-
محتشم چون عاریت را ملک دید ** پس بر آن مال دروغین می‌طپید
- Ahmak da eğreti malı kendisinin sanır da onun üstüne titrer. Hay aşağılık adam hay!
-
خواب می‌بیند که او را هست مال ** ترسد از دزدی که برباید جوال 2640
- Uykuda kendisini mal sahibi görür, çuvalını hırsız çalacak diye korkar!
-
چون ز خوابش بر جهاند گوش‌کش ** پس ز ترس خویش تسخر آیدش
- Fakat kulağı çekildi de uyandı mı kendi korkusuyla kendisi alay eder.
-
همچنان لرزانی این عالمان ** که بودشان عقل و علم این جهان
- Bu cihanın aklına, bu âlemin bilgisine sahip olan âlimlerin korkusu da buna benzer.
-
از پی این عاقلان ذو فنون ** گفت ایزد در نبی لا یعلمون
- Hünerlere, fenlere sahip olan bu akıllılara Allah Kur’an’ da “ Onlar bir şey bilmezler” dedi.
-
هر یکی ترسان ز دزدی کسی ** خویشتن را علم پندارد بسی
- Her biri kendisinde bilgi var zannına kapılır da birisi çalacak diye korkuya düşer.
-
گوید او که روزگارم می‌برند ** خود ندارد روزگار سودمند 2645
- Zamanımı alıyorlar der. Hâlbuki bir fayda, bir kâr elde eden kişinin zamanı zaten onda yok!
-
گوید از کارم بر آوردند خلق ** غرق بی‌کاریست جانش تابه حلق
- Halk beni işimden, gücümden alıkoydu der ama canı, ta boğazına kadar işsizliğe, güçsüzlüğe dalmıştır!
-
عور ترسان که منم دامن کشان ** چون رهانم دامن از چنگالشان
- Çıplak adam elbisemi sürüyüp duruyorum; eteğimi, onların pençesinden nasıl kurtaracağım der!
-
صد هزاران فضل داند از علوم ** جان خود را می‌نداند آن ظلوم
- Âlim de, bilgilerin yüz binlerce çeşidini bilirde zalim herif, kendisini bilmez.