English    Türkçe    فارسی   

6
317-366

  • Uzaktan su görünür ,yanına vardın mı görürsün ki serapmış.
  • می‌نماید در نظر از دور آب  ** چون روی نزدیک باشد آن سراب 

  • O kokmuş bir kocakarıdır ama çok cilvelidir, kendisini yeni bir gelin gibi gösterir.
  • گنده پیرست او و از بس چاپلوس  ** خویش را جلوه کند چون نو عروس 

  • Sakın onun yüzündeki boyaya aldanma; aman, onun zehirle karışık şerbetini tatmaya kalkışma.
  • هین مشو مغرور آن گلگونه‌اش  ** نوش نیش‌آلوده‌ی او را مچش 

  • Sabret, sabır sıkıntının anahtarıdır; sabret de Ferec gibi yüzlerce zahmete, mihnete düşme. 320
  • صبر کن کالصبر مفتاح الفرج  ** تا نیفتی چون فرج در صد حرج 

  • Tanesi meydandadır da tuzağı gizlidir. Önce onun sana nimet verişi hoş görünür ama sonu öyle değil!
  • آشکارا دانه پنهان دام او  ** خوش نماید ز اولت انعام او 

  • Bu aldanış,yalnız o Hintli köleye ait değildir. Allah’nın koruduğu kişiden başka herkes,böyle bir aldanışa uğrar.
  • در بیان آنک این غرور تنها آن هندو را نبود بلک هر آدمیی به چنین غرور مبتلاست در هر مرحله‌ای الا من عصم الله 

  • Ona ulaştın mı eyvahlar olsun sana. Nedamete düşer, ne kadar zarı zarı ağlarsın.
  • چون بپیوستی بدان ای زینهار  ** چند نالی در ندامت زار زار 

  • Fakat beylik, vezirlik ve padişahlık adı, hakikatte ölümdür, derttir, can vermedir.
  • نام میری و وزیری و شهی  ** در نهانش مرگ و درد و جان‌دهی 

  • Kul ol da yeryüzünde at gibi yürü. Cenaze gibi kimsenin boynuna binme.
  • بنده باش و بر زمین رو چون سمند  ** چون جنازه نه که بر گردن برند 

  • Allah nimetine küfranda bulunan, ister ki herkes, kendisini yüklesin de ölüyü mezara götürür gibi götürsünler. 325
  • جمله را حمال خود خواهد کفور  ** چون سوار مرده آرندش به گور 

  • Rüyada kimi tabuta binmiş, götürülüyor görürsen yüce mertebeli büyük mevkili bir adam olur.
  • بر جنازه هر که را بینی به خواب  ** فارس منصب شود عالی رکاب 

  • Çünkü o tabut, halkın boynuna bir yüktür. Bu büyükler de halkın boynuna yük korlar, yük olurlar.
  • زانک آن تابوت بر خلقست بار  ** بار بر خلقان فکندند این کبار 

  • Yükünü herkese yükleme, kendine yükle. Baş olmayı az iste, yoksulluk daha iyidir.
  • بار خود بر کس منه بر خویش نه  ** سروری را کم طلب درویش به 

  • Halkın boynuna binme de ayaklarına nikris illeti gelmesin.
  • مرکب اعناق مردم را مپا  ** تا نیاید نقرست اندر دو پا 

  • Sonunda iki elinle bu biniciliğin alnını karışlarsın, fakat şimdi bir şehre benzemedesin. Şehre benziyorsun ama hakikatte bir yıkık köysün sen! 330
  • مرکبی را که آخرش تو ده دهی  ** که به شهری مانی و ویران‌دهی 

  • Şimdi bir şehir görünürken varlığından bez de pılını pırtını yıkık yerde çözme.
  • ده دهش اکنون که چون شهرت نمود  ** تا نباید رخت در ویران گشود 

  • Şimdi yüzlerce bağa, bahçeye sahipken vazgeç varlıktan da âciz ve yıkık yere tapar bir hale gelmeyesin.
  • ده دهش اکنون که صد بستانت هست  ** تا نگردی عاجز و ویران‌پرست 

