-
دارم ایمان که آن ز جمله برترست ** بس لطیف و با فروغ و با فرست
- İmanım var ki o,herkesten yüce,pek latif,pek nurlu.
-
مؤمن ایمان اویم در نهان ** گرچه مهرم هست محکم بر دهان
- Ağzım adamakıllı mühürlü,iman edemem ama gizliden gizliye onun imanına müminim.
-
باز ایمان خود گر ایمان شماست ** نه بدان میلستم و نه مشتهاست
- Yok..eğer sizin imanınız,imansa ona ne meylim var,ne iştiham.
-
آنک صد میلش سوی ایمان بود ** چون شما را دید آن فاتر شود
- İmana yüzlerce meyli olan,sizi gördü mü soğur,kesilir.
-
زانک نامی بیند و معنیش نی ** چون بیابان را مفازه گفتنی 3365
- Çünkü sizin imanınızdan adam,yalnız bir ad görür,manası yoktur.Nasıl olur da çöle kurtuluş yeri denir?
-
عشق او ز آورد ایمان بفسرد ** چون به ایمان شما او بنگرد
- Sizin imanınıza bakan kişinin imana olan sevgisi soğur gider.
-
حکایت آن مذن زشت آواز کی در کافرستان بانگ نماز داد و مرد کافری او را هدیه داد
- Sesi çirkin müezzinin,kafir ülkesinde ezan okuması ve bir kafirin ona hediye vermesi
-
یک مذن داشت بس آواز بد ** در میان کافرستان بانگ زد
- Bir müezzin vardı,sesi pek çirkindi.Kafir ülkesinde ezan okurdu.
-
چند گفتندش مگو بانگ نماز ** که شود جنگ و عداوتها دراز
- Ezan okuma,savaş çıkar,düşmanlık uzar dedilerse de.
-
او ستیزه کرد و پس بی‌احتراز ** گفت در کافرستان بانگ نماز
- İnat etti,pervasızca o kafir ülkesinde ezan okumaya koyuldu.
-
خلق خایف شد ز فتنه‌ی عامه‌ای ** خود بیامد کافری با جامه‌ای 3370
- Halk,umumi bir kargaşalıktan korkarken bir de baktılar,elinde bir elbise,kafirin biri çıka geldi.