چون گذشت آن مجلس و خوان کرم ** دست او بگرفت و برد اندر حرم‌‌

قصه‌‌ی رنجور و رنجوری بخواند ** بعد از آن در پیش رنجورش نشاند

رنگ رو و نبض و قاروره بدید ** هم علاماتش هم اسبابش شنید

گفت هر دارو که ایشان کرده‌‌اند ** آن عمارت نیست ویران کرده‌‌اند

بی‌‌خبر بودند از حال درون ** أستعیذ الله مما یفترون‌‌ 105

دید رنج و کشف شد بر وی نهفت ** لیک پنهان کرد و با سلطان نگفت‌‌

رنجش از صفرا و از سودا نبود ** بوی هر هیزم پدید آید ز دود

دید از زاریش کو زار دل است ** تن خوش است و او گرفتار دل است‌‌

عاشقی پیداست از زاری دل ** نیست بیماری چو بیماری دل‌‌

علت عاشق ز علتها جداست ** عشق اصطرلاب اسرار خداست‌‌ 110