بنگرم از اوج با چشم یقین ** من ببینم آب در قعر زمین‌‌

I gaze from the zenith with the eye of certainty and I see the water at the bottom of the earth,

تا کجایست و چه عمق استش چه رنگ ** از چه می‌‌جوشد ز خاکی یا ز سنگ‌‌

So that (I know) where it is and what is its depth; what its colour is, whence it gushes forth—from clay or from rock.

ای سلیمان بهر لشکرگاه را ** در سفر می‌‌دار این آگاه را

O Solomon, for the sake of thine army's camping-place keep this wise one (beside thee) on thy expeditions.”

پس سلیمان گفت ای نیکو رفیق ** در بیابانهای بی‌‌آب عمیق‌‌ 1220

Then said Solomon, “O good companion in waterless far-stretching wastes!”

طعنه‌‌ی زاغ در دعوی هدهد

How the crow impugned the claim of the hoopoe.

زاغ چون بشنود آمد از حسد ** با سلیمان گفت کاو کژ گفت و بد

When the crow heard (this), from envy he came and said to Solomon, “He has spoken false and ill.

از ادب نبود به پیش شه مقال ** خاصه خود لاف دروغین و محال‌‌

It is not respectful to speak in the king's presence, in particular (to utter) lying and absurd self-praise.

گر مر او را این نظر بودی مدام ** چون ندیدی زیر مشتی خاک دام‌‌

If he had always had this (keen) sight, how would not he have seen the snare beneath a handful of earth?

چون گرفتار آمدی در دام او ** چون قفس اندر شدی ناکام او

How would he have been caught in the snare? How would he have gone into the cage willy-nilly?”

پس سلیمان گفت ای هدهد رواست ** کز تو در اول قدح این درد خاست‌‌ 1225

Then Solomon said: “O hoopoe, is it right that these dregs have risen from thee at the first cup?

چون نمایی مستی ای خورده تو دوغ ** پیش من لافی زنی آن گه دروغ‌‌

O thou who hast drunk buttermilk, how dost thou pretend intoxication and brag in my presence and tell lies besides?”

جواب گفتن هدهد طعنه‌‌ی زاغ را

The hoopoe's answer to the attack of the crow.