-
چون درون خود بدید آن خوش‌پسر ** از سیه‌کاری خود گرد و اثر 4780
- O güzelim şehzade, yaptığı kötülüğün eserini derhal içinde duydu.
-
از وظیفه‌ی لطف و نعمت کم شده ** خانه‌ی شادی او پر غم شده
- O lütuf ve nimet vazifesi azaldı. Neşe yurdu gamla doldu.
-
با خود آمد او ز مستی عقار ** زان گنه گشته سرش خانه‌ی خمار
- O şaraptan meydana gelen sarhoşluğu geçti, kendine geldi. O suç yüzünden başı, sarhoşluktao meydana gelen sersemliğe yurt kesildi.
-
خورده گندم حله زو بیرون شده ** خلد بر وی بادیه و هامون شده
- Buğday yedi, cennet elbiselerinden soyundu. Cennet, ona bir çöl oldu.
-
دید کان شربت ورا بیمار کرد ** زهر آن ما و منیها کار کرد
- O şerbetin, kendisini hastalandırdığını, o benlik zehirinin kendisine iyiden iyiye tesir ettiğini anladı.
-
جان چون طاوس در گل‌زار ناز ** هم‌چو چغدی شد به ویرانه‌ی مجاز 4785
- Naz gülistanında bir tavusa benzeyen canı, mecaz viranesinde bir baykuşa döndü.
-
هم‌چو آدم دور ماند او از بهشت ** در زمین می‌راند گاوی بهر کشت
- Adem gibi cennetten uzaklaştı. Ekin için yeryüzünde öküz gütmeye başladı.
-
اشک می‌راند او کای هندوی زاو ** شیر را کردی اسیر دم گاو
- Ey usta Hintli, aslanı öküz kuyruğuna esir ettin ha diye ağlamaya koyuldu.
-
کردی ای نفس بد بارد نفس ** بی‌حفاظی با شه فریادرس
- Ey soluğu soğuk nefis, feryada erişen padişaha vefasızlıkta bulundun ha.
-
دام بگزیدی ز حرص گندمی ** بر تو شد هر گندم او کزدمی
- Bir buğday için hırsa düştün, tuzak kurdun. Fakat tuzağa serptiğin her buğday tanesi, sana karşı bir akrep kesildi.