English    Türkçe    فارسی   

4
1550-1559

  • راه نزدیک و بماندم سخت دیر ** سیر گشتم زین سواری سیرسیر 1550
  • Yol yakın... Fakat ben pek geç kaldım. Bu binicilikten adamakıllı usandım artık!
  • سرنگون خود را از اشتر در فکند ** گفت سوزیدم ز غم تا چندچند
  • Bu sözleri söyleyip kendisini deveden fırlattı attı, niceye bir dertten yanıp yakılacağım, yandım artık, dedi!
  • تنگ شد بر وی بیابان فراخ ** خویشتن افکند اندر سنگلاخ
  • Ona o geniş ova daracık bir hale geldi... Kendisini bir taşlığa atıverdi!
  • آنچنان افکند خود را سخت زیر ** که مخلخل گشت جسم آن دلیر
  • Hem de öyle bir attı ki o yiğidin bedeni ezildi...
  • چون چنان افکند خود را سوی پست ** از قضا آن لحظه پایش هم شکست
  • Kendisini yere öyle bir fırlattı ki kazara ayağı da kırıldı!
  • پای را بر بست و گفتا گو شوم ** در خم چوگانش غلطان می‌روم 1555
  • Ayağını bağladı, top olurum da dedi, onun çevgânının önüne düşer, yuvarlanarak giderim!
  • زین کند نفرین حکیم خوش‌دهن ** بر سواری کو فرو ناید ز تن
  • İşte güzel sözlü hakîm, tenden inmeyen atlıya bu yüzden lânet etmiştir.
  • عشق مولی کی کم از لیلی بود ** گوی گشتن بهر او اولی بود
  • Allah aşkı, hiç Leylâ’nın aşkından az değersiz olur mu? Ona top olmak elbette daha doğru, daha yerinde!
  • گوی شو می‌گرد بر پهلوی صدق ** غلط غلطان در خم چوگان عشق
  • Top ol da doğruluk yanına yat, aşk çevgâniyle yuvarlanarak git!
  • کین سفر زین پس بود جذب خدا ** وان سفر بر ناقه باشد سیر ما
  • Çünkü bu yolculuk, binekten indikten sonra Allah çekişiyle olur... Halbuki önceki gidişimiz, deveyle idi!