نیم خرگوشی که باشد که چنین ** امر ما را افکند او بر زمین‌‌

نیم خرگوشی که باشد که چنین ** امر ما را افکند او بر زمین‌‌ 1155

Who (what) is a half-witted (feeble) hare, that he should thus throw on the ground (disregard) my behest?”

ترک خواب غفلت خرگوش کن ** غره‌‌ی این شیر ای خر گوش کن‌‌

Abandon the hare's sleep of heedlessness! Give ear, O donkey, to the roaring of this lion!

عذر گفتن خرگوش‌‌

The hare's apology.

گفت خرگوش الامان عذریم هست ** گر دهد عفو خداوندیت دست‌‌

“Mercy!” cried the hare, “I have an excuse, if thy Lordship's pardon come to my aid.”

گفت چه عذر ای قصور ابلهان ** این زمان آیند در پیش شهان‌‌

“What excuse?” said he. “Oh, the shortsightedness of fools! Is this the time for them to come into the presence of kings?

مرغ بی‌‌وقتی سرت باید برید ** عذر احمق را نمی شاید شنید

Thou art an untimely bird: thy head must be cut off. One ought not to hear the excuse of a fool.

عذر احمق بدتر از جرمش بود ** عذر نادان زهر هر دانش بود 1160

The fool's excuse is worse than his crime; the excuse of the ignorant is the poison of every knowledge.

عذرت ای خرگوش از دانش تهی ** من چه خرگوشم که در گوشم نهی‌‌

Thy excuse, O hare, is devoid of wisdom: what hare am I that thou shouldst put it in my ear?”

گفت ای شه ناکسی را کس شمار ** عذر استم دیده‌‌ای را گوش دار

“O king,” he replied, “account a worthless one to be worthy: hearken to the excuse of one who has suffered oppression.

خاص از بهر زکات جاه خود ** گمرهی را تو مران از راه خود

In particular, as an alms (thank-offering) for thy high estate, do not drive out of thy way one whose way is lost.

بحر کاو آبی به هر جو می‌‌دهد ** هر خسی را بر سر و رو می‌‌نهد

The ocean, which gives some water to every stream, lays on its head and face (surface) every piece of rubbish.