-
بر رسول حق فسونها خواندند ** رخش دستان و حیل میراندند
- Halk Peygamber’e masallar okumakta; yalan dolan atını sürmekteydiler.
-
آن رسول مهربان رحم کیش ** جز تبسم جز بلی ناورد پیش
- O merhametli, şefkatli Peygamber gülümseyerek ancak “Peki” diyebildi.
-
شکرهای آن جماعت یاد کرد ** در اجابت قاصدان را شاد کرد 2850
- O cemaatin teşekkür edilmesi icap eden işlerini anladı, icabet edeceğini söyleyerek haber getirenleri sevindirdi.
-
مینمود آن مکر ایشان پیش او ** یک به یک ز آن سان که اندر شیر مو
- Onların hileleri gözünün önünde görünüp duruyor, o hileleri süt içinde kıl görür gibi birer, birer görüyordu.
-
موی را نادیده میکرد آن لطیف ** شیر را شاباش میگفت آن ظریف
- Fakat o lütuf sahibi Peygamber, kılı görmemezlikten geliyor, o zarif kimse sütü övüyordu..
-
صد هزاران موی مکر و دمدمه ** چشم خوابانید آن دم ز ان همه
- Yüz binlerce hile ve hud’a kıllarına o an gözünü yummuştu.
-
راست میفرمود آن بحر کرم ** بر شما من از شما مشفقترم
- O kerem denizi doğru buyurmuştu: “Ben, sizi, sizden ziyade esirgerim,
-
من نشسته بر کنار آتشی ** با فروغ و شعلهی بس ناخوشی 2855
- Ben âdeta dehşetli surette alevlenmiş, yalınlanmış bir ateşin kıyısına oturmuş bir adama benzerim.
-
همچو پروانه شما آن سو دوان ** هر دو دست من شده پروانه ران
- Siz pervane gibi o tarafa koşuyorsunuz. Ben de iki elimle pervane koymaktayım”
-
چون بر آن شد تا روان گردد رسول ** غیرت حق بانگ زد مشنو ز غول
- Münafıkların dileği üzerine Peygamber, o tarafa yürüyünce Allah gayreti haykırdı: “Gul sesini dinleme,