-
باد با حرفم سخنها می‌دهد ** سنگ و کوهم فهم اشیا می‌دهد 970
- Rüzgâr, bana söz söyler... Taş ve dağ, eşyanın hakikatini anlatır!
-
گاه طفلم را ربوده غیبیان ** غیبیان سبز پر آسمان
- Gâh olur gayb erleri, gökyüzünün yeşil kanatlı melekleri çocuğumu kaparlar!
-
از کی نالم با کی گویم این گله ** من شدم سودایی اکنون صد دله
- Kime ağlayıp sızlanayım... Kime şikâyet edeyim? Yüzlerce gönülle sevdalara kapılanlara döndüm şimdi.
-
غیرتش از شرح غیبم لب ببست ** این قدر گویم که طفلم گم شدست
- O çocuğun gayreti, gayb sırlarını söyletmiyor, ağzımı yumuyor benim... Şu kadar söyleyeyim: Çocuğum kayboldu!
-
گر بگویم چیز دیگر من کنون ** خلق بندندم به زنجیر جنون
- Fakat şimdi başka bir şey söylesem halk, beni delirdi sanır, zincirlere vurur!”
-
گفت پیرش کای حلیمه شاد باش ** سجده‌ی شکر آر و رو را کم خراش 975
- İhtiyar dedi ki: “Halime, şad ol... Şükür secdesine kapan, yüzünü pek yırtma.
-
غم مخور یاوه نگردد او ز تو ** بلک عالم یاوه گردد اندرو
- Gam yeme... O kaybolmaz, belki bütün âlem onda kaybolur!
-
هر زمان از رشک غیرت پیش و پس ** صد هزاران پاسبانست و حرس
- Her an onun önünde, ardında yüzbinlerce gözcü bekçi var; onu korurlar.
-
آن ندیدی کان بتان ذو فنون ** چون شدند از نام طفلت سرنگون
- Görmedin mi? O hünerli putlar, çocuğun adını duyunca nasıl yerlere kapandılar, secde ettiler!
-
این عجب قرنیست بر روی زمین ** پیر گشتم من ندیدم جنس این
- Bu devir yeryüzünde acayip bir devir... Ben ihtiyarladım gittim de buna benzer bir şey görmedim.