پشه‌‌ای نمرود را با نیم پر ** می‌‌شکافد بی‌‌محابا درز سر

حال آن کاو قول دشمن را شنود ** بین جزای آن که شد یار حسود 1190

حال فرعونی که هامان را شنود ** حال نمرودی که شیطان را شنود

دشمن ار چه دوستانه گویدت ** دام دان گر چه ز دانه گویدت‌‌

گر ترا قندی دهد آن زهر دان ** گر به تن لطفی کند آن قهر دان‌‌

چون قضا آید نبینی غیر پوست ** دشمنان را باز نشناسی ز دوست‌‌

چون چنین شد ابتهال آغاز کن ** ناله و تسبیح و روزه ساز کن‌‌ 1195

ناله می‌‌کن کای تو علام الغیوب ** زیر سنگ مکر بد ما را مکوب‌‌

گر سگی کردیم ای شیر آفرین ** شیر را مگمار بر ما زین کمین‌‌

آب خوش را صورت آتش مده ** اندر آتش صورت آبی منه‌‌