English    Türkçe    فارسی   

4
970-1019

  • Rüzgâr, bana söz söyler... Taş ve dağ, eşyanın hakikatini anlatır! 970
  • باد با حرفم سخنها می‌دهد ** سنگ و کوهم فهم اشیا می‌دهد

  • Gâh olur gayb erleri, gökyüzünün yeşil kanatlı melekleri çocuğumu kaparlar!
  • گاه طفلم را ربوده غیبیان ** غیبیان سبز پر آسمان

  • Kime ağlayıp sızlanayım... Kime şikâyet edeyim? Yüzlerce gönülle sevdalara kapılanlara döndüm şimdi.
  • از کی نالم با کی گویم این گله ** من شدم سودایی اکنون صد دله

  • O çocuğun gayreti, gayb sırlarını söyletmiyor, ağzımı yumuyor benim... Şu kadar söyleyeyim: Çocuğum kayboldu!
  • غیرتش از شرح غیبم لب ببست ** این قدر گویم که طفلم گم شدست

  • Fakat şimdi başka bir şey söylesem halk, beni delirdi sanır, zincirlere vurur!”
  • گر بگویم چیز دیگر من کنون ** خلق بندندم به زنجیر جنون

  • İhtiyar dedi ki: “Halime, şad ol... Şükür secdesine kapan, yüzünü pek yırtma. 975
  • گفت پیرش کای حلیمه شاد باش ** سجده‌ی شکر آر و رو را کم خراش

  • Gam yeme... O kaybolmaz, belki bütün âlem onda kaybolur!
  • غم مخور یاوه نگردد او ز تو ** بلک عالم یاوه گردد اندرو

  • Her an onun önünde, ardında yüzbinlerce gözcü bekçi var; onu korurlar.
  • هر زمان از رشک غیرت پیش و پس ** صد هزاران پاسبانست و حرس

  • Görmedin mi? O hünerli putlar, çocuğun adını duyunca nasıl yerlere kapandılar, secde ettiler!
  • آن ندیدی کان بتان ذو فنون ** چون شدند از نام طفلت سرنگون

  • Bu devir yeryüzünde acayip bir devir... Ben ihtiyarladım gittim de buna benzer bir şey görmedim.
  • این عجب قرنیست بر روی زمین ** پیر گشتم من ندیدم جنس این

  • Bu haberden taşlar nasıl feryada geldiler? Bilmem artık suçlulara neler olur? 980
  • زین رسالت سنگها چون ناله داشت ** تا چه خواهد بر گنه کاران گماشت

  • Taşa biz mabut diyoruz, mabut oluşta onun bir suçu yok... Sen de ona kul olmaya mecbur değilsin!
  • سنگ بی‌جرمست در معبودیش ** تو نه‌ای مضطر که بنده بودیش

  • (Fakat ona sen mabut diyorsun, o da bunu reddediyor, kabul etmeye mecbur.) O, mecburken bu derecede korkarsa artık suçluya neler olacak, bir düşün!
  • او که مضطر این چنین ترسان شدست ** تا که بر مجرم چه‌ها خواهند بست

  • Mustafa’nın ceddi Abdülmuttalib’in Halime’nin Muhammed aleyhisselâm’ı kaybettiğini, şehrin etrafında dönüp dolaşarak aradığını ve Kâbe’de ağlayıp sızladığını, Allah’tan Muhammed aleyhisselâm’ı bulmayı niyaz ettiğini duyması
  • خبر یافتن جد مصطفی عبدالمطلب از گم کردن حلیمه محمد را علیه‌السلام و طالب شدن او گرد شهر و نالیدن او بر در کعبه و از حق درخواستن و یافتن او محمد را علیه‌السلام

  • Mustafa’nın ceddi, Halime’nin halini, halk içinde ağlayıp sızladığını,
  • چون خبر یابید جد مصطفی ** از حلیمه وز فغانش بر ملا

