-
من به سوی جمع هنگامه شدم ** اطلاع از حال ایشان بستدم
- I went towards the crowded multitude and took notice of their (the disputants') affair.
-
آن یکی می‌گفت گردون فانیست ** بی‌گمانی این بنا را بانیست
- One was saying, ‘The sky will pass away: without any doubt, this edifice hath a builder.’
-
وان دگر گفت این قدیم و بی کیست ** نیستش بانی و یا بانی ویست
- The other said, ‘It is eternal and timeless: it hath no builder, or else it is (itself) the builder.’
-
گفت منکر گشته‌ای خلاق را ** روز و شب آرنده و رزاق را
- He (his adversary) said, ‘You have denied the Creator, the Producer of day and night and the Giver of sustenance.’
-
گفت بی برهان نخواهم من شنید ** آنچ گولی آن به تقلیدی گزید 2845
- He (the philosopher) said, ‘Without clear evidence, I will not listen to that which an ignoramus has accepted by rote.
-
هین بیاور حجت و برهان که من ** نشنوم بی حجت این را در زمن
- Come, bring the proof and evidence, for never in the world will I hearken to this without proof.’
-
گفت حجت در درون جانمست ** در درون جان نهان برهانمست
- ‘The proof,’ he replied, ‘is within my soul: my evidence is hidden within my soul.
-
تو نمی‌بینی هلال از ضعف چشم ** من همی بینم مکن بر من تو خشم
- You, from weakness of eye, are not seeing the new moon: (if) I am seeing it, do not you be angry with me.’
-
گفت و گو بسیار گشت و خلق گیج ** در سر و پایان این چرخ پسیج
- There was much debate, and the people became perplexed as to the beginning and end of this well-ordered celestial sphere.
-
گفت یارا در درونم حجتیست ** بر حدوث آسمانم آیتیست 2850
- He (the pious man) said, ‘Friend, within me is a (decisive) proof: I have a (manifest) sign indicating the temporal origin of the sky.