-
قوم گفتند ای امیر افزون مگو ** چیست حجت بر فزون‌جویی تو
- Kavim “ey emîr... Çok söyleme; üstün olduğunu iddia ediyorsun, delilin nedir?” dediler.
-
در زمان ابری برآمد ز امر مر ** سیل آمد گشت آن اطراف پر
- Derhal Allah’ın kahır emri ile gökyüzünde bir bulut peydahlandı. Sel bastı, bütün o civarı kapladı.
-
رو به شهر آورد سیل بس مهیب ** اهل شهر افغان‌کنان جمله رعیب
- O pek korkunç sel şehre yüz tuttu... Şehirliler feryat ederek korkudan kaçışmaya başladılar.
-
گفت پیغامبر که وقت امتحان ** آمد اکنون تا گمارد گردد عیان 2790
- Sınama zamanı gelmişti... Şüphenin kalkacağı hakikatin apaçık ortaya çıkacağı zamandı. Peygamber dedi ki:
-
هر امیری نیزه‌ی خود در فکند ** تا شود در امتحان آن سیل‌بند
- Her bey mızrağını atsın da şu sel dursun! Beyliğinizi bir sınayalım! Hepsi mızraklarını attılar.
-
پس قضیب انداخت در وی مصطفی ** آن قضیب معجز فرمان روا
- Mustafa’da elindeki sopayı, o buyruklar yürüten inanmayanları âciz bırakan sopayı attı.
-
نیزه‌ها را هم‌چو خاشاکی ربود ** آب تیز سیل پرجوش عنود
- O coşkun inatçı ve şiddetli sel, bütün o mızrakları saman çöpü gibi önüne katıp sürükledi.
-
نیزه‌ها گم گشت جمله و آن قضیب ** بر سر آب ایستاده چون رقیب
- Bütün mızraklar kayboldu... Sopaysa bir gözcü gibi suyun üstünde duruyordu!
-
ز اهتمام آن قضیب آن سیل زفت ** روبگردانید و آن سیلاب رفت 2795
- O sopanın himmetiyle o şiddetli sel, şehirden yüz çevirdi, başka bir tarafa akıp gitti.
-
چون بدیدند از وی آن امر عظیم ** پس مقر گشتند آن میران ز بیم
- Bu büyük işi gören Arap beyleri, korkularından hep Mustafa’nın beyliğini tasdik ettiler.