  • Peygamber, Allah’dan cenneti istiyorsan kimseden bir şey isteme.
  • گفت پیغامبر که جنت از اله  ** گر همی‌خواهی ز کس چیزی مخواه 

  • Kimseden bir şey istemezsen ben kefilim, cennete de girersin, Allahya da ulaşırsın dedi.
  • چون نخواهی من کفیلم مر ترا  ** جنت الماوی و دیدار خدا 

  • Bunu duyan sahabe de şu kefillik yüzünden öyle ayarı tam bir hale geldi ki bir gün ata binmiş, bir yere gidiyordu. 335
  • آن صحابی زین کفالت شد عیار  ** تا یکی روزی که گشته بد سوار 

  • Elinden kamçısı düştü. Attan inip kendisi aldı, kimseden istemedi.
  • تازیانه از کفش افتاد راست  ** خود فرو آمد ز کس آنرا نخواست 

  • Çünkü Allah, bir şey verdi mi iyidir, kimseye kötü bir şey vermez. O, bilir ve adamın dileğini insan istemeden verir.
  • آنک از دادش نیاید هیچ بد  ** داند و بی‌خواهشی خود می‌دهد 

  • Fakat Allah emri ile dilersen caizdir. Çünkü o çeşit istek, peygamberlerin yoludur.
  • ور به امر حق بخواهی آن رواست  ** آنچنان خواهش طریق انبیاست 

  • Sevgili emredince kötü kalmaz. Küfür onun için olursa iman kesilir.
  • بد نماند چون اشارت کرد دوست  ** کفر ایمان شد چون کفر از بهر اوست 

  • Onun emri ile olan kötülük, bütün âlem iyiliklerinden üstündür. 340
  • هر بدی که امر او پیش آورد  ** آن ز نیکوهای عالم بگذرد 

  • Sedefin kabuğu paralanırsa ilenme, onda yüz binlerce inci vardır.
  • زان صدف گر خسته گردد نیز پوست  ** ده مده که صد هزاران در دروست 

  • Bu sözün sonu gelmez, dön de padişaha gel. Doğan kuşuna benze.
  • این سخن پایان ندارد بازگرد  ** سوی شاه و هم‌مزاج بازگرد 

  • Halis altın gibi dükkâna çık da ilenmeden, kınamadan kurtul.
  • باز رو در کان چو زر ده‌دهی  ** تا رهد دستان تو از ده‌دهی 

  • Bir suret, gönüle girdi mi insan, sonunda nedamete düşer, o suretten bezer.
  • صورتی را چون بدل ره می‌دهند  ** از ندامت آخرش ده می‌دهند 

  • Sonunda herkes, kapıldığı suretten tövbe eder, fakat yine unutuş gelir, onu o yana çeker. 345
  • توبه می‌آرند هم پروانه‌وار  ** باز نسیان می‌کشدشان سوی کار 

  • Pervane gibi uzaktan o ateşi nur görür, yükünü o tarafa çeker.
  • هم‌چو پروانه ز دور آن نار را  ** نور دید و بست آن سو بار را 

  • Fakat geldi mi kanadı yanıp kaçar. Kaçar ama çocuklar gibi yine gelir, yaraya tuz eker.
  • چون بیامد سوخت پرش را گریخت  ** باز چون طفلان فتاد و ملح ریخت 

  • Yine zanna, tamaha düşer, derhal kendisini o ateşe atar.
  • بار دیگر بر گمان طمع سود  ** خویش زد بر آتش آن شمع زود 

  • Yine yanar, sıçrar. Fakat yine gönlündeki hırs, kendisine yandığını unutturur, sarhoş eder.
  • بار دیگر سوخت هم واپس بجست  ** باز کردش حرص دل ناسی و مست 

  • Hintli köle gibi bezdi de o işten vazgeçti mi işte o zaman yanmaktan kurtulur. 350
  • آن زمان کز سوختن وا می‌جهد  ** هم‌چو هندو شمع را ده می‌دهد 