  • Sesi, bir millik mesafeye yetişecek kadar feryat ve figan ettiğini duyunca,
  • وز چنان بانگ بلند و نعره‌ها ** که بمیلی می‌رسید از وی صدا

  • İşi anladı... eliyle göğsünü yumruklamaya, bağırıp ağlamaya koyuldu. 985
  • زود عبدالمطلب دانست چیست ** دست بر سینه همی‌زد می‌گریست

  • Derken yana yakıla Kâbe kapısına gelip dedi ki: “Ey gece sırlarını da, gündüzün gizlenen işleri de bilen Allah!
  • آمد از غم بر در کعبه بسوز ** کای خبیر از سر شب وز راز روز

  • Kendimde bir hüner, bir marifet görmüyorum ki senin gibisiyle sırdaş olayım.
  • خویشتن را من نمی‌بینم فنی ** تا بود هم‌راز تو هم‌چون منی

  • Kendimde bir ehliyet görmüyorum ki bu kutlu kapıda makbule geçeyim.
  • خویشتن را من نمی‌بینم هنر ** تا شوم مقبول این مسعود در

  • Ne başımda bir değer var, ne secdemde... Ne de ağlamamla bir devlet gülümser benim.
  • یا سر و سجده‌ی مرا قدری بود ** یا باشکم دولتی خندان شود

  • Ancak o eşi bulunmaz tek incinin yüzünde senin lütuf eserlerini görmüşüm ey kerem sahibi Allah’ım. 990
  • لیک در سیمای آن در یتیم ** دیده‌ام آثار لطفت ای کریم

  • O bizden ama bize benzemiyor... Biz hep bakırız, Ahmet kimya!
  • که نمی‌ماند به ما گرچه ز ماست ** ما همه مسیم و احمد کیمیاست

  • Onda gördüğüm şaşılacak şeyleri ne bir dostta gördüm ben, ne bir düşmanda!
  • آن عجایبها که من دیدم برو ** من ندیدم بر ولی و بر عدو

  • Bu çocuğa ihsan ettiğin faziletleri, birisi yüzyıl mücadelede bulunsa elde edemez”, nişanesini bile bulamaz.
  • آنک فضل تو درین طفلیش داد ** کس نشان ندهد به صد ساله جهاد

  • Senin ona olan inayetlerini iyice gördüm... Anladım ki o senin denizinin biricik incisi!
  • چون یقین دیدم عنایتهای تو ** بر وی او دریست از دریای تو

  • Ben de işte sana onu şefaatçi getirmedeyim... Onun yüzü suyu hürmetine ey herkesin halini bilen Allah, o ne haldedir; bana bildir! 995
  • من هم او را می شفیع آرم به تو ** حال او ای حال‌دان با من بگو

  • Kâbe içinden derhal bir ses geldi: “şimdi sana yüz gösterecek!
  • از درون کعبه آمد بانگ زود ** که هم‌اکنون رخ به تو خواهد نمود

  • O yüzlerce devletle bizden nasip almıştır... Yüzlerce bölük melek, onu korumadadır.
  • با دو صد اقبال او محظوظ ماست ** با دو صد طلب ملک محفوظ ماست

  • Onun zahirini, âleme meşhur edeceğiz... bâtınını da herkes den gizleyeceğiz!
  • ظاهرش را شهره‌ی گیهان کنیم ** باطنش را از همه پنهان کنیم

  • Su ve toprak altın madeniydi; bizse kuyumcuyuz... Gâh onu halhal yaparız, gâh yüzük!
  • زر کان بود آب و گل ما زرگریم ** که گهش خلخال و گه خاتم بریم

  • Gâh kılıç bağı yaparız... Gâh aslanın boynuna tasma! 1000
  • گه حمایلهای شمشیرش کنیم ** گاه بند گردن شیرش کنیم

  • Gâh onu tahtı bezeyen turunç yaparız, gâh devlet isteyen padişahların başına taç ederiz!
  • گه ترنج تخت بر سازیم ازو ** گاه تاج فرقهای ملک‌جو

