English    Türkçe    فارسی   

2
901-950

  • Arkadaşımın bir kusuru da kendisini görmemesidir. O, kendisinde kusur arar durur.
  • عیب دیگر این که خود بین نیست او ** هست او در هستی خود عیب جو

  • Kendi ayıbını söyler, kendi ayıbını arar. Herkesi iyi bilir, herkesle dosttur da kendisiyle dost değildir.”
  • عیب گوی و عیب جوی خود بده ست ** با همه نیکو و با خود بد بده ست‏

  • Padişah “ Arkadaşını övmede ileri gitme. Onu överken kendini övmeye kalkışma.
  • گفت شه جلدی مکن در مدح یار ** مدح خود در ضمن مدح او میار

  • Çünkü onu imtihana çekersem ilerde utanırsın” dedi.
  • ز انکه من در امتحان آرم و را ** شرمساری آیدت در ما ورا

  • Kölenin, iyi zannı yüzünden arkadaşının doğruluğuna ve vefakârlığına yemin etmesi
  • قسم غلام در صدق و وفای یار خود از طهارت ظن خود

  • Köle dedi ki; “ Hüküm ve kudret sahibi, bağışlayan ve acıyan Ulu Allah’a ant olsun… 905
  • گفت نه و الله و بالله العظیم ** مالک الملک و به رحمان و رحیم‏

  • Peygamberleri, ihtiyacı olduğundan değil de fazlından, kereminden gönderen,
  • آن خدایی که فرستاد انبیا ** نه به حاجت بل به فضل و کبریا

  • Aşağılık topraktan, yüce padişahlar yaratan.
  • آن خداوندی که از خاک ذلیل ** آفرید او شهسواران جلیل‏

  • Onları topraktan yaratılmış mahlûkatın tabiatlarından arıtan, gök ehlinin derecelerinden üstün kılan,
  • پاکشان کرد از مزاج خاکیان ** بگذرانید از تک افلاکیان‏

  • Ateşten saf bir nur yaratıp onunla bütün nurları parlatan,
  • بر گرفت از نار و نور صاف ساخت ** وانگه او بر جمله‏ی انوار تاخت‏

  • Nurlara doğan, nurları aydınlatan nuru yaratan, Âdem peygamberin feyiz alıp marifete eriştiği aydın ziyayı meydana getiren, 910
  • آن سنا برقی که بر ارواح تافت ** تا که آدم معرفت ز آن نور یافت‏

  • Âdem’den bitip Şîs’in devşirdiği nuru, Âdem’in görüp Şîs’i yerine halife ettiği nuru.
  • آن کز آدم رست و دست شیث چید ** پس خلیفه‏ش کرد آدم کان بدید

  • Nuh’un feyiz aldığı, can denizi havasında inciler yağdırdığı nuru halk edene ant olsun.
  • نوح از آن گوهر که برخوردار بود ** در هوای بحر جان دربار بود

  • İbrahim’in canı o nurlardan nurlandı da pervasızca ateş şulelerine koştu, ateşe atıldı.
  • جان ابراهیم از آن انوار زفت ** بی‏حذر در شعله‏های نار رفت‏

  • İsmail, onun ırmağına düştü de o yüzden parlak bıçağın önüne baş koydu, boyun verdi.
  • چون که اسماعیل در جویش فتاد ** پیش دشنه‏ی آب دارش سر نهاد

  • Davut’un canı onun şulelerinden hararetlendi de ondan dolayı elinde demir yumuşadı, eridi. 915
  • جان داود از شعاعش گرم شد ** آهن اندر دست بافش نرم شد

  • Süleyman, onun vuslatından süt emdi de cinler periler onun için fermanına tabi oldular.
  • چون سلیمان بد وصالش را رضیع ** دیو گشتش بنده فرمان و مطیع‏

  • Yakup, onun kaza ve kaderine teslim oldu da ondan oğlunun kokusuyla gözü açıldı, aydınlandı.
  • در قضا یعقوب چون بنهاد سر ** چشم روشن کرد از بوی پسر

  • Ay yüzlü Yusuf, o güneşi gördü de rüya tabirinde o kadar uyanık hale geldi.
  • یوسف مه رو چو دید آن آفتاب ** شد چنان بیدار در تعبیر خواب‏

  • Asâ, Musa’nın ellinden su içti de o yüzden Firavun’un saltanatını bir lokma etti.
  • چون عصا از دست موسی آب خورد ** ملکت فرعون را یک لقمه کرد

  • Meryem oğlu Îsa, merdivenini buldu da dördüncü kat göğün üstüne çıktı. 920
  • نردبانش عیسی مریم چو یافت ** بر فراز گنبد چارم شتافت‏

  • Muhammed, o mülkü, o nimeti buldu da hemencecik ayı ikiye böldü.
  • چون محمد یافت آن ملک و نعیم ** قرص مه را کرد او در دم دو نیم‏

  • Ebubekir, tevfika mazhar oldu da öyle bir padişahın müsahibi oldu, öyle bir padişahı candan tasdik etti.
  • چون ابو بکر آیت توفیق شد ** با چنان شه صاحب و صدیق شد

  • Ömer, o mâşuka âşık oldu da gönül gibi, hakkı bâtılı ayırt etti.
  • چون عمر شیدای آن معشوق شد ** حق و باطل را چو دل فاروق شد

  • Osman, o apaçık görüşün ta kendisi oldu da feyizli bir nura nail olup Zinnûreyn oldu.
  • چون که عثمان آن عیان را عین گشت ** نور فایض بود و ذی النورین گشت‏

