English    Türkçe    فارسی   

1
796-845

  • Come in, mother, (I beseech thee) by the right of motherhood: see this fire, how it hath no fieriness.
  • اندر آ مادر به حق مادری ** بین که این آذر ندارد آذری‌‌

  • Come in, mother, for felicity is come; come in, mother, do not let fortune slip from thy hand.
  • اندر آ مادر که اقبال آمده ست ** اندر آ مادر مده دولت ز دست‌‌

  • Thou hast seen the power of that (Jewish) cur: come in, that thou mayst see the power and the grace of God.
  • قدرت آن سگ بدیدی اندر آ ** تا ببینی قدرت و لطف خدا

  • ’Tis (only) out of pity that I am drawing thy feet (hither), for indeed such is my rapture that I have no care for thee.
  • من ز رحمت می‌‌کشانم پای تو ** کز طرب خود نیستم پروای تو

  • Come in and call the others also, for the King has spread a (festal) table within the fire. 800
  • اندر آ و دیگران را هم بخوان ** کاندر آتش شاه بنهاده ست خوان‌‌

  • O true believers, come in, all of you: except the sweetness (‘adhbí) of (the true) religion all is torment (‘adháb).
  • اندر آیید ای مسلمانان همه ** غیر عذب دین عذاب است آن همه‌‌

  • Oh, come in, all of you, like moths; (come) into this fortune which hath a hundred springtimes.”
  • اندر آیید ای همه پروانه‌‌وار ** اندر این بهره که دارد صد بهار

  • (Thus) he was crying amidst that multitude: the souls of the people were filled with awe.
  • بانگ می‌‌زد در میان آن گروه ** پر همی‌‌شد جان خلقان از شکوه‌‌

  • After that, the folk, men and women (alike), cast themselves unwittingly into the fire—
  • خلق خود را بعد از آن بی‌‌خویشتن ** می‌‌فگندند اندر آتش مرد و زن‌‌

  • Without custodian, without being dragged, for love of the Friend, because from Him is the sweetening of every bitterness— 805
  • بی‌‌موکل بی‌‌کشش از عشق دوست ** ز آن که شیرین کردن هر تلخ از اوست‌‌

  • Until it came to pass that the (king's) myrmidons were holding back the people, saying, “Do not enter the fire!”
  • تا چنان شد کان عوانان خلق را ** منع می‌‌کردند کاتش در میا

  • The Jew became black-faced (covered with shame) and dismayed; he became sorry and sick at heart,
  • آن یهودی شد سیه رو و خجل ** شد پشیمان زین سبب بیمار دل‌‌

  • Because the people grew more loving (ardent) in their Faith and more firm in mortification (faná) of the body.
  • کاندر ایمان خلق عاشق‌‌تر شدند ** در فنای جسم صادق‌‌تر شدند

  • Thanks (be to God), the Devil's plot caught him in its toils; thanks (be to God), the Devil saw himself disgraced.
  • مکر شیطان هم در او پیچید شکر ** دیو هم خود را سیه رو دید شکر

  • That which he was rubbing (the shame he was inflicting) on the faces of those persons (the Christians) was all accumulated on the visage of that vile wretch. 810
  • آن چه می‌‌مالید در روی کسان ** جمع شد در چهره‌‌ی آن ناکس آن‌‌

  • He who was busy rending the garment (honour and integrity) of the people—his own (garment) was rent, (while) they were unhurt.
  • آن که می‌‌درید جامه‌‌ی خلق چست ** شد دریده آن او ایشان درست‌‌

  • How the mouth remained awry of a man who pronounced the name of Mohammed, on whom be peace, derisively.
  • کج ماندن دهان آن مرد که نام محمد را علیه السلام به تسخر خواند

  • He made his mouth wry and called (the name of) Mohammed in derision: his mouth remained awry.
  • آن دهان کژ کرد و از تسخر بخواند ** مر محمد را دهانش کژ بماند

  • He came back, saying, “Pardon me, O Mohammed, O thou to whom belong the (Divine) favours and knowledge (derived) immediately from God.
  • باز آمد کای محمد عفو کن ** ای ترا الطاف و علم من لدن‌‌

  • In my folly I was ridiculing thee, (but) I myself was related to ridicule and deserving it.”
  • من ترا افسوس می‌‌کردم ز جهل ** من بدم افسوس را منسوب و اهل‌‌

  • When God wishes to rend the veil of any one (expose him to shame), He turns his inclination towards reviling holy men. 815
  • چون خدا خواهد که پرده‌‌ی کس درد ** میلش اندر طعنه‌‌ی پاکان برد

  • And if God wishes to hide the blame of any one, he (that person) does not breathe a word of blame against the blameworthy.
  • چون خدا خواهد که پوشد عیب کس ** کم زند در عیب معیوبان نفس‌‌

  • When God wishes to help us, He turns our inclination towards humble lament.
  • چون خدا خواهد که‌‌مان یاری کند ** میل ما را جانب زاری کند

  • Oh, happy the eye that is weeping for His sake! Oh, fortunate the heart that is seared for His sake!
  • ای خنک چشمی که آن گریان اوست ** وی همایون دل که آن بریان اوست‌‌

  • The end of every weeping is laughter at last; the man who foresees the end is a blessed servant (of God).
  • آخر هر گریه آخر خنده‌‌ای است ** مرد آخر بین مبارک بنده‌‌ای است‌‌

