لاجرم أشفقن منها جملهشان ** کند شد ز آمیز حیوان حملهشان
Hülâsa onların hepsi Tanrı emanetini yüklenmekten korktular, çekindiler. Fakat hayvanla karışınca bu çekinmeleri, bu çalışmaları körleşti, neticesiz bir hale geldi!
گفته بیزاریم جمله زین حیات ** کاو بود با خلق حی با حق موات
“Hepimiz de halkla diri, Hak’la ölü bir hale gelen bu hayattan bîzarız” dediler.
چون بماند از خلق گردد او یتیم ** انس حق را قلب میباید سلیم
Birisi, anası babası öldü mü yetim olur. Hak’la ünsiyet için kalb-i selim gerek!
چون ز کوری دزد دزدد کالهای ** میکند آن کور عمیا نالهای2375
Hırsız, bir körden bir kumaş çaldı mı kör, bilmeden feryada başlar.
تا نگوید دزد او را کان منم ** کز تو دزدیدم که دزد پر فنم
Fakat hırsız ona “Senin malını ben çaldım, ben hilebaz bir hırsızım” demedikçe,
کی شناسد کور دزد خویش را ** چون ندارد نور چشم و آن ضیا
Kör, hırsızı nereden bilecek? Gözünün nuru, gözünün ışığı yok ki!
چون بگوید هم بگیر او را تو سخت ** تا بگوید او علامتهای رخت
Ama sesini duydun mu onu sımsıkı tut, koy verme de çaldığı şeyleri söylet.
پس جهاد اکبر آمد عصر دزد ** تا بگوید که چه دزدیده است مزد