  • Mürteza, onun yüzünden inciler saçtı da can vadisinde Allah aslanı kesildi. 925
  • چون ز رویش مرتضی شد در فشان ** گشت او شیر خدا درمرج جان‏

  • Cüneyt, onun askerinden yardıma nail olunca eriştiği mertebeler sayıdan üstün oldu.
  • چون جنید از جند او دید آن مدد ** خود مقاماتش فزون شد از عدد

  • Bayezid, onun ihsanına yol bulunca Allahtan “ Kutbül Ârifin” adını duydu.
  • بایزید اندر مزیدش راه دید ** نام قطب العارفین از حق شنید

  • Kerhî, onun harimine bekçi olunca aşk halifesi oldu, nefesleri Allah nefesi haline geldi.
  • چون که کرخی کرخ او را شد حرص ** شد خلیفه‏ی عشق و ربانی نفس‏

  • Edhemoğlu, atını sevinçle o tarafa koşturunca âdil sultanların sultanı oldu.
  • پور ادهم مرکب آن سو راند شاد ** گشت او سلطان سلطانان داد

  • Şakik, o ulu yolun meşakkati yüzünden güneş gibi aydınlatıcı bir reye, her şeyi gören bir göze erişti. 930
  • و آن شقیق از شق آن راه شگرف ** گشت او خورشید رای و تیز طرف‏

  • Daha nice yüz bin gizli Padişahlar var ki o nur âleminde yüceliğe sahiptirler, makamları vardır.
  • صد هزاران پادشاهان نهان ** سر فرازانند ز آن سوی جهان‏

  • Allah, her yoksul, onların adlarını anmasın diye gayretinden adlarını gizledi.
  • نامشان از رشک حق پنهان بماند ** هر گدایی نامشان را بر نخواند

  • O nura ve denizde balıklar gibi yaşayan nuranilere ant olsun…
  • حق آن نور و حق نورانیان ** کاندر آن بحرند همچون ماهیان‏

  • O nura ve o denizi, denizin canı desem de lâyık değil. O âleme yeni bir ad aramaktayım.
  • بحر جان و جان بحر ار گویمش ** نیست لایق نام نو می‏جویمش‏

  • O Allah’a ant olsun ki bu da ondandır, o da ondan. İçler, hakikatler, ona nispetle kabuktur, zahirdir. 935
  • حق آن آنی که این و آن از اوست ** مغزها نسبت بدو باشد چو پوست‏

  • Ant olsun o Allah’a ki kapı yoldaşım ve dostum, bu benim sözlerimden yüz kat daha üstündür.
  • که صفات خواجه‏تاش و یار من ** هست صد چندان که این گفتار من‏

  • Arkadaşımın evsafından bildiklerimi söyledim, fakat ey kerem sahibi inanmıyorsun; ne diyeyim?”
  • آن چه می‏دانم ز وصف آن ندیم ** باورت ناید چه گویم ای کریم‏

  • Padişah dedi ki: “Şimdi artık kendi halinden bahset. Ne vakte dek şunun, bunun halini anlatacaksın?
  • شاه گفت اکنون از آن خود بگو ** چند گویی آن این و آن او

  • Söyle bakalım, senin neyin var, ne elde ettin, deniz dibinden ne inciler getirdin?
  • تو چه داری و چه حاصل کرده‏ای ** از تگ دریا چه در آورده‏ای‏

  • Ölüm günü, bu duygun kalmaz. Can nurun var mı ki gönlüne yâr olsun? 940
  • روز مرگ این حس تو باطل شود ** نور جان داری که یار دل شود

  • Mezarda bu göze toprak dolar. Mezarı aydınlatacak nurun var mı?
  • در لحد کاین چشم را خاک آگند ** هستت آن چه گور را روشن کند

  • Bu elin, ayağın gidince canının uçması için kolun kanadın var mı?
  • آن زمان که دست و پایت بر درد ** پر و بالت هست تا جان بر پرد

  • Bu hayvani can kalmayınca yerine koymak için baki bir cana sahip misin?
  • آن زمان کاین جان حیوانی نماند ** جان باقی بایدت بر جا نشاند

  • Şart, iyilik etmek değil, iyilikle gelmek, bu iyiliği Allah’a götürmektir.
  • شرط من جا بالحسن نه کردن است ** این حسن را سوی حضرت بردن است‏

  • İnsanlıktan mı bir cevhere sahipsin, eşeklikten mi? Bu ârazlar yok olunca nasıl götüreceksin ki? 945
  • جوهری داری ز انسان یا خری ** این عرضها که فنا شد چون بری‏

  • Bu namaz ve oruç arazlarını Allah’a nasıl ileteceksin ki? Çünkü araz, iki zaman zarfında baki kalmaz, yok olup gider, bir anlıktır.
  • این عرضهای نماز و روزه را ** چون که لا یبقی زمانین انتفی‏

  • Arazları götürmeye imkân yoktur. Fakat cevherden hastalıkları giderirler.
  • نقل نتوان کرد مر اعراض را ** لیک از جوهر برند امراض را

  • Bu suretle de cevher, bu hastalık arazlarından kurtulur, değişir. Perhiz yüzünden hastalığın geçmesi gibi.
  • تا مبدل گشت جوهر زین عرض ** چون ز پرهیزی که زایل شد مرض‏

  • Perhiz arazı, çalışmalarıyla cevher olur; acı ağız perhizle tatlılaşır.
  • گشت پرهیز عرض جوهر به جهد ** شد دهان تلخ از پرهیز شهد

  • Ziraatla topraklar ekinle, başakla dolar. Saç ilacı, örgü, örgü saç bitirir. 950
  • از زراعت خاکها شد سنبله ** داروی مو کرد مو را سلسله‏