English    Türkçe    فارسی   

6
2344-2393

  • Kardeş, elini duadan ayırma. Kabul edilmiş, edilmemiş, bununla ne işin var senin?

  • Ekmek bile bu göz yaşına mâni olursa elini ekmekten yumak gerek. 2345

  • Kendine çeki düzen ver, çevikleş, yan yakıl da ekmeğini göz yaşlarınla pişir!

  • Hatifin, define arayan yoksula seslenmesi ve definenin hakikatini bildirmesi

  • O böyle dua edip dururken Tanrı’dan ilham geldi, bu müşküller açıldı.

  • Dendi ki: Hatif sana yaya bir ok koy, at dedi, yayın zıhını adamakıllı çek demedi ki.

  • Yayı iyice ta kulağına kadar çek demedi, bir ok koy,atıver dedi.

  • Sen, ukalâlığından yayı çekmeye okçuluk hünerini göstermeye kalkıştın. 2350

  • Bu katı yayı bırak da yürü, alelâde yaya bir ok koy, fazla gitmesine savaşma.

  • Düştüğü yeri kaz, defineyi orada bulmaya çalış, altınları elde et.

  • Tanrı, şah damarından yakındır insana. Halbuki sen ok gibi olan düşünceni uzaklara atmadasın.

  • Ey yayı kurup oku atan! Av yakında, sen uzağa düşmüşsün.

  • Kim daha uzağa ok atarsa daha uzaktadır. Böyle bir defineden daha uzağa düşer o. 2355

  • Filozof kendisini düşünceyle öldürdü. Koş de ona, zaten defineye arkasını çevirmiştir o.

  • Koş de. Ne kadar fazla koşarsa gönlünün muradından o kadar uzaklaşır.

  • Padişah, “Bizim için savaşanlar” dedi, bizden uzaklaşmaya çalışanlar demedi a kararsız adam!

  • Kenan gibi hani. O da Nuh’dan arlandı da o koca dağın tepesine çıkmaya kalkıştı.

  • Kurtulmak için dağa ne kadar koştu, tırmandıysa kurtuluştan o kadar uzaklaştı. 2360

  • Her sabah, daha katı bir yayla daha uzağa ok atıp define arayan bu yoksul gibi.

  • Daha katı olan her yayı, eline aldıkça defineden o derece mahrum olmaktaydı.

  • Bu atalar sözü, âlemde söylenir durur: Şeytanın canı azapta gerek.

  • Çünkü bilgisiz kişi hocadan utanır, kalkar, gidip yeni bir dükkân açar.

  • Ustana danışmadan açtığın o dükkân, bil ki kokmuş bir dükkândır, akreplerle, yılanlarla doludur o suretten ibaret adam! 2365

  • Çabuk yık bu dükkânı da yeşilliğe, gül fidanlarına, içilecek suların bulunduğu yere dön!

  • Kibrinden, işin iç yüzünü bilmediğinden gûya kendisini kurtaracak dağı kurtuluş gemisi yapmaya kalkışan Kenan’a benzemez.

  • O define arayana da okçuluğu hicap oldu. Halbuki isteği hazırdı, koynundaydı.

  • Nice bilgi, nice zekâ, nice anlayış vardır ki yolcuya bir gulyabani, bir harami kesilir.

  • Cennetliklerin çoğu ahmaktır. Bu suretle de filozofun şerrinden kurtulur onlar. 2370

  • Kendini faziletten de üryan bir hale getir, saçma şeylerden de... Böylece rahmet, her an sana insin dursun.

  • Anlayışlı olmak; sınıklığın, niyazın zıddıdır. Anlayışlı olmayı bırak, ahmaklıkla uzlaşmaya bak.

  • Anlayışı hırs ve tamah tuzağı bil. Temiz kişinin şeytan gibi akıllı olmakla ne işi var?

  • Aklı, fikri ileri olanlar, bir sanatla kanaat ederler. Fakat o kadar ileri anlayışlı olmayanlar sanatı görür, sanatkârı bulurlar.

  • Ana, küçücük yavrusunu gündüzün kucağına alır, ona el ayak olur, onu her şeyden korur. 2375

  • Biri Müslüman , öbürü Hıristiyan, üçüncüsü de Yahudi olan üç yolcu, bir konak yerinde yiyecek buldular. Hıristiyanla Yahudi tokdu, bunu yarın yiyelim dediler Müslüman, o gün oruçluydu, fakat onlarla başa çıkamadığından aç kaldı

  • Oğul, burada bir hikâye dinle de hünerine kapılıp belâlara uğrama.

  • Bir Yahudi, bir Müslüman, bir de Hıristiyan yolda arkadaş oldular.

  • Bir mümin, iki sapıkla yoldaş oldu. Aklın, şeytan ve nefisle arkadaş olması gibi.

  • Yol hali bu, bir de bakarsın, bir Maraga’lı ile bir Rey’li arkadaş olur. Beraber yerler, beraber içerler.

  • Baykuş, karga ve doğan, bir kafese düşebilir. Hapiste bir temiz kişiyle bir beynamaz arkadaş olabilir. 2380

  • Bir konaktaki kervan sarayda doğu ve batı halkıyla Maveraünnehir’li bir araya gelir.

  • Aşağılık ve yüce kişiler, kış ve kar yüzünden bir kervansarayda günlerce kalırlar.

  • Fakat yol açıldı, mâni kalmadı mı hepsi ayrılır, her biri, bir yana gider.

  • Akıl padişahı, kafesi kırdı mı kuşların her biri, bir tarafa uçar.

  • Bundan önce neşelenerek, sevinerek kendi cinsinin havası ile geldiği yere uçar giderdi ya. 2385

  • Kafeste ve zindan da iken de her an ağlayıp inleyerek kanat açar ama uçmaya yol ve imkân yoktur.

  • Fakat yol oldu mu her biri, anarak kanat açtığı yere uçar, yel gibi uçup gider.

  • Ağlayıp ah ettiği tarafa fırsat buldu mu koşar, uçup kavuşur.

  • Bedenine bak. Bu cüzüler, nereden toplanıp bedenine geldi.

  • Kimisi suya, kimisi toprağa, kimisi yele, kimisi ateşe mensup. Kimi arştan gelmiş, kimi ferşten. Kimisi güzel, kimisi çirkin. 2390

  • Her biri kar korkusundan bu kervansaraya sinmiş, geldikleri yere tekrar dönmeyi umuyor.

  • Çeşit çeşit kar var, her taraf donmuş, hiçbir yerde hayat kalmamış. O adalet güneşinden uzak kalmışlar, o uzaklık kışından buz kesilmişler.

  • Fakat o kızgın güneşin harareti bir geldi mi dağ bile kum ve yün kesilir.