  • Bu toprakla aşklarımız vardır bizim... Çünkü o rıza ka’desine oturmuştur.
  • عشقها داریم با این خاک ما ** زانک افتادست در قعده‌ی رضا

  • Gâh ondan böyle bir padişah çıkarırız... Gâh o padişahı da bir padişaha âşık ederiz!
  • گه چنین شاهی ازو پیدا کنیم ** گه هم او را پیش شه شیدا کنیم

  • O topraktan yüz binlerce âşık, yüz binlerce maşuk yaratırız... Hepsi de feryad-ü figandadır, arayıp taramadadır!
  • صد هزاران عاشق و معشوق ازو ** در فغان و در نفیر و جست و جو

  • Bizim işimize candan meyli olmayanın körlüğüne işimiz budur işte! 1005
  • کار ما اینست بر کوری آن ** که به کار ما ندارد میل جان

  • Nevaleyi azıksızlar önüne koruz... İşte o yüzden toprağa bu faziletleri veririz biz.
  • این فضیلت خاک را زان رو دهیم ** که نواله پیش بی‌برگان نهیم

  • Çünkü toprak, tozlu ve kapkara görünür ama içinde nurlu sıfatlar vardır.
  • زانک دارد خاک شکل اغبری ** وز درون دارد صفات انوری

  • Dış yüzü iç yüzüyle savaştadır... İç yüzü inci gibidir, dışı taşa benzer.
  • ظاهرش با باطنش گشته به جنگ ** باطنش چون گوهر و ظاهر چو سنگ

  • Dışı, biz, ancak buyuz der... İçi, dikkat et, işin önüne, ardına iyi bak der!
  • ظاهرش گوید که ما اینیم و بس ** باطنش گوید نکو بین پیش و پس

  • Dışı içimizde hiçbir şey yoktur diye inkârda da bulunur... İçi hele dur da sana hakikatimizi gösterelim der. 1010
  • ظاهرش منکر که باطن هیچ نیست ** باطنش گوید که بنماییم بیست

  • Dışıyla içi savaştadır... Ve içi, dışına sabrettiğinden Allah yardımına nail olur.
  • ظاهرش با باطنش در چالش‌اند ** لاجرم زین صبر نصرت می‌کشند

  • İşte biz bu ekşi suratlı topraktan suretler düzer onun gizli gülümsemesini meydana çıkarırız.
  • زین ترش‌رو خاک صورتها کنیم ** خنده‌ی پنهانش را پیدا کنیم

  • Çünkü toprağın dışı kederden, ağlayıştan ibarettir ama içinde yüz binlerce gülüşler vardır.
  • زانک ظاهر خاک اندوه و بکاست ** در درونش صد هزاران خنده‌هاست

  • Biz sırları açığa vururuz... İşimiz budur bizim! Bu gizli şeyleri pusudan çıkarır dururuz!
  • کاشف السریم و کار ما همین ** کین نهانها را بر آریم از کمین

  • Hırsız inkârdan gelir, susar bir şey söylemez ama sahne onu sıkıştırır, hırsızlığını meydana çıkarır! 1015
  • گرچه دزد از منکری تن می‌زند ** شحنه آن از عصر پیدا می‌کند

  • Bu topraklarda da nice nimetler çalmıştır... Onu belâlara uğratır, ikrar ettirir.
  • فضلها دزدیده‌اند این خاکها ** تا مقر آریمشان از ابتلا

  • Onun nice şaşılacak çocukları var... Fakat Ahmet hepsinden üstün!
  • بس عجب فرزند کو را بوده است ** لیک احمد بر همه افزوده است

  • Yerle gök, bizim gibi iki çiftten böyle bir tek padişah doğdu diye gülmekte, sevinip neşelenmektedir.
  • شد زمین و آسمان خندان و شاد ** کین چنین شاهی ز ما دو جفت زاد

  • Gökyüzü neşesinden yarılmada... Yeryüzü, azadeliğinden süsene dönmektedir!
  • می‌شکافد آسمان از شادیش ** خاک چون سوسن شده ز آزادیش