English    Türkçe    فارسی   

4
1070-1119

  • For the true believers I become a bridge across the sea; for Pharaoh, again, I become a dragon.” 1070
  • بر مسلمانان پل دریا شوم ** باز بر فرعون اژدها شوم

  • O son, do not regard this staff alone, for the staff would not be like this without the hand of God.
  • این عصا را ای پسر تنها مبین ** که عصا بی‌کف حق نبود چنین

  • The waves of the Flood too were a staff which, from being aggrieved, devoured the pomp of the votaries of magic.
  • موج طوفان هم عصا بد کو ز درد ** طنطنه‌ی جادوپرستان را بخورد

  • If I should enumerate the staves of God, I should tear to pieces (expose and confound) the hypocrisy of these followers of Pharaoh;
  • گر عصاهای خدا را بشمرم ** زرق این فرعونیان را بر درم

  • But leave them to browse on this sweet poisonous grass for a few days.
  • لیک زین شیرین گیای زهرمند ** ترک کن تا چند روزی می‌چرند

  • If there be not the power and dominion of Pharaoh, whence shall Hell obtain nutriment? 1075
  • گر نباشد جاه فرعون و سری ** از کجا یابد جهنم پروری

  • Fatten him, then kill him, O Butcher; for the dogs in Hell are without food.
  • فربهش کن آنگهش کش ای قصاب ** زانک بی‌برگ‌اند در دوزخ کلاب

  • If there were no adversary and enemy in the world, then the anger in men would die.
  • گر نبودی خصم و دشمن در جهان ** پس بمردی خشم اندر مردمان

  • That anger is Hell: it needs an adversary that it may live; else Mercy would kill it.
  • دوزخ آن خشمست خصمی بایدش ** تا زید ور نی رحیمی بکشدش

  • Then clemency would remain without any vengeance or evil: then how would the perfection of Kingship be (manifested)?
  • پس بماندی لطف بی‌قهر و بدی ** پس کمال پادشاهی کی بدی

  • Those disbelievers have made a laughing-stock of the parables and clear exposition of them that glorify (God). 1080
  • ریش‌خندی کرده‌اند آن منکران ** بر مثلها و بیان ذاکران

  • Make (them) a laughing-stock, if thou wishest (O disbeliever): how long wilt thou live, O carcase, how long?
  • تو اگر خواهی بکن هم ریش‌خند ** چند خواهی زیست ای مردار چند

  • Rejoice, O lovers (of God), in supplication at this same door, for it is opened today.
  • شاد باشید ای محبان در نیاز ** بر همین در که شود امروز باز

  • Every pot-herb, (such as) garlic and caper, has a different bed in the garden.
  • هر حویجی باشدش کردی دگر ** در میان باغ از سیر و کبر

  • Each with its own kind in its own bed drinks moisture (is watered) for the purpose of becoming mature.
  • هر یکی با جنس خود در کرد خود ** از برای پختگی نم می‌خورد

  • Thou, who art a saffron-bed, be saffron and do not mix with the others. 1085
  • تو که کرد زعفرانی زعفران ** باش و آمیزش مکن با دیگران

  • Drink the water, O saffron, that thou mayst attain to maturity: thou art saffron, thou wilt attain to that halwá (sweetmeat).
  • آب می‌خور زعفرانا تا رسی ** زعفرانی اندر آن حلوا رسی

  • Do not put thy muzzle into the bed of turnips, for it (the turnip) will not agree with thee in nature and habit.
  • در مکن در کرد شلغم پوز خویش ** که نگردد با تو او هم‌طبع و کیش

  • Thou art planted in one bed, it (the turnip) in another bed, because God's earth is spacious,
  • تو بکردی او بکردی مودعه ** زانک ارض الله آمد واسعه

  • Particularly that earth (the unseen world) where, on account of its breadth, demon and genie are lost in their journey.
  • خاصه آن ارضی که از پهناوری ** در سفر گم می‌شود دیو و پری

  • In (seeking to measure) those seas and deserts and mountains imagination and fancy fail entirely. 1090
  • اندر آن بحر و بیابان و جبال ** منقطع می‌گردد اوهام و خیال

  • In (comparison with) the deserts thereof, this desert (the material world) is like a single hair in a full sea.
  • این بیابان در بیابانهای او ** هم‌چو اندر بحر پر یک تای مو

  • The still water whose course is hidden is fresher and sweeter than running brooks,
  • آب استاده که سیرستش نهان ** تازه‌تر خوشتر ز جوهای روان

  • For, like the (vital) spirit and the (rational) soul, it hath within itself a hidden course and a moving foot.
  • کو درون خویش چون جان و روان ** سیر پنهان دارد و پای روان

  • The auditor is asleep: cut short (conclude) the address: O preacher, do not draw this picture on water.
  • مستمع خفتست کوته کن خطاب ** ای خطیب این نقش کم کن تو بر آب

  • Arise, O Bilqís, for ’tis a keen (busy and lucrative) market: flee from these vile wretches who ruin (the spiritual) trade. 1095
  • خیز بلقیسا که بازاریست تیز ** زین خسیسان کسادافکن گریز

  • O Bilqís, arise now with free-will, ere Death appear in his sovereign might.
  • خیز بلقیسا کنون با اختیار ** پیش از آنک مرگ آرد گیر و دار

