English    Türkçe    فارسی   

6
2165-2214

  • Mustafa’nın devrine, onun zuhuruna kadar bu böyle gitti. O zuhur edince Ebucehil’le o cefa askerinin başbuğuyla savaştı. 2165
  • هم‌چنان تا دور و طور مصطفی  ** با ابوجهل آن سپهدار جفا 

  • Tanrı, Semud kavmi için, bir haykırış hizmetkâr tuttu, onların canlarını alıverdi.
  • هم نکر سازید از بهر ثمود  ** صیحه‌ای که جانشان را در ربود 

  • Âd kavmi için tez kalkan ve hızlı giden bir hizmetkârı tuttu, yeli kullandı.
  • هم نکر سازید بهر قوم عاد  ** زود خیزی تیزرو یعنی که باد 

  • Kaarun’un halini de bildi, onu defetmek için de yeryüzünü kullandı. Yer, halim olmakla beraber ona kinlendi, onu yuttu.
  • هم نکر سازید بر قارون ز کین  ** در حلیمی این زمین پوشید کین 

  • Yerin halimliği âdeta kahroldu da Kaarun’u da dibine kadar sömürdü, hazinesini de.
  • تا حلیمی زمین شد جمله قهر  ** برد قارون را و گنجش را به قعر 

  • Bu bedenin direği lokmadır. Açlık kılıcına karşı ekmek, bir zırhtır. 2170
  • لقمه‌ای را که ستون این تنست  ** دفع تیغ جوع نان چون جوشنست 

  • Öyle olduğu halde Tanrı, senin ekmeğine bir kahır mayası kodu mu o ekmek boğaz illeti gibi kursağında durur, boğazını sıkar, seni öldürür.
  • چونک حق قهری نهد در نان تو  ** چون خناق آن نان بگیرد در گلو 

  • Seni soğuktan koruyan şu elbiseye Tanrı, zemheri mizacını verir.
  • این لباسی که ز سرما شد مجیر  ** حق دهد او را مزاج زمهریر 

  • Bu güzelim cüppe buz gibi soğuk olur, kar gibi ziyan verir.
  • تا شود بر تنت این جبه‌ی شگرف  ** سرد هم‌چون یخ گزنده هم‌چو برف 

  • Kürkten de kaçarsın, ipekli elbisenden de. Ondan kaçar zemheriye sığınırsın.
  • تا گریزی از وشق هم از حریر  ** زو پناه آری به سوی زمهریر 

  • Sen iki dağ tepesi değilsin,bir dağ tepesisin, yalın kat bir adamsın sen. Zelle azabından gaafilsin. 2175
  • تو دو قله نیستی یک قله‌ای  ** غافل از قصه‌ی عذاب ظله‌ای 

  • Şehire, köye Tanrı emri geldi: Eve, duvara, onlara gölge verme,
  • امر حق آمد به شهرستان و ده  ** خانه و دیوار را سایه مده 

  • Yağmura, güneşe mâni olma dendi. Bu suretle o ümmet peygamberlerinin yanına koştular.
  • مانع باران مباش و آفتاب  ** تا بدان مرسل شدند امت شتاب 

  • Ey ulu kişi dediler, çoğumuz öldük. Artık arkasını tefsirden oku.
  • که بمردیم اغلب ای مهتر امان  ** باقیش از دفتر تفسیر خوان 

  • O eli sopalı er, sopayı yılan yaptı. Aklın varsa bu nükte sana yeter.
  • چون عصا را مار کرد آن چست‌دست  ** گر ترا عقلیست آن نکته بس است 

  • Gözün var ama anlayışın yok. Âdeta donmuş bir kaynak, bir et parçası. 2180
  • تو نظر داری ولیک امعانش نیست  ** چشمه‌ی افسرده است و کرده ایست 

  • Bunun içindir ki düşünceleri meydana getiren, bezeyen Tanrı, ey kul, anlayışlı bir surette bak demektedir.
  • زین همی گوید نگارنده‌ی فکر  ** که بکن ای بنده امعان نظر 

  • Soğuk demiri döv demiyor, bunu istemiyor, fakat ey demir, hiç olmazsa Davut’un yanında dön dolaş!
  • آن نمی‌خواهد که آهن کوب سرد  ** لیک ای پولاد بر داود گرد 

  • Bedenin ölmüş, İsrafil’in yanına koş. Gönlün donmuş, yürüyüp giden güneşe git.
  • تن بمردت سوی اسرافیل ران  ** دل فسردت رو به خورشید روان 

  • Hayallerden öyle libaslara büründün ki neredeyse kötü zanlı Sofestailere karışacaksın.
  • در خیال از بس که گشتی مکتسی  ** نک بسوفسطایی بدظن رسی 

  • Sofestai’de zaten akıl yoktu. Bu yüzden duygudan da oldu, varlıktan da mahrum kaldı. 2185
  • او خود از لب خرد معزول بود  ** شد ز حس محروم و معزول از وجود 

  • Kendine gel, şimdi söz çiğnemek devri. Söylersen halka rezil rüsva olursun.
  • هین سخن‌خا نوبت لب‌خایی است  ** گر بگویی خلق را رسوایی است 

  • İm’an ne demektir? Kaynaktan su akıtmak. Bedenden can gitti mi o cana “giden revan” derler.
  • چیست امعان چشمه را کردن روان  ** چون ز تن جان رست گویندش روان 

  • Canı beden bağından çözüp kurtararak çayırlığa, çimenliğe salıveren hakîm.
  • آن حکیمی را که جان از بند تن  ** باز رست و شد روان اندر چمن 

  • Hayatla ruhu ayırt etmek için ona bu iki lâkabı taktı. Bunu fark edenin canına aferin!
  • دو لقب را او برین هر دو نهاد  ** بهر فرق ای آفرین بر جانش باد 

