عذر احمق بدتر از جرمش بود ** عذر نادان زهر هر دانش بود

عذر احمق بدتر از جرمش بود ** عذر نادان زهر هر دانش بود 1160

عذرت ای خرگوش از دانش تهی ** من چه خرگوشم که در گوشم نهی‌‌

گفت ای شه ناکسی را کس شمار ** عذر استم دیده‌‌ای را گوش دار

خاص از بهر زکات جاه خود ** گمرهی را تو مران از راه خود

بحر کاو آبی به هر جو می‌‌دهد ** هر خسی را بر سر و رو می‌‌نهد

کم نخواهد گشت دریا زین کرم ** از کرم دریا نگردد بیش و کم‌‌ 1165

گفت دارم من کرم بر جای او ** جامه‌‌ی هر کس برم بالای او

گفت بشنو گر نباشم جای لطف ** سر نهادم پیش اژدرهای عنف‌‌

من به وقت چاشت در راه آمدم ** با رفیق خود سوی شاه آمدم‌‌

با من از بهر تو خرگوشی دگر ** جفت و همره کرده بودند آن نفر