-
زود مهمان جست و گفت این زن بهل ** موزه دارم غم ندارم من ز گل 3665
- Konuk, bu sözleri duyunca hemen sıçrayıp dedi ki: Kadın bırak beni. Ayakkabımı ver benim, çamurdan korkum yok.
-
من روان گشتم شما را خیر باد ** در سفر یک دم مبادا روح شاد
- Ben gidiyorum, Allah size hayırlar versin. Yolculukta can, bir an bile eğlenmez.
-
تا که زوتر جانب معدن رود ** کین خوشی اندر سفر ره‌زن شود
- Yolcu, derhal geldiği yere dönmeli. Bir yerde kalıp eğlenmek, yol keser.
-
زن پشیمان شد از آن گفتار سرد ** چون رمید و رفت آن مهمان فرد
- Kadın, o soğuk sözü söylediğine pişman oldu. Çünkü o eşsiz mihman ürküp yola düşüyordu.
-
زن بسی گفتش که آخر ای امیر ** گر مزاحی کردم از طیبت مگیر
- Kadın, lütfen, hoş gör, ben şaka olsun diye söyledim deyip.
-
سجده و زاری زن سودی نداشت ** رفت و ایشان را در آن حسرت گذاشت 3670
- Secdeler etti, bir hayli yalvarıp sızlandı ama fayda etmedi. Konuk, yola düşüp bunları hasret bıraktı.
-
جامه ازرق کرد زان پس مرد و زن ** صورتش دیدند شمعی بی‌لگن
- Bu yüzden adam da yasa battı, kadın da. Çünkü artık o konuğun yüzünü, leğendeki akisten değil, kendi yüzünden görmüşlerdi.
-
می‌شد و صحرا ز نور شمع مرد ** چون بهشت از ظلمت شب گشته فرد
- Konuk gitmede, ova, konuğun miriyle cennet gibi aydınlanmadaydı.
-
کرد مهمان خانه خانه‌ی خویش را ** از غم و از خجلت این ماجرا
- Adam, bundan sonra bu işin derdinden utancından evini konuk evi haline soktu.
-
در درون هر دو از راه نهان ** هر زمان گفتی خیال میهمان
- Fakat kadının gönlünde de, erkeğin gönlünde de o konuğun hayali, her an derdi ki: