گر قضا پوشد سیه همچون شبت ** هم قضا دستت بگیرد عاقبت‌‌

گر قضا صد بار قصد جان کند ** هم قضا جانت دهد درمان کند

این قضا صد بار اگر راهت زند ** بر فراز چرخ خرگاهت زند 1260

از کرم دان این که می‌‌ترساندت ** تا به ملک ایمنی بنشاندت‌‌

این سخن پایان ندارد گشت دیر ** گوش کن تو قصه‌‌ی خرگوش و شیر

پای واپس کشیدن خرگوش از شیر چون نزدیک چاه رسید

چون که نزد چاه آمد شیر دید ** کز ره آن خرگوش ماند و پا کشید

گفت پا واپس کشیدی تو چرا ** پای را واپس مکش پیش اندر آ

گفت کو پایم که دست و پای رفت ** جان من لرزید و دل از جای رفت‌‌ 1265

رنگ رویم را نمی‌‌بینی چو زر ** ز اندرون خود می‌‌دهد رنگم خبر

حق چو سیما را معرف خوانده است ** چشم عارف سوی سیما مانده است‌‌