-
ای شغالان هین مخوانیدم شغال ** کی شغالی را بود چندین جمال
- O jackals, take heed, do not call me a jackal: how should a jackal have so much beauty?”
-
آن شغالان آمدند آنجا بجمع ** همچو پروانه به گرداگرد شمع
- Those jackals came thither en masse, like moths around the candle.
-
پس چه خوانیمت بگو ای جوهری ** گفت طاوس نر چون مشتری
- “Say then, what shall we call thee, O creature of (pure) substance?” He replied, “ A peacock (brilliant) as Jupiter.”
-
پس بگفتندش که طاوسان جان ** جلوه‌ها دارند اندر گلستان
- Then they said to him, “The spiritual peacocks have displays (with the Beloved) in the Rose-garden:
-
تو چنان جلوه کنی گفتا که نی ** بادیه نارفته چون کوبم منی 775
- Dost thou display thyself like that?” “No,” said he: “not having gone into the desert, how should I tread (the valley of) Mina?”
-
بانگ طاووسان کنی گفتا که لا ** پس نه‌ای طاووس خواجه بوالعلا
- “Dost thou utter the cry of peacocks?” “Nay,” said he. “Then, Master Bu’l-‘Alam thou art not a peacock.
-
خلعت طاووس آید ز آسمان ** کی رسی از رنگ و دعویها بدان
- The peacock’s garment of honour comes from Heaven: how wilt thou attain thereto by means of colours and pretences?”
-
تشبیه فرعون و دعوی الوهیت او بدان شغال کی دعوی طاوسی می‌کرد
- Comparison of Pharaoh and his pretence of divinity to the jackal which pretended to be a peacock.
-
همچو فرعونی مرصع کرده ریش ** برتر از عیسی پریده از خریش
- Thou art even as Pharaoh, who bejeweled his beard and in his asinine folly soared higher than Jesus.
-
او هم از نسل شغال ماده زاد ** در خم مالی و جاهی در فتاد
- He too was born of the generation of the she-jackal and fell into a vat of riches and power.
-
هر که دید آن جاه و مالش سجده کرد ** سجده‌ی افسوسیان را او بخورد 780
- Every one who beheld his power and riches bowed down to him in worship: he swallowed the worship of the idle mockers (worldlings).