English    Türkçe    فارسی   

5
3956-3965

  • در دلم زین خنده ظنی اوفتاد  ** راستی گو عشوه نتوانیم داد 
  • From this laughter a suspicion has come into my heart: tell the truth, thou canst not cajole me.

  • ور خلاف راستی بفریبیم  ** یا بهانه‌ی چرب آری تو به دم 
  • And if thou deceive me with falsehoods or idly utter glib excuses,

  • من بدانم در دل من روشنیست  ** بایدت گفتن هر آنچ گفتنیست 
  • I shall know, (for) there is light in my heart: thou must tell everything that ought to be told.

  • در دل شاهان تو ماهی دان سطبر  ** گرچه گه گه شد ز غفلت زیر ابر 
  • Know that in the heart of kings there is a mighty moon, though sometimes it is overclouded by forgetfulness.

  • یک چراغی هست در دل وقت گشت  ** وقت خشم و حرص آید زیر طشت  3960
  • In the heart there is a lamp with which one goes about (as a rule); at times of anger and concupiscence it is put under the basin.

  • آن فراست این زمان یار منست  ** گر نگویی آنچ حق گفتنست 
  • That clairvoyance accompanies me just now: unless thou tell that which ’tis thy duty to tell,

  • من بدین شمشیر برم گردنت  ** سود نبود خود بهانه کردنت 
  • I will sever thy neck with this scimitar: evasion will not avail thee at all.

  • ور بگویی راست آزادت کنم  ** حق یزدان نشکنم شادت کنم 
  • And if thou tell the truth, I will set thee free: I will not violate the duty I owe to God, I will make thee glad.”

  • هفت مصحف آن زمان برهم نهاد  ** خورد سوگند و چنین تقریر داد 
  • At the same moment he placed seven Qur’áns one on the top of another and swore an oath and thus confirmed (his promise).

  • فاش کردن آن کنیزک آن راز را با خلیفه از زخم شمشیر و اکراه خلیفه کی راست گو سبب این خنده را و گر نه بکشمت 
  • How the girl disclosed the secret to the Caliph in fear of (having her head cut off by) a blow of the sword, and how she was forced (to speak) by the Caliph (who said), “Give a true account of the cause of thy laughter or else I will kill thee.”

  • زن چو عاجز شد بگفت احوال را  ** مردی آن رستم صد زال را  3965
  • When the woman became (found herself) helpless, she related what had happened (concerning) the manliness of that Rustam who was the son of a hundred Záls.