-
اندرون خویش استغنا بدید ** گشت طغیانی ز استغنا پدید
- Bu yüzden şehzadenin gönlünde bir istiğna belirdi, bu istiğnadan da bir azgınlık peydahlandı.
-
که نه من هم شاه و هم شه‌زاده‌ام ** چون عنان خود بدین شه داده‌ام
- Dedi ki: Ben de padişah ve şehzade değil miyim? Nasıl oldu da yularımı bu padişaha verdim?
-
چون مرا ماهی بر آمد با لمع ** من چرا باشم غباری را تبع 4765
- Bana parıldayıp duran bir ay doğdu artık.. Neden toza, toprağa tâbi olayım?
-
آب در جوی منست و وقت ناز ** ناز غیر از چه کشم من بی‌نیاز
- Su, arkımda akmada, naz vakti. Kimseye niyazım yok, artık neden başkasının nazını çekeyim?
-
سر چرا بندم چو درد سر نماند ** وقت روی زرد و چشم تر نماند
- Başımın ağrısı kalmadı. Neden başımı bağlıyayım? Yüzümün sarardığı, gözümün yaşardığı çağ geçti.
-
چون شکرلب گشته‌ام عارض قمر ** باز باید کرد دکان دگر
- Yüzüm ay gibi parladı, dudaklarım şekere döndü. Artık yeni ve başka bir dükkân açmam gerek.
-
زین منی چون نفس زاییدن گرفت ** صد هزاران ژاژ خاییدن گرفت
- Bu benlikle nefsi gelişti, vesveseler doğmaya başladı. Yüz binlerce abes şeyler gevelemeye başladı.
-
صد بیابان زان سوی حرص و حسد ** تا بدان‌جا چشم بد هم می‌رسد 4770
- O makamdan hırs ve hasedin bulunduğu yere kadar yüzlerce çöl, yüzlerce ova vardır. Fakat kem göz, ta oraya gelip çatmadaydı.
-
بحر شه که مرجع هر آب اوست ** چون نداند آنچ اندر سیل و جوست
- Her suyun dönüp gittiği yer olan padişahın denizi, nasıl olur da selde, ırmakta bulunanı bilmez?
-
شاه را دل درد کرد از فکر او ** ناسپاسی عطای بکر او
- Onun el dokunmamış fikrinde doğmuş olan küfran yüzünden padişahın gönlü dertlendi.