Birisi o hakiki mahşer olan Peygamberden haşri sordu mu çok defa hâl diliyle “Mahşerden haşri soruyor” derdi. با زبان حال می‌گفتی بسی ** که ز محشر حشر را پرسید کسی
İşte onun için o güzel haberler veren peygamber, ey ulular demiştir, ölmeden önce ölün! بهر این گفت آن رسول خوش‌پیام ** رمز موتوا قبل موت یا کرام
Nitekim ben de ölmeden öldüm de bu sesi, bu şöhreti o taraftan aldım, getirdim. 755 هم‌چنانک مرده‌ام من قبل موت ** زان طرف آورده‌ام این صیت و صوت
Kıyamet ol da kıyameti gör. Her şeyi görmenin şartı budur. پس قیامت شو قیامت را ببین ** دیدن هر چیز را شرطست این
İster nur olsun, ister karanlık. O olmadıkça onu tamamı ile bilemezsin. تا نگردی او ندانی‌اش تمام ** خواه آن انوار باشد یا ظلام
Akıl oldun mu aklı tamamı ile bilirsin, aşk oldun mu aşkın yanmış, mahvolmuş fitillerini anlar, duyarsın. عقل گردی عقل را دانی کمال ** عشق گردی عشق را دانی ذبال
Anlayış bunu kavrayabilseydi bu dâvanın delilini apaçık söylerdim. گفتمی برهان این دعوی مبین ** گر بدی ادراک اندر خورد این
İncir yiyen bir kuş gelip konuk olsa bu tarafta incir çoktur, incirin hiçbir değeri yoktur. 760 هست انجیر این طرف بسیار و خوار ** گر رسد مرغی قنق انجیرخوار
Âlemde bulunan kadın, erkek... Herkes her an can vermede, ölmededir. در همه عالم اگر مرد و زنند ** دم به دم در نزع و اندر مردنند
Sözlerini de, ölüm zamanı babanın oğula vasiyeti say. آن سخنشان را وصیتها شمر ** که پدر گوید در آن دم با پسر
Da ibret al ,acın... Bu suretle de buğuz,haset ve kin, kökünden sökülüp çıksın. تا بروید عبرت و رحمت بدین ** تا ببرد بیخ بغض و رشک و کین
Yakınlarına onlar ölünce nasıl yüreğin yanarsa o çeşit bak. تو بدان نیت نگر در اقربا ** تا ز نزع او بسوزد دل ترا
Gelecek şey gelmiştir onları ölmüş say, sevdiğini ölüyor, ölmüş onu kaybetmişsin bil. 765 کل آت آت آن را نقد دان ** دوست را در نزع و اندر فقد دان
Garezler senin bu çeşit bakışına perde oluyorsa onları yırt, at. وز غرضها زین نظر گردد حجاب ** این غرضها را برون افکن ز جیب
Bunları yırtıp atamazsan âcizim deyip kalma. Bil ki âciz olanı bir âcze salan var. ور نیاری خشک بر عجزی مه‌ایست ** دانک با عاجز گزیده معجزیست
Âciz, bir zincirdir. Birisi gelmiş, sana o zinciri takmıştır. Gözünü açıp zinciri takanı görmek gerek. عجز زنجیریست زنجیرت نهاد ** چشم در زنجیرنه باید گشاد
Ey yaşayış yolunu gösteren ben bir doğandım, ayağım bağlandı, bu neden? diye yalvarıp sızlanmaya koyul. پس تضرع کن کای هادی زیست ** باز بودم بسته گشتم این ز چیست
Yarabbi de, kötülüğe kuvvetle adım attım. Bu yüzden kahrınla daima zarar ve ziyan içindeyim. 770 سخت‌تر افشرده‌ام در شر قدم ** که لفی خسرم ز قهرت دم به دم
Senin öğütlerine karşı kulağım sağırdır. Put kırıyorum diye dâvadaydım ama put yapıyormuşum meğer. از نصیحتهای تو کر بوده‌ام ** بت‌شکن دعوی و بت‌گر بوده‌ام
Senin yaptığın şeyleri senin sanatlarını anmak mı farzdır, ölümü anmak mı? Ölüm, güz mevsimine benzer, sense yaprakların aslısın. یاد صنعت فرض‌تر یا یاد مرگ ** مرگ مانند خزان تو اصل برگ
Şu ölüm yıllardır davulcağızını döver durur da senin kulağın vakitsiz ve yersiz oynar. سالها این مرگ طبلک می‌زند ** گوش تو بیگاه جنبش می‌کند
Fakat can verme çağında ah ölüm dersin. Ölüm şimdi mi seni uyandırdı? گوید اندر نزع از جان آه مرگ ** این زمان کردت ز خود آگاه مرگ
Ölümün, nâra atmadan boğazı yırtıldı sesi tutuldu; dövüle dövüle davulu patladı! 775 این گلوی مرگ از نعره گرفت ** طبل او بشکافت از ضرب شگفت
Sense kendini bir şeylere verdin, ince eleyip sık dokudun; ne sesini duydun, ne davulunu! Fakat ölümün ne demek olduğunu şimdi anladın işte! در دقایق خویش را در بافتی ** رمز مردن این زمان در یافتی
Ömrü zayedip tam can verme çağında,o darlık zamanında tövbe etmeye koyulmak,her yıl Halep’teki Şîa’nın âşure günlerinde Antakya kapısında yas tutmasına benzer.Garip bir şair, yoldan gelmişti de:”Bu gürültü,bu feryat nedir kime yas tutuluyor?” diye sormuştu. تشبیه مغفلی کی عمر ضایع کند و وقت مرگ در آن تنگاتنگ توبه و استغفار کردن گیرد به تعزیت داشتن شیعه‌ی اهل حلب هر سالی در ایام عاشورا به دروازه‌ی انطاکیه و رسیدن غریب شاعر از سفر و پرسیدن کی این غریو چه تعزیه است
Âşure günü, bütün Halep’liler, Antakya kapısına gelirler, ta geceye kadar. روز عاشورا همه اهل حلب ** باب انطاکیه اندر تا به شب