با سلیمان یک به یک وامی‌‌نمود ** از برای عرضه خود را می‌‌ستود

با سلیمان یک به یک وامی‌‌نمود ** از برای عرضه خود را می‌‌ستود 1210

از تکبر نی و از هستی خویش ** بهر آن تا ره دهد او را به پیش‌‌

چون بباید برده‌‌ای را خواجه‌‌ای ** عرضه دارد از هنر دیباجه‌‌ای‌‌

چون که دارد از خریداریش ننگ ** خود کند بیمار و کر و شل و لنگ‌‌

نوبت هدهد رسید و پیشه‌‌اش ** و آن بیان صنعت و اندیشه‌‌اش‌‌

گفت ای شه یک هنر کان کهتر است ** باز گویم گفت کوته بهتر است‌‌ 1215

گفت بر گو تا کدام است آن هنر ** گفت من آن گه که باشم اوج بر

بنگرم از اوج با چشم یقین ** من ببینم آب در قعر زمین‌‌

تا کجایست و چه عمق استش چه رنگ ** از چه می‌‌جوشد ز خاکی یا ز سنگ‌‌

ای سلیمان بهر لشکرگاه را ** در سفر می‌‌دار این آگاه را