  • Ey geceleri aydınlatan ay gibi yüzü parlak güzel, ey konuşup görüşmesine aldananı yakan yalancı, der.
  • که ای رخت تابان چون ماه شب‌فروز  ** وی به صحبت کاذب و مغرورسوز 

  • Fakat yine tövbe ve sızlanma, hatırından çıkar. Çünkü Allah, yalancıların düzenini zayıf bir hale getirir, bozar gider.
  • باز از یادش رود توبه و انین  ** کاوهن الرحمن کید الکاذبین 

  • “Savaş ateşini yaktılar mı Allah söndürür” âyetinin herkese ait oluşu
  • در عموم تاویل این آیت کی کلما اوقدوا نارا للحرب 

  • Onlar, savaş ateşini yaktılar mı Allah, onların ateşini tamamiyle söndürür.
  • کلما هم اوقدوا نار الوغی  ** اطفاء الله نارهم حتی انطفا 

  • İnsan azmeder der ki: Gönül, orada durma. Fakat yine unutur, çünkü azim ehli değildir ki.
  • عزم کرده که دلا آنجا مه‌ایست  ** گشته ناسی زانک اهل عزم نیست 

  • Doğruluk tohumunu ekmemiş olduğundan Allah, ona o unutkanlığı verir. 355
  • چون نبودش تخم صدقی کاشته  ** حق برو نسیان آن بگماشته 

  • Gönül çakmağını çakmak ister ama Allah, o kıvılcımı söndürüverir.
  • گرچه بر آتش‌زنه‌ی دل می‌زند  ** آن ستاره‌ش را کف حق می‌کشد 

  • Bunu anlatan bir hikâye
  • قصه‌ای هم در تقریر این 

  • Bir adam, geceleyin bir ayak pıtırtısı işitti. Mumu yakmak için çakmağı kavradı.
  • شرفه‌ای بشنید در شب معتمد  ** برگرفت آتش‌زنه که آتش زند 

  • Hırsız gelip adamın önüne oturdu, kav ateş aldıkça söndürmeye başladı.
  • دزد آمد آن زمان پیشش نشست  ** چون گرفت آن سوخته می‌کرد پست 

  • Kav ateş almasın diye boyuna kavı, yandıkça parmağı ile söndürüyordu.
  • می‌نهاد آنجا سر انگشت را  ** تا شود استاره‌ی آتش فنا 

  • Adam, kavı kendi kendine sönüyor sanmakta, hırsızın söndürdüğünü görmemekteydi. 360
  • خواجه می‌پنداشت کز خود می‌مرد  ** این نمی‌دید او که دزدش می‌کشد 

  • Tuhaf şey dedi, bu kav, ıslak olmalı ki ateşlenirken hemen sönmede.
  • خواجه گفت این سوخته نمناک بود  ** می‌مرد استاره از تریش زود 

  • Pek karanlık olduğundan önünde oturan ve ateşi söndüren hırsızı göremiyordu.
  • بس که ظلمت بود و تاریکی ز پیش  ** می‌ندید آتش‌کشی را پیش خویش 

  • Senin de gönlünde böyle bir ateş söndüren var da kâfir gözün, körlüğünden görmüyor.
  • این چنین آتش‌کشی اندر دلش  ** دیده‌ی کافر نبیند از عمش 

  • Bilen duyan gönül, nasıl olur da dönen şeyi bir döndüren var, bunu bilmez?
  • چون نمی‌داند دل داننده‌ای  ** هست با گردنده گرداننده‌ای 

  • Nasıl olur da kendi kendine geceyle gündüz, sahipsiz olarak nasıl gelir, nasıl gider demezsin? 365
  • چون نمی‌گویی که روز و شب به خود  ** بی‌خداوندی کی آید کی رود 

  • A aşağılık kişi, aklın aldığı şeylerin etrafında döner dolaşırsın ha... Bir de gel de şu akılsızlığını gör!
  • گرد معقولات می‌گردی ببین  ** این چنین بی‌عقلی خود ای مهین