English    Türkçe    فارسی   

2
1147-1171

  • خود چه جنس شاه باشد مرغکی ** مشنوش گر عقل داری اندکی‏
  • How, indeed, should a petty bird be the congener of the King? Do not listen to him, if you have (even) a little understanding.
  • جنس شاه است او و یا جنس وزیر ** هیچ باشد لایق لوزینه سیر
  • Is he the King's or the Vizier's congener? Is garlic at all suitable to sweetmeat made with walnut kernels?
  • آن چه می‏گوید ز مکر و فعل و فن ** هست سلطان با حشم جویای من‏
  • (As for) his saying, from deceit and feint and artifice, ‘The King with his retinue is searching after me,’
  • اینت مالیخولیای ناپذیر ** اینت لاف خام و دام گول گیر 1150
  • Here's an absurd mad fancy for you, here's a vain boast and a snare to catch blockheads!
  • هر که این باور کند از ابلهی است ** مرغک لاغر چه در خورد شهی است‏
  • Any one who believes this—’tis because of (his) foolishness: how is a slender little bird fit for (friendship with) royalty?
  • کمترین جغد ار زند بر مغز او ** مر و را یاری‏گری از شاه کو
  • If the smallest owl should strike at his brain, where is succour for him from the King?”
  • گفت باز ار یک پر من بشکند ** بیخ جغدستان شهنشه بر کند
  • The falcon said, “If a single feather of mine be broken, the King of kings will uproot the (whole) owlery.
  • جغد چه بود خود اگر بازی مرا ** دل برنجاند کند با من جفا
  • What is an owl? Even if a falcon vex my heart and maltreat me,
  • شه کند توده به هر شیب و فراز ** صد هزاران خرمن از سرهای باز 1155
  • The King will heap up in every lowland and highland hundreds of thousands of stacks of falcons' heads.
  • پاسبان من عنایات وی است ** هر کجا که من روم شه در پی است‏
  • His favours keep watch over me; wherever I go, the King is (following) behind.
  • در دل سلطان خیال من مقیم ** بی‏خیال من دل سلطان سقیم‏
  • The phantasy of me is abiding in the King's heart: sick (would be) the King's heart without the phantasy of me.
  • چون بپراند مرا شه در روش ** می‏پرم بر اوج دل چون پرتوش‏
  • When the King bids me fly in His Way I fly up to the heart's zenith, like His beams.
  • همچو ماه و آفتابی می‏پرم ** پرده‏های آسمانها می‏درم‏
  • I fly as a moon and sun, I rend the curtains of the skies.
  • روشنی عقلها از فکرتم ** انفطار آسمان از فطرتم‏ 1160
  • The light of intellects is from my thought; the bursting forth of heaven (into existence) is from my original nature.
  • بازم و حیران شود در من هما ** جغد که بود تا بداند سر ما
  • I am a falcon, and (yet) the humá becomes lost in amazement at me: who is an owl, that it should know my secret?
  • شه برای من ز زندان یاد کرد ** صد هزاران بسته را آزاد کرد
  • For my sake the King bethought him of the prison (this world), and set free hundreds of thousands of those in bondage.
  • یک دمم با جغدها دمساز کرد ** از دم من جغدها را باز کرد
  • He made me familiar with the owls for a moment, and by means of my breath (words) he made the owls (to be) falcons.
  • ای خنک جغدی که در پرواز من ** فهم کرد از نیک بختی راز من‏
  • Oh, happy (is) the owl that in my (soaring) flight (towards God) had the good fortune to apprehend my mystery.
  • در من آویزید تا نازان شوید ** گر چه جغدانید شهبازان شوید 1165
  • Cling to me, that ye may become exultant (enjoying bliss), (and that) ye may become royal falcons, although ye are owls.
  • آن که باشد با چنان شاهی حبیب ** هر کجا افتد چرا باشد غریب‏
  • He that is dear to such a King—wheresoever he light, why should he be a stranger?
  • هر که باشد شاه دردش را دوا ** گر چو نی نالد نباشد بی‏نوا
  • Any one for whose pain the King is the remedy—though he wail like the reed (flute), he is not without plenty.
  • مالک ملکم نیم من طبل خوار ** طبل بازم می‏زند شه از کنار
  • I am the owner of the (spiritual) kingdom, I am not a lickspittle: the King is beating the falcon-drum for me from the shore.
  • طبل باز من ندای ارجعی ** حق گواه من به رغم مدعی‏
  • My falcon-drum is the call, ‘Return!’ God is my witness in despite of adversary.
  • من نیم جنس شهنشه دور از او ** لیک دارم در تجلی نور از او 1170
  • I am not a congener of the King of kings—far be it from Him!—but I have light from Him in (His) self-manifestation.
  • نیست جنسیت ز روی شکل و ذات ** آب جنس خاک آمد در نبات‏
  • Homogeneity is not in respect of form and essence: water becomes homogeneous with earth in the plant.