  • Bu suretle de Tanrı fermanına uyan, dilerse gülü diken, dikeni gül yapan kişideki ruhu anlattı. 2190
  • در بیان آنک بر فرمان رود  ** گر گلی را خار خواهد آن شود 

  • Azap yeli estiği zaman Hûd Aleyhisselâm’ın inanmış Ümmetini kurtarması ve mucize göstermesi
  • معجزه‌ی هود علیه‌ السلام در تخلص مومنان امت به وقت نزول باد 

  • İnananlar, o zararlı yelin elinden kaçmışlar, hepsi bir daire içine sığınmışlardı.
  • مومنان از دست باد ضایره  ** جمله بنشستند اندر دایره 

  • Yel, âdeta tûfandı, onun lütfu da gemi. Onun bu çeşit nice gemileri var, nice tûfanları.
  • یاد طوفان بود و کشتی لطف هو  ** بس چنین کشتی و طوفان دارد او 

  • Tanrı, bir padişahı gemi yapar. Hırsı ile kendisini saflara vurur.
  • پادشاهی را خدا کشتی کند  ** تا به حرص خویش بر صفها زند 

  • Maksadı halkın emin olması değildir, ülke zapt etmektir.
  • قصد شه آن نه که خلق آمن شوند  ** قصدش آنک ملک گردد پای‌بند 

  • Değirmen beygiri koşar, döner durur. Maksadı da dayak yemeden kurtulmaktadır. 2195
  • آن خراسی می‌دود قصدش خلاص  ** تا بیابد او ز زخم آن دم مناص 

  • Su çekmekten, yahut susamdan şırlagan yağı çıkarmaktan haberi bile yoktur.
  • قصد او آن نه که آبی بر کشد  ** یاکه کنجد را بدان روغن کند 

  • Öküz, arabayı çekmek eşyayı götürmek için değil, dayak korkusundan yürür, yeler.
  • گاو بشتابد ز بیم زخم سخت  ** نه برای بردن گردون و رخت 

  • Fakat Tanrı, ona öyle bir acı korkusu vermiştir de o yüzden işler de görülür gider.
  • لیک دادش حق چنین خوف وجع  ** تا مصالح حاصل آید در تبع 

  • Her kazanç sahibi de bunun gibi âlemi ıslâh için değil, kendisi için çalışır.
  • هم‌چنان هر کاسبی اندر دکان  ** بهر خود کوشد نه اصلاح جهان 

  • Her biri derdine bir melhem arar. Derken bir âlem de bu yüzden düzene girer. 2200
  • هر یکی بر درد جوید مرهمی  ** در تبع قایم شده زین عالمی 

  • Tanrı korkuyu bu âleme direk yapmıştır. Herkes, can korkusu ile bir işe sarılmıştır.
  • حق ستون این جهان از ترس ساخت  ** هر یکی از ترس جان در کار باخت 

  • Tanrı’ya hamd olsun ki böyle bir korkuyu mimar etmiş, onunla yer yüzünü düzene koymuştur.
  • حمد ایزد را که ترسی را چنین  ** کرد او معمار و اصلاح زمین 

  • Bunların hepside iyiden, kötüden korkarlar. Fakat hiçbir kimse yoktur ki kendi kendisinden korksun.
  • این همه ترسنده‌اند از نیک و بد  ** هیچ ترسنده نترسد خود ز خود 

  • Şu halde hakikatte herkese hak3im olan birsidir ve o, duygularla duyulmaz ama çok yakındır insana.
  • پس حقیقت بر همه حاکم کسیست  ** که قریبست او اگر محسوس نیست 

  • O, bir gizli yerde duyulur ama bu evin duyguları ile duyulmaz. 2205
  • هست او محسوس اندر مکمنی  ** لیک محسوس حس این خانه نی 

  • Tanrı’nın anlaşılacağı, duyulacağı duygu, bu cihanın duygusu değildir, o duygu, başka bir duygudur.
  • آن حسی که حق بر آن حس مظهرست  ** نیست حس این جهان آن دیگرست 

  • Hayvan duygusu, o suretleri görseydi öküzle eşek de vaktin Beyazıd’ı olurdu.
  • حس حیوان گر بدیدی آن صور  ** بایزید وقت بودی گاو و خر 

  • Bedeni, ruha mazhar eden, gemiyi Nuh’a burak yapan,
  • آنک تن را مظهر هر روح کرد  ** وآنک کشتی را براق نوح کرد 

  • Dilerse ey nur arayan, gemiyi değiştirir, tûfan haline getirir.
  • گر بخواهد عین کشتی را به خو  ** او کند طوفان تو ای نورجو 

  • Ey yoksul, her an sana bir tûfandır, bir gemidir. Seni gama, neşeye ulaştırır durur. 2210
  • هر دمت طوفان و کشتی ای مقل  ** با غم و شادیت کرد او متصل 

  • Gemiyle denizi görmüyorsan bütün cüzilerindeki şu titreyişi, şu kaynaşmayı gör.
  • گر نبینی کشتی و دریا به پیش  ** لرزها بین در همه اجزای خویش 

  • Gözler, korkunun aslını görmediğinden çeşit çeşit hayallerden korkar insan.
  • چون نبیند اصل ترسش را عیون  ** ترس دارد از خیال گونه‌گون 

  • Sarhoş bir herif, körün birine bir yumruk indirir. Kör sanır ki kendisini deve tepti.
  • مشت بر اعمی زند یک جلف مست  ** کور پندارد لگدزن اشترست 

  • Çünkü o sırada deve sesini duymuştur. Körün aynası kulaktır, göz değil.
  • زانک آن دم بانگ اشتر می‌شنید  ** کور را گوشست آیینه نه دید