اندر آمد پیش پیغامبر ضریر ** کای نوابخش تنور هر خمیر 670
Peygamberin huzuruna bir kör geldi, ey her hamur teknesine ihsanda bulunan dedi.
ای تو میر آب و من مستسقیم ** مستغاث المستغاث ای ساقیم
Sen, sulara, yağmurlara hâkimsin, ben de susuzum, su istiyorum. Ey beni suvaran medet, medet!
چون در آمد آن ضریر از در شتاب ** عایشه بگریخت بهر احتجاب
Kör kapıdan aceleyle gelince Ayşe, görünmemek için derhal kaçtı.
زانک واقف بود آن خاتون پاک ** از غیوری رسول رشکناک
O temiz kadın, kıskanç peygamberin gayretini biliyordu.
هر که زیباتر بود رشکش فزون ** زانک رشک از ناز خیزد یا بنون
Kim daha güzelse kıskançlığı daha artıktır. Çünkü oğullarım, kıskançlık nazdan meydana gelir.
گنده‌پیران شوی را قما دهند ** چونک از زشتی و پیری آگهند 675
Kokmuş kocakarılar, çirkinliklerini, kartlıklarını bilirler de kocalarına kendi elleriyle genç kadın alırlar, kendi elleriyle kendilerine ortak getirirler.
چون جمال احمدی در هر دو کون ** کی بدست ای فر یزدانیش عون
İki âlemde de Ahmed’in güzelliği gibi güzellik mi var? Allah nuru, ona yardım etmede.
نازهای هر دو کون او را رسد ** غیرت آن خورشید صدتو را رسد
İki âlemin nazı da onda olacak elbet. Bu bakımdan kıskançlık da, güneşten yüz kat daha parlak olan ona yaraşır.
که در افکندم به کیوان گوی را ** در کشید ای اختران هم روی را