English    Türkçe    فارسی   

5
1809-1858

  • آن دغل‌کاری و دزدیهای او  ** و آن چو فرعونان انا و انای او 
  • (With all) his rascalities and thieveries and Pharaoh-like expressions of self-glorification.

  • چون بخواند نامه‌ی خود آن ثقیل  ** داند او که سوی زندان شد رحیل  1810
  • When that odious man reads his scroll, he knows that he is (virtually) on the road to prison.

  • پس روان گردد چو دزدان سوی دار  ** جرم پیدا بسته راه اعتذار 
  • Then he sets out, like robbers going to the gallows; his crime manifest, and the way (possibility) of excusing himself barred.

  • آن هزاران حجت و گفتار بد  ** بر دهانش گشته چون مسمار بد 
  • The thousands of bad pleas and (false) speeches (made during his life) have become like an evil nail (seal) on his mouth.

  • رخت دزدی بر تن و در خانه‌اش  ** گشته پیدا گم شده افسانه‌اش 
  • The stolen property has been discovered on his person and in his house: his (plausible) story has vanished.

  • پس روان گردد به زندان سعیر  ** که نباشد خار را ز آتش گزیر 
  • He sets out, therefore, to the prison of Hell; for thorns have no means of escape from (being burnt in) the fire.

  • چون موکل آن ملایک پیش و پس  ** بوده پنهان گشته پیدا چون عسس  1815
  • The angels that (formerly) were hidden, (whilst they walked) as custodians before and behind (him), have (now) become visible like policemen.

  • می‌برندش می‌سپوزندش به نیش  ** که برو ای سگ به کهدانهای خویش 
  • They take him along, prodding him with the goad and saying, “Begone, O dog, to thy own kennels!”

  • می‌کشد پا بر سر هر راه او  ** تا بود که بر جهد زان چاه او 
  • He drags his feet (lingers) on every road, that perchance he may escape from the pit (of Hell).

  • منتظر می‌ایستد تن می‌زند  ** در امیدی روی وا پس می‌کند 
  • He stands expectantly, keeping silence and turning his face backward in a (fervent) hope,

  • اشک می‌بارد چون باران خزان  ** خشک اومیدی چه دارد او جز آن 
  • Pouring tears like autumn rain. A mere hope—what has he except that?

  • هر زمانی روی وا پس می‌کند  ** رو به درگاه مقدس می‌کند  1820
  • (So) at every moment he is looking back and turning his face to the Holy Court (on high).

  • پس ز حق امر آید از اقلیم نور  ** که بگوییدش کای بطال عور 
  • Then from God in the realm of light comes the command— “Say ye to him, ‘O ne’er-do-well destitute (of merit),

  • انتظار چیستی ای کان شر  ** رو چه وا پس می‌کنی ای خیره‌سر 
  • What art thou expecting, O mine of mischief? Why art thou looking back, O giddy-headed man?

  • نامه‌ات آنست کت آمد به دست  ** ای خدا آزار و ای شیطان‌پرست 
  • Thy scroll (record) is that which came into thy hand, O offender against God and worshipper of the Devil.

  • چون بدیدی نامه‌ی کردار خویش  ** چه نگری پس بین جزای کار خویش 
  • Since thou hast seen the scroll of thy deeds, why dost thou look back? Behold the reward of thy works!

  • بیهده چه مول مولی می‌زنی  ** در چنین چه کو امید روشنی  1825
  • Why art thou tarrying in vain? Where is hope of light in such a (deep) pit as this?

  • نه ترا از روی ظاهر طاعتی  ** نه ترا در سر و باطن نیتی 
  • Neither outwardly hast thou any act of piety (to thy credit), nor inwardly and in thy heart an intention (to perform one);

  • نه ترا شبها مناجات و قیام  ** نه ترا در روز پرهیز و صیام 
  • No nightly orisons and vigils, no abstinence and fasting in the daytime;

  • نه ترا حفظ زبان ز آزار کس  ** نه نظر کردن به عبرت پیش و پس 
  • No holding thy tongue to avoid hurting any one, no looking earnestly forward and backward.

  • پیش چه بود یاد مرگ و نزع خویش  ** پس چه باشد مردن یاران ز پیش 
  • What is (meant by looking) forward? To think of thy own death and last agony. What is (meant by looking) backward? (To remember) the predecease of thy friends.

  • نه ترا بر ظلم توبه‌ی پر خروش  ** ای دغا گندم‌نمای جوفروش  1830
  • Thou hast (in thy record) no wailful penitence for thy injustice, O rogue who showest wheat and sellest barley.

  • چون ترازوی تو کژ بود و دغا  ** راست چون جویی ترازوی جزا 
  • Since thy scales were wrong and false, how shouldst thou require the scales of thy retribution to be right?

  • چونک پای چپ بدی در غدر و کاست  ** نامه چون آید ترا در دست راست 
  • Since thou wert a left foot (wert going to the left) in fraud and dishonesty, how should the scroll come into thy right hand?

  • چون جزا سایه‌ست ای قد تو خم  ** سایه‌ی تو کژ فتد در پیش هم 
  • Since retribution is (like) the shadow, accordingly thy shadow, O man of bent figure, falls crookedly before thee.’”

  • زین قبل آید خطابات درشت  ** که شود که را از آن هم کوز پشت 
  • (To him) from this quarter (Heaven) come (such) harsh words of rebuke that even the back of a mountain would be bowed by them.

