جان ز پیدایی و نزدیکی است گم ** چون شکم پر آب و لب خشکی چو خم‌‌

جان ز پیدایی و نزدیکی است گم ** چون شکم پر آب و لب خشکی چو خم‌‌ 1120

کی ببینی سرخ و سبز و فور را ** تا نبینی پیش از این سه نور را

لیک چون در رنگ گم شد هوش تو ** شد ز نور آن رنگها رو پوش تو

چون که شب آن رنگها مستور بود ** پس بدیدی دید رنگ از نور بود

نیست دید رنگ بی‌‌نور برون ** همچنین رنگ خیال اندرون‌‌

این برون از آفتاب و از سها ** و اندرون از عکس انوار علی‌‌ 1125

نور نور چشم خود نور دل است ** نور چشم از نور دلها حاصل است‌‌

باز نور نور دل نور خداست ** کاو ز نور عقل و حس پاک و جداست‌‌

شب نبد نوری ندیدی رنگها ** پس به ضد نور پیدا شد ترا

دیدن نور است آن گه دید رنگ ** وین به ضد نور دانی بی‌‌درنگ‌‌