English    Türkçe    فارسی   

5
3347-3356

  • ریش شانه کرده که من سابقم  ** سابقی لیکن به سوی مرگ و غم 
  • He has combed his beard, saying, “I am the foremost.” (Yes); thou art the foremost, but in the direction of death and anguish.
  • هین روش بگزین و ترک ریش کن  ** ترک این ما و من و تشویش کن 
  • Hark, adopt (as thy vocation) travelling (on the Way of righteousness) and abandon thy beard: abandon this egoism and troubled thought,
  • تا شوی چون بوی گل با عاشقان  ** پیشوا و رهنمای گلستان 
  • That thou mayst become like the scent of the rose to (God's) lovers (and mayst be) their leader and guide to the Rose-garden.
  • کیست بوی گل دم عقل و خرد  ** خوش قلاووز ره ملک ابد  3350
  • Who (what) is the scent of the rose? The breath (voice) of reason and intelligence (which is) a sweet guide on the way to the Kingdom Everlasting.
  • فرمودن شاه به ایاز بار دگر کی شرح چارق و پوستین آشکارا بگو تا خواجه تاشانت از آن اشارت پند گیرد کی الدین النصیحة و موعظه یابند 
  • How the King (Mahmúd) once more commanded Ayáz, saying, "Give a clear explanation concerning thy rustic shoon and sheepskin jacket in order that thy fellow-servants may be admonished by that indication, for (the Prophet has said), ‘Religion consists in (giving) sincere counsel.’"
  • سر چارق را بیان کن ای ایاز  ** پیش چارق چیستت چندین نیاز 
  • “O Ayáz, declare the mystery of the rustic shoon and why in the presence of the shoon thou showest all this humility,
  • تا بنوشد سنقر و بک یا رقت  ** سر سر پوستین و چارقت 
  • So that thy (fellow-servants) Sunqur and Bakyáruq may hear the inmost secret of thy sheepskin jacket and rustic shoon.
  • ای ایاز از تو غلامی نور یافت  ** نورت از پستی سوی گردون شتافت 
  • O Ayáz, slavery hath gained lustre from thee: thy lustre hath sped from lowliness towards heaven.
  • حسرت آزادگان شد بندگی  ** بندگی را چون تو دادی زندگی 
  • Servitude has become an object of regret to the free, since thou hast given life (and splendour) to servitude.
  • مؤمن آن باشد که اندر جزر و مد  ** کافر از ایمان او حسرت خورد  3355
  • The true believer is he by whose true belief amidst the ebb and flow (of fortune) the infidel is made regretful.”
  • حکایت کافری کی گفتندش در عهد ابا یزید کی مسلمان شو و جواب گفتن او ایشان را 
  • Story of the infidel whom, in the time of Abá Yazíd (Báyazíd), they invited to become a Moslem; and how he answered them.
  • بود گبری در زمان بایزید  ** گفت او را یک مسلمان سعید 
  • There was a certain infidel in the time of Báyazíd: a blessed Moslem said to him,