  • After that, Death will pull thy ear (torment thee) in such wise that thou wilt come in agony, like a thief to the magistrate.
  • بعد از آن گوشت کشد مرگ آنچنان ** که چو دزد آیی به شحنه جان‌کنان

  • How long wilt thou be (engaged in) stealing shoes from these asses? If thou art going to steal, come and steal a ruby!
  • زین خران تا چند باشی نعل‌دزد ** گر همی دزدی بیا و لعل دزد

  • Thy sisters have gained the kingdom of everlasting life; thou hast won the kingdom of misery.
  • خواهرانت یافته ملک خلود ** تو گرفته ملکت کور و کبود

  • Oh, happy he that escaped from this kingdom, for Death makes this kingdom desolate. 1100
  • ای خنک آن را کزین ملکت بجست ** که اجل این ملک را ویران‌گرست

  • Arise, O Bilqís! Come, behold for once the kingdom of the Sháhs and Sultans of the (true) Religion.
  • خیز بلقیسا بیا باری ببین ** ملکت شاهان و سلطانان دین

  • He (such a king) is seated inwardly (in spirit) amidst the rose-garden (of union with God); outwardly (in the body) he is acting as a hádí amongst his friends.
  • شسته در باطن میان گلستان ** ظاهر آحادی میان دوستان

  • The garden is going with him wherever he goes, but it is (always) being concealed from the people.
  • بوستان با او روان هر جا رود ** لیک آن از خلق پنهان می‌شود

  • The fruit is making entreaty, saying, “Eat of me”; the Water of Life is come, saying, “Drink of me.”
  • میوه‌ها لایه‌کنان کز من بچر ** آب حیوان آمده کز من بخور

  • Make a circuit of heaven without wing and pinion, like the sun and like the full-moon and like the new moon. 1105
  • طوف می‌کن بر فلک بی‌پر و بال ** هم‌چو خورشید و چو بدر و چون هلال

  • Thou wilt be moving, like the spirit, and (there will be) no foot; thou wilt be eating a hundred dainties, and (there will be) none chewing a morsel.
  • چون روان باشی روان و پای نی ** می‌خوری صد لوت و لقمه‌خای نی

  • Neither will the leviathan, Pain, dash against thy ship, nor will ugliness appear in thee from dying.
  • نی‌نهنگ غم زند بر کشتیت ** نی پدید آید ز مردم زشتیت

  • Thou wilt be sovereign, army, and throne, all together: thou wilt be both the fortunate and Fortune.
  • هم تو شاه و هم تو لشکر هم تو تخت ** هم تو نیکوبخت باشی هم تو بخت

  • (Even) if thou art fortunate and a powerful monarch, (yet) Fortune is other than thou: one day Fortune goes,
  • گر تو نیکوبختی و سلطان زفت ** بخت غیر تست روزی بخت رفت

  • And thou art left destitute like beggars. Be thou thine own fortune, O elect one! 1110
  • تو بماندی چون گدایان بی‌نوا ** دولت خود هم تو باش ای مجتبی

  • When thou art thine own fortune, O man of Reality, then how wilt thou, who art Fortune, lose thyself?
  • چون تو باشی بخت خود ای معنوی ** پس تو که بختی ز خود کی گم شوی

  • How wilt thou lose thyself, O man with goodly qualities, when thy Essence has become thy kingdom and riches?
  • تو ز خود کی گم شوی از خوش‌خصال ** چونک عین تو ترا شد ملک و مال

  • The rest of the story of Solomon, on whom be peace: how he built the Farther Mosque (the Temple of Solomon) by instruction and inspiration from God, (given to him) for wise purposes which He (only) knows; and how angels, demons, genies, and men lent visible aid.
  • بقیه‌ی عمارت کردن سلیمان علیه‌السلام مسجد اقصی را به تعلیم و وحی خدا جهت حکمتهایی کی او داند و معاونت ملایکه و دیو و پری و آدمی آشکارا

  • (God said) “O Solomon, build the Farther Mosque, the army of Bilqís has come into (has adopted) the (ritual) prayer.”
  • ای سلیمان مسجد اقصی بساز ** لشکر بلقیس آمد در نماز

  • When he laid the foundation of that Mosque, genies and men came and threw themselves into the work,
  • چونک او بنیاد آن مسجد نهاد ** جن و انس آمد بدن در کار داد

  • One party from love, and another company unwillingly, just as God’s servants (do) in the way of obedience (to Him). 1115
  • یک گروه از عشق و قومی بی‌مراد ** هم‌چنانک در ره طاعت عباد

  • The folk (of the world) are (like) demons, and desire is the chain dragging them to shop and crops.
  • خلق دیوانند و شهوت سلسله ** می‌کشدشان سوی دکان و غله

  • This chain is (the result) of being afraid (of poverty) and crazed (with worldliness): do not regard these folk as unchained.
  • هست این زنجیر از خوف و وله ** تو مبین این خلق را بی‌سلسله

  • It drags them to earning and hunting; it drags them to the mine and the seas.
  • می‌کشاندشان سوی کسب و شکار ** می‌کشاندشان سوی کان و بحار

  • It drags them to good and to evil: God hath said, “On her neck a cord of palm-fibre.
  • می‌کشدشان سوی نیک و سوی بد ** گفت حق فی جیدها حبل المسد