-
این مگیر از فرع این از اصل گیر ** بر کمان کم زن که از بازوست تیر
- Bunu feri’den sanma, asıldandır bu... Yaya pek kabahat bulma, oku atan koldur.
-
ما رمیت اذ رمیت ابتلاست ** بر نبی کم نه گنه کان از خداست 1725
- “Attığın vakit sen atmadın” ayeti bir iptilâdır... Fakat Peygambere de pek günah bulma; bu iş Allah’tandır!
-
آب از سر تیره است ای خیره‌خشم ** پیشتر بنگر یکی بگشای چشم
- “A gözü kamaşmış adam, su baştan bulanıktır... Gözünü bir iyice aç da işin önüne bak!” dedi.
-
شد ز خشم و غم درون بقعه‌ای ** سوی شه بنوشت خشمین رقعه‌ای
- Köle kızgınlıkla, dertle bir bucağa çekildi, padişaha kızgınlığını bildirir bir mektup yazdı.
-
اندر آن رقعه ثنای شاه گفت ** گوهر جود و سخای شاه سفت
- Mektupta padişahı övdü... Onun cömertlik incilerini deldi!
-
کای ز بحر و ابر افزون کف تو ** در قضای حاجت حاجات‌جو
- “Ey avucu, hacetler isteyeni hacetini vermede denizden de cömert olan, buluttan da cömert olan!
-
زانک ابر آنچ دهد گریان دهد ** کف تو خندان پیاپی خوان نهد 1730
- Çünkü bulut verir ama ağlaya ağlaya verir... Hâlbuki senin elin, gülerek biteviye sofralar yayar” dedi.
-
ظاهر رقعه اگر چه مدح بود ** بوی خشم از مدح اثرها می‌نمود
- Mektubun zahiri medihti ama o medihlerden kızgınlığının kokusu duyuluyordu.
-
زان همه کار تو بی‌نورست و زشت ** که تو دوری دور از نور سرشت
- Senin işin de tıpkı onun işi gibi nursuz ve çirkin... Çünkü sen, yaradılış nurundan uzaksın, uzak!
-
رونق کار خسان کاسد شود ** هم‌چو میوه‌ی تازه زو فاسد شود
- Bayağı kişilerin işi kesatlıdır... Taze meyve gibi o, çabucak bozulur, çürür!