English    Türkçe    فارسی   

6
967-991

  • Dinini gizle, melûn kâfirlerden sırrını sakla diye öğütler verdim.
  • پندها دادم که پنهان دار دین  ** سر بپوشان از جهودان لعین 

  • Fakat o âşık, kıyamete ulaşmış... Ona tövbe kapısı kapanmış.
  • عاشق است او را قیامت آمدست  ** تا در توبه برو بسته شدست 

  • Hem âşıklık, hem tövbe, hem de sabretme imkânı. Bu, pek imkânsız bir şeydir canım efendim.
  • عاشقی و توبه یا امکان صبر  ** این محالی باشد ای جان بس سطبر 

  • Tövbe bir kurtçağızdır, aşksa bir ejderhaya benzer. Tövbe, halkın sıfatıdır, aşksa Allah sıfatı. 970
  • توبه کردم و عشق هم‌چون اژدها  ** توبه وصف خلق و آن وصف خدا 

  • Aşk, kimseye niyazı ve ihtiyacı olmayan Allah’nın vasıflarındandır.Ondan başkasına âşık olma, geçici bir hevestir.
  • عشق ز اوصاف خدای بی‌نیاز  ** عاشقی بر غیر او باشد مجاز 

  • Çünkü mecazi aşk, altınlarla bezenmiş bir güzelliktir. Görünüşü nurdur, fakat içi dumandır.
  • زانک آن حسن زراندود آمدست  ** ظاهرش نور اندرون دود آمدست 

  • Nur gitti de duman meydana çıktı mı mecazi aşk, derhal soğur, donar.
  • چون رود نور و شود پیدا دخان  ** بفسرد عشق مجازی آن زمان 

  • O güzellik aslına gider, beden kokmuş rüsvay, kötü bir halde kalır.
  • وا رود آن حسن سوی اصل خود  ** جسم ماند گنده و رسوا و بد 

  • Ayın nuru da aya döndü mü duvardaki aksi gider, o duvar simsiyah kesilir. 975
  • نور مه راجع شود هم سوی ماه  ** وا رود عکسش ز دیوار سیاه 

  • O nakış, o boya gitti mi su ve toprak kalır. Ay olmayınca o duvar şeytan gibi bir hale düşer.
  • پس بماند آب و گل بی آن نگار  ** گردد آن دیوار بی مه دیووار 

  • Kalp altının yüzünden altını gidince, o altın, kendi madenine dönünce,
  • قلب را که زر ز روی او بجست  ** بازگشت آن زر بکان خود نشست 

  • Kepaze bakır, duman gibi kala kalır. Bu yüzden de ona âşık olanın yüzü kararır.
  • پس مس رسوا بماند دود وش  ** زو سیه‌روتر بماند عاشقش 

  • Gözlülerse altın madenine âşık olurlar. Aşkları, her gün biraz daha artar.
  • عشق بینایان بود بر کان زر  ** لاجرم هر روز باشد بیشتر 

  • Çünkü altın madenine altınlıkta ortak yoktur. Merhaba ey şüphesiz, hilesiz altın madeni! 980
  • زانک کان را در زری نبود شریک  ** مرحبا ای کان زر لاشک فیک 

  • Kim kalp bir akçayı altın madenine ortak ederse asıl altın, mekânsızlık madenine gitti mi,
  • هر که قلبی را کند انباز کان  ** وا رود زر تا بکان لامکان 

  • Âşık da ıstırabından ölür, mâşuk da. İkisi de âdeta suyu çekilmiş girdaptaki balığa döner.
  • عاشق و معشوق مرده ز اضطراب  ** مانده ماهی رفته زان گرداب آب 

  • Allah’ya ait olan aşk, yücelik güneşidir. Halk da gölge gibi onun nurunun emrindedir.
  • عشق ربانیست خورشید کمال  ** امر نور اوست خلقان چون ظلال 

  • Mustafa, bu vakayı duyunca hoş bir surette ferahladı, neşelendi Ebubekir’de bu hali görünce söz söylemeye iştahlandı.
  • مصطفی زین قصه چون خوش برشکفت  ** رغبت افزون گشت او را هم بگفت 

  • Mustafa gibi bir dinleyici duyunca her kılı, ayrı bir dil oldu. 985
  • مستمع چون یافت هم‌چون مصطفی  ** هر سر مویش زبانی شد جدا 

  • Mustafa dedi ki: Peki, ne çaresi var şimdi? Ebubekir ben ona müşteriyim dedi...
  • مصطفی گفتش که اکنون چاره چیست  ** گفت این بنده مر او را مشتریست 

  • Efendisi ne isterse zarara ziyana bakmadan alacağım.
  • هر بها که گوید او را می‌خرم  ** در زیان و حیف ظاهر ننگرم 

  • Çünkü o yeryüzünde Allah esiri olmuş, Allah düşmanlarının hışmına uğramış.
  • کو اسیر الله فی الارض آمدست  ** سخره‌ی خشم عدو الله شدست 

  • Mustafa aleyhisselâm’ın , Sıddıyk’a -Allah razı olsun -Bilâl’e müşteri olunca mutlaka inatlarından pahalıya satacaklardır,beni de bu fazilette kendine ortak et, vekilim ol, yarı parasını benden al demesi
  • وصیت کردن مصطفی علیه‌السلام صدیق را رضی الله عنه کی چون بلال را مشتری می‌شوی هر آینه ایشان از ستیز بر خواهند در بها فزود و بهای او را خواهند فزودن مرا درین فضیلت شریک خود کن وکیل من باش و نیم بها از من بستان 

  • Mustafa dedi ki: Ey devlet arayan, bu hususta ben de sana ortağım.
  • مصطفی گفتش کای اقبال‌جو  ** اندرین من می‌شوم انباز تو 

  • Vekilim ol, müşteri olup onu al, yarı parasını ben de sana ortağım. 990
  • تو وکیلم باش نیمی بهر من  ** مشتری شو قبض کن از من ثمن 

  • Ebubekir ,baş üstüne deyip derhal amansız kâfirin evine gitti.
  • گفت صد خدمت کنم رفت آن زمان  ** سوی خانه‌ی آن جهود بی‌امان