-
کی رسد مر بنده را که با خدا ** آزمایش پیش آرد ز ابتلا
- Kulun, iptilalara düşerek Allah’ı sınaması hiç yaraşır mı?
-
بنده را کی زهره باشد کز فضول ** امتحان حق کند ای گیج گول 360
- A nadan, a budala, kulun ne haddi vardır ki edepsizliğe kalkışıp Allah’ı sınamaya girişsin?
-
آن خدا را می‌رسد کو امتحان ** پیش آرد هر دمی با بندگان
- Sınama Allah’a yaraşır... O, kullarını her an sınar durur.
-
تا به ما ما را نماید آشکار ** که چه داریم از عقیده در سرار
- Bu sınamayla da içimizde gizlediğimiz inanışlarımızı bize apaçık gösterir.
-
هیچ آدم گفت حق را که ترا ** امتحان کردم درین جرم و خطا
- Âdem, bu suçla, bu hata ile Hakk’ı sınadım dedi mi hiç?
-
تا ببینم غایت حلمت شها ** اه کرا باشد مجال این کرا
- “Padişahım, senin hilmin nereye kadardır? Onu görmek istedim” gibi bir söz söyledi mi hiç? Ah, bu mecal kimde var, kimde?
-
عقل تو از بس که آمد خیره‌سر ** هست عذرت از گناه تو بتر 365
- Senin aklın şaşmış, pek sersemlemişsin... özrün günahından beter!
-
آنک او افراشت سقف آسمان ** تو چه دانی کردن او را امتحان
- Gök kubbeyi yücelteni sınamak ha! Sen, bunu ne bilirsin ki?
-
ای ندانسته تو شر و خیر را ** امتحان خود را کن آنگه غیر را
- A hayrı, şerri bilmeyen, sen kendini sına, başkasını değil!
-
امتحان خود چو کردی ای فلان ** فارغ آیی ز امتحان دیگران
- Kendini sınadın mı başkalarını sınamadanvazgeçersin.