English    Türkçe    فارسی   

2
497-506

  • کافر و مومن خدا گویند لیک ** در میان هر دو فرقی هست نیک‏
  • Kâfir de Allah der, mümin de. Fakat ikisinin arasında adamakıllı fark var.
  • آن گدا گوید خدا از بهر نان ** متقی گوید خدا از عین جان‏
  • O yoksul, ekmek için Allah der, haramdan çekinense candan, gönülden.
  • گر بدانستی گدا از گفت خویش ** پیش چشم او نه کم ماندی نه پیش‏
  • Eğer yoksul, söylediği sözü bilseydi, gözünde ne az kalırdı ne çok!
  • سالها گوید خدا آن نان خواه ** همچو خر مصحف کشد از بهر کاه‏ 500
  • Ekmek isteyen yıllardır Allah der, fakat saman için Mushaf taşıyan eşeğe benzer.
  • گر بدل در تافتی گفت لبش ** ذره ذره گشته بودی قالبش‏
  • Dudağındaki gönlünden doğsa, gönlünü aydınlatsaydı bedeni zerre zerre olurdu.
  • نام دیوی ره برد در ساحری ** تو به نام حق پشیزی می‏بری‏
  • Şeytan’ın adı büyü yapmaya yara, sen de Allah adıyla mangır elde edersin!
  • خاریدن روستایی در تاریکی شیر را به گمان آن که گاو اوست
  • Köylünün karanlıkta öküz sanıp aslanı okşaması
  • روستایی گاو در آخر ببست ** شیر گاوش خورد و بر جایش نشست‏
  • Köylünün biri, öküzünü ahıra bağlamıştı. Aslan gelip öküzü yedi, yerine geçip oturdu.
  • روستایی شد در آخر سوی گاو ** گاو را می‏جست شب آن کنج کاو
  • Köylü geceleyin ahıra gidip köşeye, bucağa el atarak öküzü aramaya koyuldu.
  • دست می‏مالید بر اعضای شیر ** پشت و پهلو گاه بالا گاه زیر 505
  • Elini aslana sürmekte, sırtını yağrısını yukarı aşağı okşamaktaydı.
  • گفت شیر ار روشنی افزون شدی ** زهره‏اش بدریدی و دل خون شدی‏
  • Aslan “ Aydınlık olaydı ödü patlar, yüreği kan kesilirdi.