurda oturdu mu öyle bir güldürürdü ki padişah, kahkaha atarken iki eliyle karnını tutmaya mecbur olurdu.
- آن چنان خندانش کردی در نشست ** که گرفتی شه شکم را با دو دست
- Kahkahadan terlere batar, yüzüstü yerlere yıkılırdı.
- که ز زور خنده خوی کردی تنش ** رو در افتادی ز خنده کردنش
- Bu günse yüzü sapsarıydı, suratı asıktı. Parmağını ağzına götürüp sus padişahım diyordu. Bu ne haldi? 2535
- باز امروز این چنین زرد و ترش ** دست بر لب می‌زند کای شه خمش
- Padişah, ne felâket var acaba diye vehimlendikçe vehimleniyor, hayallendikçe hayalleniyordu.
- وهم در وهم و خیال اندر خیال ** شاه را تا خود چه آید از نکال
- Harzemşah, pek zâlimdi, pek kan dökücüydü. Padişahın gönlünde o yüzden zaten gam, gussa vardı.
- که دل شه با غم و پرهیز بود ** زانک خوارمشاه بس خون‌ریز بود
- O taraflardaki birçok padişahları ya hileyle, ya kuvvetle öldürmüş, yok etmişti o inatçı.
- بس شهان آن طرف را کشته بود ** یا به حیله یا به سطوت آن عنود
- Tirmiz padişahı da bundan vehimleniyordu zaten. Delkak’ın halinden vehim büsbütün arttı.
- این شه ترمد ازو در وهم بود ** وز فن دلقک خود آن وهمش فزود
- Dedi ki: çabuk söyle, ne var? Kimden bu derece perişan oldun? 2540
- گفت زوتر بازگو تا حال چیست ** این چنین آشوب و شور تو ز کیست
- Delkak cevap verdi: Köyde duydum ki padişah, her ana caddenin başında bir tellal bağırtmış.
- گفت من در ده شنیدم آنک شاه ** زد منادی بر سر هر شاه‌راه
- Üç günde Semerkant’a kadar gidecek adama hazineler bağışlatacağım demiş.
- که کسی خواهم که تازد در سه روز ** تا سمرقند و دهم او را کنوز
- Koşa, koşa aceleyle geldim ki ben de o kudret olmadığını söyleyeyim.
- من شتابیدم بر تو بهر آن ** تا بگویم که ندارم آن توان
- Benden böyle çeviklik gelmez. Hiç olmazsa bunu benden umma!
- این چنین چستی نیاید از چو من ** باری این اومید را بر من متن
- Padişah hay canına lânet olsun dedi, şehre yüzlerce korku saldın. 2545
- گفت شه لعنت برین زودیت باد ** که دو صد تشویش در شهر اوفتاد
- A ham herif, bu kadar şey için ota da ateş saldın, otlağa da.
- از برای این قدر خام‌ریش ** آتش افکندی درین مرج و حشیش
- Şu davullu, bayraklı hamlar da, biz yokluk yurdundan haberciyiz diye bağırıp dururlar ya!
- هم‌چو این خامان با طبل و علم ** که الاقانیم در فقر و عدم