  • Wherever is flowing water, there is greenery: wherever are running tears, (the Divine) mercy is shown. 820
  • هر کجا آب روان سبزه بود ** هر کجا اشک روان رحمت شود

  • Be moaning and moist-eyed like the water-wheel, that green herbs may spring up from the courtyard of your soul.
  • باش چون دولاب نالان چشم تر ** تا ز صحن جانت بر روید خضر

  • If you desire tears, have mercy on one who sheds tears; if you desire mercy, show mercy to the weak.
  • اشک خواهی رحم کن بر اشک بار ** رحم خواهی بر ضعیفان رحم آر

  • How the fire reproached the Jewish king.
  • عتاب کردن آتش را آن پادشاه جهود

  • The king turned his face to the fire, saying, “O fierce-tempered one, where is thy world-consuming natural disposition?
  • رو به آتش کرد شه کای تند خو ** آن جهان سوز طبیعی خوت کو

  • How art thou not burning? What has become of thy specific property? Or has thy intention changed because of our fortune?
  • چون نمی‌‌سوزی چه شد خاصیتت ** یا ز بخت ما دگر شد نیتت‌‌

  • Thou hast no pity (even) on the fire-worshipper: how (then) has he been saved who does not worship thee? 825
  • می‌‌نبخشایی تو بر آتش پرست ** آن که نپرستد ترا او چون برست‌‌

  • Never, O fire, art thou patient: how burnest thou not? What is it? Hast thou not the power?
  • هرگز ای آتش تو صابر نیستی ** چون نسوزی چیست قادر نیستی‌‌

  • Is this a spell, I wonder, that binds the eye or the mind? How does such a lofty flame not burn?
  • چشم بند است این عجب یا هوش بند ** چون نسوزاند چنین شعله‌‌ی بلند

  • Has some one bewitched thee? Or is it magic, or is thy unnatural behaviour from our fortune?”
  • جادویی کردت کسی یا سیمیاست ** یا خلاف طبع تو از بخت ماست‌‌

  • The fire said: “I am the same, O idolator: come in, that thou mayst feel my heat.
  • گفت آتش من همانم ای شمن ** اندر آ تو تا ببینی تاب من‌‌

  • My nature and element have not changed: I am the sword of God and by (His) leave I cut. 830
  • طبع من دیگر نگشت و عنصرم ** تیغ حقم هم به دستوری برم‌‌

  • The Turcoman dogs fawn at the tent-door before the guest,
  • بر در خرگه سگان ترکمان ** چاپلوسی کرده پیش میهمان‌‌

  • But if any one having the face of a stranger pass by the tent, he will see the dogs rushing at him like lions.
  • ور به خرگه بگذرد بیگانه رو ** حمله بیند از سگان شیرانه او

  • I am not less than a dog in devotion, nor is God less than a Turcoman in life (living power).”
  • من ز سگ کم نیستم در بندگی ** کم ز ترکی نیست حق در زندگی‌‌

  • If the fire of your nature make you suffer pain, it burns by command of the Lord of religion;
  • آتش طبعت اگر غمگین کند ** سوزش از امر ملیک دین کند

  • If the fire of your nature give you joy, (that is because) the Lord of the Judgment puts joy therein. 835
  • آتش طبعت اگر شادی دهد ** اندر او شادی ملیک دین نهد

  • When you feel pain, ask pardon of God: pain, by command of the Creator, is efficacious.
  • چون که غم بینی تو استغفار کن ** غم به امر خالق آمد کار کن‌‌

  • When He pleases, pain itself becomes joy; bondage itself becomes freedom.
  • چون بخواهد عین غم شادی شود ** عین بند پای، آزادی شود

  • Air and earth and water and fire are (His) slaves: with you and me they are dead, but with God they are alive.
  • باد و خاک و آب و آتش بنده‌‌اند ** با من و تو مرده با حق زنده‌‌اند

  • Before God, fire is always standing (ready to do His behest), writhing continually day and night, like a lover.
  • پیش حق آتش همیشه در قیام ** همچو عاشق روز و شب پیچان مدام‌‌

  • If you strike stone on iron, it (the fire) leaps out: ’tis by God's command that it puts forth its foot. 840
  • سنگ بر آهن زنی بیرون جهد ** هم به امر حق قدم بیرون نهد

  • Do not strike together the iron and stone of injustice, for these two generate like man and woman.
  • آهن و سنگ ستم بر هم مزن ** کاین دو می‌‌زایند همچون مرد و زن‌‌

  • The stone and the iron are indeed causes, but look higher, O good man!
  • سنگ و آهن خود سبب آمد و لیک ** تو به بالاتر نگر ای مرد نیک‌‌

  • For this (external) cause was produced by that (spiritual) cause: when did a cause ever proceed from itself without a cause?
  • کاین سبب را آن سبب آورد پیش ** بی‌‌سبب کی شد سبب هرگز ز خویش‌‌

  • And those causes which guide the prophets on their way are higher than these (external) causes.
  • و آن سببها کانبیا را رهبر است ** آن سببها زین سببها برتر است‌‌

  • That (spiritual) cause makes this (external) cause operative; sometimes, again, it makes it fruitless and ineffectual. 845
  • این سبب را آن سبب عامل کند ** باز گاهی بی‌‌بر و عاطل کند