-
اهل دیوان بر عسس طعنه زدند ** که چرا دزدان کنون انبه شدند
- Divan ehli, bekçiyi kınamışlar, neden hırsızlar bu zaman çoğaldılar?
-
انبهی از تست و از امثال تست ** وا نما یاران زشتت را نخست 4270
- Bu çokluk senin ve senin gibilerin yüzünden. Önce çirkin ve pis arkadaşlarını göster.
-
ورنه کین جمله را از تو کشم ** تا شود آمن زر هر محتشم
- Yoksa hepsinin öcünü senden alırız. Bu suretle her mal sahibinin altını da emin olsun demişlerdi.
-
گفت او از بعد سوگندان پر ** که نیم من خانه‌سوز و کیسه‌بر
- Adam ağız dolusu yeminlerden sonra ben ne ev yakan birisiyim, ne yankesici.
-
من نه مرد دزدی و بیدادیم ** من غریب مصرم و بغدادیم
- Ben ne hırsızım, ne zalim. Ben Mısır’da garip bir Bağdatlıyım dedi.
-
بیان این خبر کی الکذب ریبة والصدق طمانینة
- ”Yalan insana şüphe verir, doğruysa inanç” hadisi
-
قصه‌ی آن خواب و گنج زر بگفت ** پس ز صدق او دل آن کس شکفت
- Rüyasını, rüyada hatifin kendisine bir define haber verdiğini söyledi. Bekçinin gönlü rahatlaştı, adamın doğru söylediğini anladı.
-
بوی صدقش آمد از سوگند او ** سوز او پیدا شد و اسپند او 4275
- Yemininden doğruluk kokusu gelmekteydi. Sözünden, içinin çörekotu gibi yandığı anlaşılıyordu.
-
دل بیارامد به گفتار صواب ** آنچنان که تشنه آرامد به آب
- Gönül doğru sözden huzur ve sükun bulur, susuzun suyla hararetini teskin etmesi gibi.
-
جز دل محجوب کو را علتیست ** از نبیش تا غبی تمییز نیست
- Ancak bir illete tutulmuş olan mahcup gönül, doğruyu anlamaz. O, peygamberlerle ahmak bir adamı bile ayırdedemez.
-
ورنه آن پیغام کز موضع بود ** بر زند بر مه شکافیده شود
- Yoksa mahallinden kopup gelen o haber, aya bile gelse onu ikiye böler.