-
خفته بودستید تا اکنون شما ** که کنون جامه دریدیت از عزا 795
- Siz şimdiye kadar uyuyor muydunuz ki şimdi yas tutuyor, elbisenizi yırtıyorsunuz?
-
پس عزا بر خود کنید ای خفتگان ** زانک بد مرگیست این خواب گران
- Ey uykuya dalanlar, kendinize ağlayın! Çünkü bu ağır uyku, çok kötü bir ölüm.
-
روح سلطانی ز زندانی بجست ** جامه چه درانیم و چون خاییم دست
- Allah’ya mensup ruh, zindandan kurtuldu. Neden elbisenizi yırtalım, niçin elimizi ısırıp duralım?
-
چونک ایشان خسرو دین بوده‌اند ** وقت شادی شد چو بشکستند بند
- Onlar ,din sultanlarıydı. Bağı kırdıkları zaman onlara sevinç çağıdır.
-
سوی شادروان دولت تاختند ** کنده و زنجیر را انداختند
- Devlet saymanına uçup gittiler; tomruğu,zinciri çözüp attılar.
-
روز ملکست و گش و شاهنشهی ** گر تو یک ذره ازیشان آگهی 800
- O gün devlet günüdür, güzellik ve saltanat günüdür. Bir zerrecik anlasan, bilsen bunun böyle olduğunu tasdik edersin?
-
ور نه‌ای آگه برو بر خود گری ** زانک در انکار نقل و حشری
- Bilmiyor, anlamıyorsan yürü, kendine ağla. Çünkü göçmeyi mahşeri inkâr ediyorsun.
-
بر دل و دین خرابت نوحه کن ** که نمی‌بیند جز این خاک کهن
- Kendi harap dinine, harap gönlüne ağla ki bu eski topraktan başka bir şey görmüyor.
-
ور همی‌بیند چرا نبود دلیر ** پشتدار و جانسپار و چشم‌سیر
- Görüyorsa neden yiğitleşmiyor, Allah’ya dayanmıyor; neden gözü tok değil?
-
در رخت کو از می دین فرخی ** گر بدیدی بحر کو کف سخی
- Nerede yüzünde din şarabının verdiği nur? Denizi gördüysen hani cömert elin, avucun?