  • بنده گوید آنچ فرمودی بیان  ** صد چنانم صد چنانم صد چنان  1835
  • The servant (of God) answers: “I am a hundred, hundred, hundred times as much as that which Thou hast declared.

  • خود تو پوشیدی بترها را به حلم  ** ورنه می‌دانی فضیحتها به علم 
  • Verily, in Thy forbearance Thou hast thrown a veil over worse things (than those mentioned); otherwise (Thou mightst have declared them, for) Thou knowest with Thy knowledge (all my) shameful deeds;

  • لیک بیرون از جهاد و فعل خویش  ** از ورای خیر و شر و کفر و کیش 
  • But, outside of my own exertion and action, beyond good and evil and religion and infidelity,

  • وز نیاز عاجزانه‌ی خویشتن  ** وز خیال و وهم من یا صد چو من 
  • And beyond my feeble supplication and the fancy and imagination of myself or a hundred like me,

  • بودم اومیدی به محض لطف تو  ** از ورای راست باشی یا عتو 
  • Beyond living righteously or behaving disobediently—I had a (great) hope in Thy pure lovingkindness.

  • بخشش محضی ز لطف بی‌عوض  ** بودم اومید ای کریم بی‌عوض  1840
  • I had hope in the pure bounty (flowing) from Thy spontaneous loving kindness, O Gracious Disinterested One.

  • رو سپس کردم بدان محض کرم  ** سوی فعل خویشتن می‌ننگرم 
  • I turn my face back to that pure grace: I am not looking towards my own actions.

  • سوی آن اومید کردم روی خویش  ** که وجودم داده‌ای از پیش بیش 
  • I turn my face towards that hope, for Thou hast given me existence older than of old.

  • خلعت هستی بدادی رایگان  ** من همیشه معتمد بودم بر آن 
  • Thou gavest (me) existence, free of cost, as a robe of honour: I have always relied upon that (generosity).”

  • چون شمارد جرم خود را و خطا  ** محض بخشایش در آید در عطا 
  • When he recounts his sins and trespasses, the Pure Bounty begins to show munificence,

  • کای ملایک باز آریدش به ما  ** که بدستش چشم دل سوی رجا  1845
  • Saying, “O angels, bring him back to Us, for his inward eye has (ever) been (turned) towards hope.

  • لاابالی وار آزادش کنیم  ** وآن خطاها را همه خط بر زنیم 
  • Like one who recks of naught, We will set him free and cancel all his trespasses.

  • لا ابالی مر کسی را شد مباح  ** کش زیان نبود ز غدر و از صلاح 
  • (To say) ‘I reck not’ is permitted to that One (alone) who loses nothing by perfidy and (gains nothing) by probity.

  • آتشی خوش بر فروزیم از کرم  ** تا نماند جرم و زلت بیش و کم 
  • We will kindle up a goodly fire of grace, in order that no sin and fault, great or small, may endure—

  • آتشی کز شعله‌اش کمتر شرار  ** می‌بسوزد جرم و جبر و اختیار 
  • Such a fire that the least spark of the flame thereof is consuming (all) sin and necessity and free-will.

  • شعله در بنگاه انسانی زنیم  ** خار را گلزار روحانی کنیم  1850
  • We will set fire to the tenement of Man and make the thorns (in it) a spiritual garden of roses.

  • ما فرستادیم از چرخ نهم  ** کیمیا یصلح لکم اعمالکم 
  • We have sent from the Ninth Sphere (the highest Heaven) the elixir (namely), He will rectify for you your actions.”

  • خود چه باشد پیش نور مستقر  ** کر و فر اختیار بوالبشر 
  • What in sooth is Adam's (Man's) sovereignty and power of choice beside the Light of the Everlasting Abode?

  • گوشت‌پاره آلت گویای او  ** پیه‌پاره منظر بینای او 
  • His speaking organ is a piece of flesh; the seat of his vision is a piece of fat;

  • مسمع او آن دو پاره استخوان  ** مدرکش دو قطره خون یعنی جنان 
  • The seat of his hearing consists of two pieces of bone; the seat of his (intellectual) perception is two drops of blood, that is to say, the heart.

  • کرمکی و از قذر آکنده‌ای  ** طمطراقی در جهان افکنده‌ای  1855
  • Thou art a little worm and art stuffed with filth; (yet) thou hast made a (great) display of pomp in the world.

  • از منی بودی منی را واگذار  ** ای ایاز آن پوستین را یاد دار 
  • Thou wert (originally composed) of seed: relinquish egoism! O Ayáz, keep in mind that sheepskin jacket!

  • قصه‌ی ایاز و حجره داشتن او جهت چارق و پوستین و گمان آمدن خواجه تاشانس را کی او را در آن حجره دفینه است به سبب محکمی در و گرانی قفل 
  • The Story of Ayáz and his having a chamber for his rustic shoon and sheepskin jacket; and how his fellow-servants thought he had a buried treasure in that room, because the door was so strong and the lock so heavy.

  • آن ایاز از زیرکی انگیخته  ** پوستین و چارقش آویخته 
  • Impelled by sagacity, Ayáz hung up his sheepskin jacket and rustic shoon.

  • می‌رود هر روز در حجره‌ی خلا  ** چارقت اینست منگر درعلا 
  • Every day he would go into the private chamber, (saying to himself), “These are thy shoon: do not regard thy (present) eminence.”