English    Türkçe    فارسی   

1
128-137

  • لا تکلفنی فإنی فی الفنا ** کلت أفهامی فلا أحصی ثنا
  • (I said): “Do not lay tasks on me, for I have passed away from myself (faná); my apprehensions are blunted and I know not how to praise.

  • کل شی‌‌ء قاله غیر المفیق ** إن تکلف أو تصلف لا یلیق‌‌
  • Everything that is said by one who has not returned to consciousness, if he constrains himself or boastfully exaggerates, is unseemly.

  • من چه گویم یک رگم هشیار نیست ** شرح آن یاری که او را یار نیست‌‌ 130
  • How should I—not a vein of mine is sensible—describe that Friend who hath no peer?

  • شرح این هجران و این خون جگر ** این زمان بگذار تا وقت دگر
  • The description of this severance and this heart's blood do thou at present leave over till another time.”

  • قال أطعمنی فإنی جائع ** و اعتجل فالوقت سیف قاطع‌‌
  • He said: “Feed me, for I am hungry, and make haste, for Time is a cutting sword.

  • صوفی ابن الوقت باشد ای رفیق ** نیست فردا گفتن از شرط طریق‌‌
  • The Súfí is the son of the (present) time, O comrade: it is not the rule of the Way to say ‘To-morrow.’

  • تو مگر خود مرد صوفی نیستی ** هست را از نسیه خیزد نیستی‌‌
  • Art not thou indeed a Súfí, then? That which is (in hand) is reduced to naught by postponing the payment.”

  • گفتمش پوشیده خوشتر سر یار ** خود تو در ضمن حکایت گوش دار 135
  • I said to him: “It is better that the secret of the Friend should be disguised: do thou hearken (to it as implied) in the contents of the tale.

  • خوشتر آن باشد که سر دلبران ** گفته آید در حدیث دیگران‌‌
  • It is better that the lovers' secret should be told in the talk of others.”

  • گفت مکشوف و برهنه گوی این ** آشکارا به که پنهان ذکر دین‌‌
  • He said: “Tell this openly and nakedly: talk of religion is better overt than covert.