Rumi's Masnavi - Zeynel-abidin gibi elinde bir Kuran, fakat yeninde kahredici bir hançer!

Zeynel-abidin gibi elinde bir Kuran, fakat yeninde kahredici bir hançer!

Sana gelerek efendim der. Fakat gönlünde büyülerle, hilelerle dolu bir Babil var.

Öldürücü zehirin görünüşü baldır, süttür. Kendine gel de haberdar bir pirin sohbeti olmadıkça yürüme.

Heva ve heves lezzetlerinin hepsi hiledir, riyadır. Her lezzet , etrafı karanlıklarla çevrilmiş şimşek ışığına benzer.

Derhal gelip geçen şimşek nuru, yalan ve geçici bir şeydir. Çevresinde karanlıklar var, yolunsa uzaktır senin. 4095

Onun ışığıyla ne bir kitap okuyabilirsin, ne bir konağa at sürebilirsin.

Yalnız şimşek ışığına kapıldığının suçu olarak doğu nurları senden yüz çevirir.

Kılavuz olmadıkça şimşek ışığı, seni geceleyin mil, mil karanlık bir çukura çeker.

Gah, dağa düşersin, gah dereye. Gah bu yana düşersin, gah o yana.

Ey mevki arayan, zaten sen kılavuzu görmezsin. Hatta görsen bile ondan yüz çevirirsin. 4100

Ben bu yolda altmış mil yol yürüdüğüm halde bu kılavuz, hala bana sapık diyor.

Bu şaşılacak adamın sözüne kulak asarsam yola yeni baştan başlamam lazım.

Halbuki ben bu yolda ömrümü harcettim. Ne olursa olsun artık, git oradan dersin.

Evet, yol yürüdüm ama şimşeğe benzeyen zannınca. O aştığın yolun onda birini doğuya benzeyen vahyin izine uy da yürü.

“Zan, doğruyu bilmez” ayetini okuduğun halde öyle bir şimşeğe uydun da doğudan kaldın ha. 4105

A köhne adam, ya bizim gemimize gir, yahut o gemiyi bizim gemiye bağla.

Fakat bu söz söylenince duyan der ki: Bu ululuğu nasıl bırakayım, kör gibi sana uyup nasıl gideyim?

Körün kılavuzla gitmesi elbette daha iyidir. Çünkü bundan insana bir ayıp gelirse, öbüründen yüz ayıp gelir.

Pireden adeta akrebe kaçmada, bir ıslaklıktan kaçıp denize dalmadasın sen.

Babanın cefalarından kaçıp oğlancıların, kötülüklerin, pisliklerin arasına kaçıyorsun. 4110

Yusuf gibi bir iç sıkıntısı yüzünden gezelim, oynayalım deyip gidiyor, bir kuyuya düşüyorsun.

Bu gezinti yüzünden onun gibi kuyuya düşüyorsun ama nerede onun gibi sana da yar olacak Tanrı inayeti?

Yusuf, o gezintiye babasından izin almadan gitseydi mahşere kadar kuyudan çıkamazdı.

Babası, gönlü olsun diye ona izin verdi. Dedi ki: Mademki gönlün gezmeye akmada. Hadi hayra karşı.

Hangi kör olursa olsun bir Mesih’ten baş çekerse o çıfıtçasına doğru yoldan kalır. 4115

Görse de gözünün ışıklanması mümkündür. Fakat bu çekinmesi yüzünden büsbütün körleşip kaldı.

İsa ona, gel der, bana sarıl. Ey kör, o yüce sürme bendedir.

Körsen bile benim mucizemle aydınlığa ulaşır, can Yusuf’unun gömleğine nail olursun.

Sana o sınıklıktan sonra gelen ululukta devlet vardır. O devlet sana yol gösterir.

Eli ayağı olmayan devleti terk et a kart eşek, terk et! 4120

Pirden başka üstat ve başbuğ olmasın. Fakat yaş bakımından pir değil, doğru yol piri.

Karanlığa tapan, pirin emri altına girdi mi aydınlığı görür.

Şart, teslim olmaktan ibarettir, uzun işe girişmek değil. Sapıklıkta koşup yelmenin faydası yoktur.

Ben bundan böyle esir yolunu aramam. Pir ararım, pir ararım, pir!

Göklerin merdiveni pirdir. Ok, nereden fırlar, havalanır? Yaydan. 4125

O ağır gövdeli Nemrut, İbrahim’in yüzünden gerkes kuşiyle beraber göklere sefer etmedi mi?

Bir hayli yücelere çıktı ama herkes bu gökten yukarıya çıkamaz ki.

İbrahim ona dedi ki: Ey yolcu er, adamın ben olursam, bana uyarsan, bu sana daha iyidir.

Yücelere çıkmak için beni merdiven edinirsen uçmaksızın gökyüzüne çıkarsın.

Hani gönlün, ekmeksiz, azıksız şimşek gibi batıdan ta doğuya dek gidişi gibi. 4130

Hani gün battıktan sonra insanların duygularının geceleyin uykuda şehirleri gezip tozduğu gibi.

Hani arifin oturup durduğu halde gizli bir yoldan yüzlerce aleme gittiği gibi.

Böyle gidiş mümkün değilse o ilden gelen bu haberler, kimden geliyor öyleyse?

Bu haberlerde, bu dosdoğru rivayetlerde yüz binlerce pir ittifak etmiştir.

Bu kaynaklarda, öyle zanla kurulmuş bilgilerde olduğu gibi türlü, türlü değil, bir tane bile aykırı şey yoktur. 4135

O arayış, karanlık gecede kıble arayışına benzer. Buysa öyle bir haldir ki gün ortası, Kabe de işte orada durup durmada.

Kalk ey Nemrut, adamları kanat edin. Bu gerkesler, sana merdiven olamaz.

Ey zayıf adam, cüzi akıl gerkese benzer. O daima leş yer de öyle uçar.

Abdal’ların aklıysa Cebrail’in kanadı gibidir. Mil ,mil yol alır ta sidre gölgesine uçar.

Ben padişahın doğanıyım. Güzelim, izim kutlu. Ben leşe aldırış bile etmem, gerkes değilim ben. 4140