بر امید وعده‌ی هاتف که گنج ** یابد اندر مصر بهر دفع رنج 4245
Sıkıntısını gidermek için hatifin vadine ümitlenerek Mısır’a gitti.
در فلان کوی و فلان موضع دفین ** هست گنجی سخت نادر بس گزین
Hatif, falan mahallede falan yerde gömülü pek nadir, pek değerli bir define var demişti.
لیک نفقه‌ش بیش و کم چیزی نماند ** خواست دقی بر عوام‌الناس راند
Oraya kadar gitti ama az çok, hiçbir geçinecek parası pulu kalmadı. Halktan dilencilik etmeye niyet etti.
لیک شرم و همتش دامن گرفت ** خویش را در صبر افشردن گرفت
Fakat yüzü tutmuyor, utanıyordu. Sabretti, üzülüp durdu.
باز نفسش از مجاعت بر طپید ** ز انتجاع و خواستن چاره ندید
Derken yine açlıktan kıvranmaya başladı. Dilencilikten başka bir çaresi kalmadı.
گفت شب بیرون روم من نرم نرم ** تا ز ظلمت نایدم در کدیه شرم 4250
Dedi ki: Geceleyin yavaş, yavaş çıkarım: karanlıktan görünmem de o suretle dilenirim.
هم‌چو شبکوکی کنم شب ذکر و بانگ ** تا رسد از بامهاام نیم دانگ
Gece kuşu gibi geceleri Tanrı’yı zikrederim, elbette bir kapıdan yarım dirhem bir şey elde ederim.
اندرین اندیشه بیرون شد بکوی ** واندرین فکرت همی شد سو به سوی
Bu düşünceyle dışarı çıkıp mahallelere düştü; bu düşünceyle taraf, taraf gezmeye başladı.
یک زمان مانع همی‌شد شرم و جاه ** یک زمانی جوع می‌گفتش بخواه
Bir zaman utangaçlığı, mevkii mani oluyor, bir zaman da açlık, kendisine hadi, iste diyordu.
پای پیش و پای پس تا ثلث شب ** که بخواهم یا بخسپم خشک‌لب
Gecenin üçte biri geçinceye kadar isteyeyim mi, yoksa dudaklarım kuru bir halde uyuyayım mı, diye bir ayağını ileri atmada bir ayağını geriye çekmedeydi.
رسیدن آن شخص به مصر و شب بیرون آمدن به کوی از بهر شبکوکی و گدایی و گرفتن عسس او را و مراد اوحاصل شدن از عسس بعد از خوردن زخم بسیار و عسی ان تکرهوا شیا و هو خیر لکم و قوله تعالی سیجعل الله بعد عسر یسرا و قوله علیه‌السلام اشتدی ازمة تنفرجی و جمیع القرآن و الکتب المنزلة فی تقریر هذا
Adam Mısır’a vardı, geceleyin dilenmek üzere sokağa çıktı. Bekçi, adamı tuttu. Adam, bekçiden bir hayli dayak yedikten sonra muradına nail oldu. “Öyle şeyler vardır ki onları hoş görmezsiniz ama size hayırlıdır.” Ulu Tanrı, “Tanrı güçlükten sonra insana kolaylık ihsan eder” ve “Şüphe yok ki güçlükle beraber bir de kolaylık vardır” buyurmuştur. Peygamber aleyhisselam da “Ey eziyet ve zahmet, şiddetlen, açılırsın” demiştir. Bütün Kur’an ve gökten inen kitaplar, bunu anlatır.